Vikan - 29.01.1970, Blaðsíða 14
Húsið við Aðalstræti 16 stendur nú eitt, síðan Uppsalir voru
rifnir. Þetta sögufræga hús, sem kallað var „Lóskurðarstofan“
var reist árið 1752. f því bjuggu landfógetar 1798—1828 og var
það þá nefnt „Landfógetahús“. 1830—1850 var þarna barnaskóli.
Jón Guðmundsson, ritstjóri Þjóðólfs, eignaðist húsið skömmu
síðar eða 1875, og var það þá mikil andlcg menningarmiðstöð.
Rétt fyrir aldamótin var húsið stækkað og gerðar á því ýmsar
breytingar.
„Bærinn er skrí
hann er fullur
„Bærinn er skrítinn, liann er fullur af húsum,“ segir Tómas
Guðmundsson skáld í einu af kvæðum sínum. Og mörg þess-
ara húsa eru komin til ára sinna og eiga sér langa og merki-
lega sögu, sem æ færri kunna skil á. Gömlu húsunum hefur
fækkað islcyggilega á síðustu árum. Hvert af öðru verður að
víkja fyrir köldum og háreistum glerhöllum nútímans. —
Margan tekur sárt að sjá á bak svo mörgum gömlum og
frægum húsum, og liefur verið reynt að bjarga nokkrum
þeirra með því að flytja þau upp að Árbæ. Ugglaust verður
ekki hjá því komizt að rýma sums staðar til og hljóta þá
einhver sögufræg hús að verða eyðileggingunni að bráð. En
það verður seint nógsamlega brýnt fyrir Reykvíkingum að
virða og fara vel með gömul hús, þessar talandi minjar urn
sögu höfuðstaðarins. — VIKAN fékk Þorstein Gunnarsson,
arkitekt og leikara, til að aka með Ijósmyndara blaðsins um
hæinn og taka myndir af gömlum og sögufrægum húsum.
Þorsteinn veitli okkur einnig nokkrar upplýsingar um hvert
Iiús, en ekki verður saga þeirra rakin nákvæmlega að þessu
sinni. Húsin eru valin af handahófi, en eiga það öll sameigin-
legt að geyma hvert sitt brotið af sögu höfuðstaðarins, og eru
þvi sannarlega þess virði, að á þeim sé vakin athygli.