Vikan - 18.12.1969, Qupperneq 21

mni
KíWKS:
■

|
^ t
W \ ,y#^
X 0®»^

:

fleiri landa. Og hann er einn sá
frægasti og snjallasti af þeim öll-
um, trúlega frægastur og snjall-
astur þeirra allra.
Foreldrai Napóleons voru fá-
tæk, en töldust þó heyra til lág-
aðli Korsíku, en af aðli konungs-
ríkisins Frakklands var þesskon-
ar fólk varla metið hærra sauð-
svörtum almúga. Og yfirleitt
hefði það á flestum tímum þótt
saga til næsta bæjar að einstak-
lingur frá þessu eylandi kæmist
til nokkurra metorða, hvað þá
að hann legði undir sig obbann
af heilli heimsálfu. Eyjarskeggj-
ar eru sjaldnast mikils metnir af
ibúum meginlanda, allavega ekki
í Evrópu; Stóra-Bretland auð-
vitað undanskilið. En í stórum
dráttum má segja að íbúar ev-
rópska meginlandsins líti heldur
smáum augum á fólk það er
skrjálast á eyjakornunum útifyr-
ir ströndum þeirra, og beri til
þess tilfinningar sem í senn
fela í sér vissan ýmigust og góð-
látlega fyrirlitningu, líti á þá
sem frumstæðinga með takmark-
aða siðfágun, hálfgerða eða al-
gerða Mára eða Eskimóa. f sam-
ræmi við þetta hefur löngum
verið álit manna á Korsíkumönn-
um, og ekki með öllu að ástæðu-
lausu. íbúar þessarar fjöllóttu
Miðjarðarhafseyjar hafa löngum
þótt öfgafullir í skapi, stoltir
úr hófi fram og hefnigjarnir; frá
þeim er komið alþjóðlega orðið
yfir blóðhefnd, vendetta. Þótt
þeir mæli á ítölsku, líta þeir nið-
ur á ítali sem blauða menn og
slappa og hafa í seinni tíð reynzt
dyggir franskir þegnar en jafn-
an hneigst að öfgafullum stefn-
um í stjórnmálum, einkum þó til
hægri. OAS-hreyfingin fræga úr
Alsírstríðinu fékk bærilegan
Frakkaher undir forustu Napóleons á
leið yfir Alpana, til að ráðast á Aust-
urríkismenn á Ítalíu. Auk kcisaratit-
iisins gerði Napóleon sjálfan sig að
konungi þess lands.
Napólcon í sal franska þingsins, er
hann brauzt til valda cftir heimkom-
una frá Egyptalandi. Fulltrúarnir
hrópuðu hann niður, og hann varð að
gjalti, sem sjaldan har við. Lucien,
bróðir hans, hjargaði þá málinu, kall-
aði inn hermenn og lét ryöja salinn.
og safnaði óþægilega miklum
holdum með aldrinum. Andlitið
var heldur ekkert til að státa af,
kúpt og frekjulegt, en listmál-
arar tímans, þeirra helztur Dav-
id, gerðu sitt bezta til að fegra
það á portrettum sínum og orr-
ustumálverkum
Napóleon Bonaparte er einn
þessara ótrúlegu vígahatta sög-
unnar, sem þjóta upp á himin
hennar í trássi við allar fyrir-
skrifaðar og hefðbundnar reglur
og kerfi. Sem eðlilegt má kalla
koma þessháttar náungar einkum
fram á tímum umróts og bylt-
inga, slíkum sem þá gengu yfir
Frakkland og náðu til miklu