Vikan - 19.09.1974, Blaðsíða 3

sjálf ábyrgð á námi sinu. Einnig
reynum við að láta námsgrein-
arnar skara saman eins mikið og
kostur er, þannig að t.d. föndur og
skrift tengjast verkefnum i öðr-
um greinum. Nemendur hafa
sjálfir frumkvæðið að þvi, hvern-
ig tengingin verður. Sé ákveðið
átthagaverkefni lagt fyrir börnin,
geta þau unnið þaö að eigin geð-
þótta — sum föndra og móta, önn-
ur skrifa og teikna.
— Krefst þetta fyrirkomulag
ekki mikillar vinnu af kennurun-
um?
— Jú, einkum þó miklu meiri
samvinnu en gerist i bekkjar-
kennslunni, þvi að allir kennar-
arnir verða að vita nákvæmlega,
hvað er að gerast i öllum náms-
greinum og vera reiðubúnir til að
kenna hverju einasta barni i skól-
anum, hvar sem það er statt i
náminu. Við höfum haft þann hátt
á, aö kennararnir starfa saman
fjórir I hópi og hafa með sér viku-
lega fundi. Siöan eru fundir með
öllum kennurum skólans hálfs-
mánaöarlega. Þessi nána sam-
vinna hefur óhjákvæmilega i för
með sér aukna virkni kennar-
anna, þvi að þeir smitast af hug-
myndum hinna, og starfið verður
frjótt, vegna þess að við þessi
skilyrði er ekki hægt að beita
rútinu vinnubrögöum.
— Hvað telurðu opna skólann
hafa upp á að bjóða fram yfir
bekkjarkennsluna?
— Kennslan fer að mestu leyti
fram sem einstaklingskennsla, og
i raun eru miklu meiri samskipti
við hvern einstakan nemanda en
verður I bekkjarkennslu. Með þvi
að hafa frumkvæði og svolitinn
Skólastarfið I Fossvogsskólanum
er margbreytilegt. A einni mynd-
anna má sjá nemcndurna rifja
upp sjálfstæðisbaráttuna.
38. TBL. VIKAN 3