Vikan


Vikan - 31.08.1972, Blaðsíða 22

Vikan - 31.08.1972, Blaðsíða 22
Ráðgátan um morðið á Ullu Högland < Eftir stundarkorn vissi hann aö þaö var sonurinn, sem haföi veriö tekinn fastur. Hann flýtti sér þó heim til konu sinnar, móöur Ir- wings og hóf baráttuna til aö sanna sakleysi hans. Ulla var aðeins 15 ára gömul. Ulla var Stokkhólmsstúlka og hún var ekki oröin sextán ára, þegar hún hitti Irwing, sem var sjö árum eldri. Hún var I kvenna- skóla. Hann haföi veriö simsend- ill og bréfberi en var þó oröinn bflstjóri hjá einhverri gleriöju. Hann var hávaxinn og laglegur, duglegur sundmaöur og alger reglumaöur. Hann hefir lýst Ullu: — Hún var dökkskolhærö, flngerö, meö blá augu, ótrúlega yndisleg. Hún bjó i Alvsjö og veifaöi stundum til mln gegnum gluggann. Svo áræddi ég aö spyrja hana hvort viö gætum ekki fariö út saman, 20. júnl, þegar ég ók fram hjá henni i glerbilnum, veifaöi hún til min og ók meö mér til Nynashamn. Eftir þaö varö tutt- ugasti hvers mánaöar tyllidagur hjá okkur Ullu og ég færöi henni þá alltaf blóm. A nýársdag áriö 1956 opinberuöum viö trúlofun okkar. Ulla var i sföum kjól og ég 1 smóking. Foreldrar unnustu minnar héldu þvl fram aö hún væri alltof ung og reyndu aö fá okkur til aö draga brúökaupiö á langinn, en á jóladag 1958 vorum viö gefin saman I kapellunni i Vastertorp og brúökaupsveizlan var á heimili foreldra hennar. Fram til ársins 1970 er saga Höglundshjónanna ósköp llk og hjá þúsundum annarra ungra hjóna. Ulla setti stolt sitt i þaö aö þau gætu staöiö á eigin fótum. Hún vann viö tannvernd i skólum og sem aöstoöastúlka á hjúkrunarheimili i Stureby. Hún var llka viö afgreiöslu i ávaxta- búö móöur sinnar. Irwing fékk atvinnu viö byggingariönaöinn. Hann fór á námskeiö og fékk fljótlega betri stööu, lét öll launin ganga til heimilins, skammtaöi sjálfum sér vasapeninga, tiu krónur á dag. Nýgift fólk veit hvernig þetta er, þau unnu mikiö, geröu áætlanir, fengu betri Ibúö, léku viö börnin sln, höföu áhyggjur, bættu viö innbúiö, elskuöust heitt og rifust sjaldan. Þau höföu bæöi mikinn áhuga á aö komasttil útlanda og tækifæriö kom upp I hendurnar á þeim. Hann fékk góöa stööu i Hongkong og þar fæddist yngsta barniö þeirra, sem var stúlka. Þaö varö aö taka barniö meö keisaraskuröi og iæknarnir réöu frá þvi aö hún eignaöist fleiri börn. Þau komu sér saman um aö fara alveg aö ráöum læknanna. Ulla kunni ágætlega viö sig I Hongkong, eins og reyndar allsstaöar. Sviar, sem búsettir eru I Hongkong, tala allir um Höglundshjónin á einn veg: Frú Kerstin Palm segir: — Ulla og Irwing voru ábyggilega mjög hamingjusöm.... Frú Birgit Ellström: — Hög- lundsfjölskyldan bjó I kinversku húsi I miöri Hongkong. Þau liföu mjög rólegu lffi og voru mjög hamlngjusöm..... Þau litu ailtaf út sem nýtrúlofuð. Eftir aö þau höföu veriö I Hong- kong dvöldu þau um tima I Svi- þjóö, en fóru svo aftur til útlanda og 1 þetta sinn til Islands. Höglund var forstjóri hjó verk- takafyrirtæki. Hann haföi mjög gott orö á sér innan fyrirtækisins og öllum kunningjum hjónanna kom saman um aö þau heföu ávalt veriö sem nýtrúlofuö og voru alltaf saman I frlstunduni.... Sumariö 1969 flutti svo fjöl- skyldan heim til Svíþjóöar og kom sér fyrir i einbýlishúsinu viö Byvagen. Um haustiö innritaöi Ulla sig á saumanámskeiö i Södertelje og I janúar fór Irwing