Vikan - 19.09.1974, Blaðsíða 2

Skólasta
á að líkj<
lífinu uta
skólans
Rætt við Kára Amórsson,
skólastjóra Fossvogsskól-
ans, um opinn skóla.
Sú var tíð, að skólaganga var forréttindi fárra
einna, og hlutskipti margra, sem fýsti til mennta,
varð að horfa vonsviknir eftir þeim, sem hlutu
hnossið og fóru i skóla. Timarnir breyttust, og
menntunin varð allra — að minnsta kosti grundvall-
armenntun. Jafnréttið varð að skyldu — skóla-
skyldu. Skyldunni fylgdu ýmsir annmarkar, og
brátt fór að bera á margs kyns vanköntum á skóla-
starfinu. Sumir nemendur virtust til dæmis ekki
kunna að meta gæðin, sem menntun og skólum
fylgja, og þá skutu ófreskjur á borð við námsleiða
upp kollinum og tóku að setja þrúgandi svip sinn á
nemendur og kennara, stundum svo mjög, að lítill
árangur varð af starfi þeirra. Einnig þótti bera á
þvi, að skólarnir fjarlægðust óðum raunverulegt
þjóðlif utan þeirra, einangruðust og voru þvi ekki
færir um að búa nemendur sína undir framtíðina.
Til ýmissa ráða hefur verið gripið i þvi skyni að
brjóta skólaófreskjurnar á bak aftur, og kannski
eru einiia merkastar tilraunir með opna skóla, sem
undanfarin ár hafa verið gerðar viða um lönd. Fyrir
tveimur árum hófst fyrsta tilraun með opinn skólá
hérlendis, þegar Fossvogsskólinn i Reykjavik tók
upp opið kennslukerfi. Við fengum Kára Arnórsson,
skólastjóra Fossvogsskólans, til að segja okkur frá
þessari athyglisverðu nýbreytni.
— Um hvað er opinn skóli eink-
um frábrugðinn hefðbundnum
skólum?
— Opni skólinn hefur fellt niður
bekkinn sem einingu innan skól-
ans. 1 hans stað er í opna skólan-
um hópur nemenda á misjöfnum
aldri, sem hafa sérstakan um-
sjónarkennara. Hjá okkur i Foss-
vogsskólanum hafa verið þrir
aldursflokkar saman i hópi, og
hvern hóp hafa skipaö milli
tuttugu og þrjátiu némendur.
Hópurinn starfar ekki sem eigin-
legur bekkur og hefur ekki fasta
stundaskrá, heldur er hver náms-
grein unnin á ákveðnu starfs-
svæði, sem kennararnir skiptast
á um að leiðbeina á, óg nemendur
hafa tiltölulega frjálsar hendur
um, hvaða námsgrein og um leið
starfssvæði þeir velja sér hverju
sinni.
— Býður þetta ekki heim þeirri
hættu, að börnin vanræki náms-
greinar, sem þeim þykir ekki
gaman að?
— Til þess að fyrirbyggja slikt
eru farnar ýmsar leiðir. Fyrir.
hverja viku er ákveðinn fastur
Gamall sveitabær, búsmaii og
bualið. Reynt er að láta föndrið
tengjast öðrum námsgreinum
eins og þessi mynd ber greinilega
með sér.
,,Ennþá hef ég ekki fundið neitt i
opna kerfinu, sem ég álit ekki
mjög bætandi frá bekkjarkennsl-
unni.” Svo farast Kára Arnórs-
syni m.a. orð I viðtalinu.
kjarni, sem nemendur bera
ábyrgð á að ljúka, þó að þeir
skipuleggi sjálfir timann, sem
þeir hafa til þess, og nemendur
þurfa að gera umsjónarkennara
sinum grein fyrir þvi, hvað þeir
eru að starfa. Valið er fyrst og
fremst ætlað til þess að þau beri
2 VIKAN 38. TBL.