Vikan - 02.03.1972, Blaðsíða 32

Cat Stevens
„HRÆDDUR VIÐ
AÐ VERÐA BRJALAÐUR"
hann vera. Á hljómleikum sem
hann hélt í San Antoio í Texas
skömmu fyrir áramót, varð
framkvæmdastjóra hljómleik-
anna það á að ganga yfir svið-
ið fyrir aftan Cat á meðan hann
söng síðasta lagið. Þurfti ingi-
bergurinn að ræða eitthvað við
öryggisverði, og þetta var eina
leiðin sem honum var fær. Cat
varð óður:
„Gekk hann virkilega yfir
sviðið hjá mér? Hver djöfull-
inn heldur hann eiginlega að
hann sé? Hvaða rétt hefur hann
til að ganga yfir sviðið á meðan
ég er að syngja?“
Honum var gefin ástæðan.
„Mér er bara andskotans
sama. Hann lítur út eins og
einn af þeim sem aldrei hefur
þurft að reyna neitt á sig. Al-
drei þurft að vinna eða berjast,
helvítis þrjóturinn!“
Síðan var hann einn. Hljóm-
leikunum var lokið og búnings-
herbergið var fullt af fólki, en
hann sat þögull og horfði fram
fyrir sig. Fólk gerði sér grein
fyrir því að hann var ekki í
beinni þörf fyrir félagsskap og
hann sat aleinn. Á hótelum, i
bílum, flugvélum og reyndar
hverju sem er, þá er hann alltaf
einn. Ef hann ekki situr og
hugsar, þá teiknar hann eða
skrifar í snjáða stílabók. Ef til
vill er hann að semja texta eða
Ijóð.
Cat Stevens kemur fyrir sem
taugaveiklaður og næmur mað-
ur, enda er það lýsingin sem
gamlir skólafélagar hans í
Hammersmith College of Art
í London gefa honum. Cat var
þar við listnám í eitt ár, og má
til að mynda sjá árangurinn af
veru hans þar á umslögunum
um plötur hans. „Tea for the
Tillerman" og „Teaser and the
Firecat“. Það var í listaskólan-
um sem hann fór fyrst að semja
lög. Upptököustjóri nokkur hjá
Decca heyrði í honum á segu]-
bandsspólu, varð hrifinn af því
sem hann heyrði, og sá til þess
að Cat komst á samning hjá
Deram-fyrirtækinu, einu af
undirfyrirtækjum Decca, en
Deram átti þá ekki nema fáa
mánuði ólifaða.
Framháld á hls. 43.
Cat Stevens, eða Stephen Georgiou, eins og hann heitir fullu nafni,
æfir ásamt gítarleikara sínum, Alan Davies.
Jafnvel í margmenni er Cat
Stevens einn. Hann er ekki
mikið gefinn fyrir að tala við
fólk og hefur hálfgerða and-
styggð á blaðamönnum. — Við-
töl eru svo þreytandi, segir
hann. — Blaðamenn vilja vita
allt og sumir kafa svo djúpt í
mann, að ekkert er eftir sem
maður á sjálfur.
Þessi geysivinsæli söngvari
kemur manni fyrir sjónir sem
einlægur og vingjarnlegur
unglingur. Á vissan hátt er
hann það, til dæmis í ljóðum
sínum; bezt eru þau þegar þau
verða til eins og hann sagði
einhverntíma frá tilurð „Moon-
shadow“:
„Það var á Spáni. Ég fór
þangað einn, aleinn, til að losna
við ysinn í kringum mig og
sitthvað fleira. Eitt kvöldið fór
ég niður á ströndina og dansaði
fyrir öldurnar og sjálfan mig.
Það var alveg stórkostlegt.
Máninn skein bjartur og glamp-
andi og ég dansaði og söng og
þannig varð þetta lag til. Það
eru svona augnablik sem mað-
ur þráir til að semja ..
Ef við sjáum fyrir okkur
mann dansa í fjörunni, þá dett-
ur okkur örugglega í hug grikk-
inn Zorba. Cat Stevens er
grískur í aðra ættina og þaðan
hefur hann vafalaust villi-
manninn í sér og ef til vill hef-
ur hann einnig þaðan þann eig-
inleika að vera ekki alltaf jafn
vingjarnlegur og manni finnst
32 VIKAN 9. TBL.