á tækninám- skeiö i Wanne Eickel I Vestur- Þýzkalandi. . Nokkrum mánuöum siöan voru bréfin, sem fóru á milli þeirra, lögö fram viö réttarhöldin I morö- málinu. Ulla skrifar um börnin og slna eigin þrá: Þriöjudaginn 20. janúar. Elsku Irwing! Nú llöur senn aö nóttu, fimmta einmanalega nóttin er fram- undan... Viö höfum ekki heyrt nokkurt lifsmark frá þér, annaö en þaö sem ég heyröi gegnum skrifstofuna... Ég var svö rómantisk, aö ég vonaöist eftir bréfi I dag, ég þrái svo aö heyra frá þér. Börnin biöa lika og vona og þau eru sifellt aö gá I póstkass- ann .... Föstudaginn 23. janúar. Ástin min! Þakka þér fyrir þitt dásamlega . bréf, sem ég fékk I dag. Ég þrái þig svo heitt og þaö gera börnin llka ... Ég var á saumanámskeiö- inu I gærkvöldi. Okkur liöur öllum ljómandi vel .... 24. janúar. Astin min! t dag varstu sannarlega rausnarlegur. Tvö bréf til mln og kort til barnanna .... Þú hefir erfiöa daga, elskan min. Ég held aö nú sé þaö ég sem verö aö segja: Þetta lagast allt, ástin, þú ert ekki vanur aö gefast upp . .. ....þaö eina sem aö mér amar er þráin eftir þér og ekki er hægt aö kalla þaö nein vandræöi. Ég er alveg sammáia þér, aö þaö er furöulegt aö viö skulum vera jafn ástfangin eftir þrettán ár. Hversvegna fór Ulla ekki með honum til Þýzkalands? 1 Wanne Eickel stundaöi Irwing námskeiöiö af kostgæfni og skrif- aöi ástrik bréf heim til konu og barna. Þaö var poplagsstúfur, sem réöi örlögum hans. Einn daginn, þegar hann gekk eftir ganginum á skrifstofuhæöinni og raulaöi lagiö „Please release me, let me go”, var þaö skær rödd sem tók upp laglinuna, þar sem hann hætti. Hann sneri sér viö og kom þá auga á Mariönu Reder, átján ára skrifstofustúlku hjá fyrirtækinu. Kvöldiö áður en hann fór frá Þýzkalandi bauö Irwing þýzku skrifstofustúlkunni út aö borða. Marianne Reder sagöi honum frá vini sinum og Irwing sagöi henni, aftur á móti, frá konu sinni og börnum. Þegar hann var oröinn einn á hótelherberginu sinu um kvöldiö, skrifaöi Irwing Höglund fyrsta bréfiö til Marianne Reder: Hjartans þakkir fyrir dásam- legt kvöid. Ég vona aö þér finnist þaö lika hafa veriö skemmtilegt. Eins og þú sérö, hefi ég ekki gleymt þér. Aö visu getur þú meö sanni sagt, aö aöeins séu 45 mln- útur siöan viö skildum. Þetta er ekki kveöjubréf, elskan.... og ég vona aö þú gleymir mér ekki... Þegar Irwing Höglund var kominn heim til Södertelje, skrif- aöi hann þýzku stúlkunni nokkur bréf og gaf henni upp heimilis- fang á vinnustaö. Mariana Reder svaraöi honum lika þangaö og bréfin uröu æ ástriöufyllri. Fyrstu dagana I mai fór Irwing Höglund aftur til Þýzkalands, þá á vörusýninguna I Hannover. Hann ók I bíl frá Byvagen um kvöldið á Valborgarmessu. Ulla Höglund ætlaöi meö honum og hún var búin að ganga frá far- angri slnum. En á siöustu stundu hringdi kunningi þeirra og sagöi aö þaö væri ómögulegt aö fá hótelherbergi I Hannover. Ulla var þó búin aö fá aö vita gegnum feröaskrifstofu aö sú væri ekki raunin. Móðir hennar var komin heim til hjónanna og ætlaöi aö gæta barnanna i fjarveru þeirra. En úrslitin uröu samt þau aö Irwing fór einn. Ulia og börnin fóru meö móöur hennar til Alvsjö. Um kvöldiö ók Ulla heim til sin, til aö hleypa ketti barnanna inn og fór svo aftur heim til foreldr- anna. Framhald-af á 31.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.