Vikan - 06.02.1975, Qupperneq 38

— Þti veröur I vándræðum meö
hjúkrunarkonur, þegar þar aö
kemur, sagöi Sara, sem hallaöi
sér upp að tré og spennti greipar.
— Ég skal hjálpa til, ef þörf kref-
ur.
— Ég er þakklátur fyrir það, en
þú þarft nú aö fara varlega fyrsta
kastiö, meðan brotiö er að jafna
sig. Þú mátt að minnsta kosti ekki
lyfta neinu þungu. Hann ýtti aftur
viö rólunni, svo hún fór á fleygi-
ferö og pilsin sveifluðust um fæt-
ur Lucy. — Það eru sjúkraliðar i
herstööinni, en þeir geta ekki
annað miklu, þegar við fáum heil-
an skipsfarm af særöum mönn-
um. En sem betur fer, hafa marg-
ar konur I York, látiö skrá sig
sem sjálfboöaliöa.
— Settu nafn mitt á þann lista,
sagöi Lucy og spyrnti viö, til.aö
stööva róluna. Sara opnaði munn-
inn til að mótmæla, en snöggt
augnatillit Philips þaggaöi niöur i
henni. Hann greip um rólukaðl-
ana, til aö stöðva alveg róluna og
horföi beint framan i Lucy.
■ — Hvað helduröu aö þú getir
gert? spuröi hann. — Sett blóm
viö sjúkrabeð þeirra særöu?
Haldiö i hendur þeirra til huggun-
ar? Heldurðu að þaö verði ekki
erfiöara en aö hjúkra Söru?
— Ég veit hvað ég er aö segja,
sagöi Lucy, og baröi hnefunum á
hné sér. — Ég veit aö það veröur
blóölykt og alls konar óþefur! Ég
hef heyrt gamalt fólk tala um vig-
velli. Ég er enginn asni! Ég get
þvegiö sjúklingum, skipt um sára-
umbúöir, ég get llka hjálpað þeim
til aö skrifa ættingjunum. Já, og
haldið i hendur þeirra, meðan
þeir eru að deyja!
Philip var alvarlegur á svip og
horföi fast á hana. — Ég veit að
þú getur þetta allt og meira til.
Lucy stökk upp úr rólunni og
greip um jakkalöf Philips.
— Er þér alvara? Ef þú vissir
hve hundleið ég er orðin á þessu
letilifi! Ég hafði svolítið um að
hugsa, meðan ég hjúkraði Söru,
en siöan hún er komin á kreik, eru
dagarnir óendanlegir. Ég hélt að
ég kynni þessu letilifi vel, þegar
ég losnaði úr skólanum, en sú
hefur sannarlega ekki oröið raun-
in. Ég hata þetta líf!
— Það er ósköp skiljanlegt,
sagði Philip fullur samúðar. — Ef
þú vilt koma með mér heim núna,
þá get ég lánað þér nokkrar bæk-
ur. svo þú getir lesið þér eitthvaö
til um starfiö.
Hún hikaöi ekki. — Við skulum
þá koma strax! Ég hleyp inn og
næ mér i hatt!
Sara horfði á eftir henni, þegar
hún þaut i gegnum garöinn.
— Ertu viss um að þetta sé
hyggilegt? spurði hún.
— Ef þessari stúlku verður
ekki fljótlega fengið eitthvert
verkefni, þáendarþað með þvi, að
hún hleypur i fangið á fyrsta
manni, sem verður á leið hennar,
eða gerir eitthvað álika bjána-
legt, Hún er alveg komin að þvi að
springa!
Sara kinkaði kolli, hún skildi
hvað hann var að fara. En
hvernjg myndi Lucy snúast við
þessu. Hafði hún þrek til að horf-
ast i augu við þann hrylling, sem i
vændum var?
Það var eins og Philip læsi
hugsanir hennar. — Lucy þarf að
komast i snertingu við lifið, það
er einfalt mál. Ég hef þá trú, að
hún reynist vel, þegar á hólminn
kemur.
Þau gengu út að hliðinu, en þá
tók hann aftur til við aö tala um
hjóúaband hennar.
Athugaðu vandlega hvað þú
ert að gera, Sara, sagði hann
hljóölátlega. — Ég hef svo oft séð
illa fara fyrir fólki, sem er bundiö
slikum böndum og þú ert. Ég vil
þér eingöngu það besta, þvf verð-
urðu að trúa.
Aður en Sara gat svarað, kom
Lucy þjótandi til þeirra og kall-
aði: — Ég er reiðubúin, Manning
læknir!
Klukkustundu sfðar kom Lucy
heim, meö fangið fullt af bókum
og settist við lestur, það sem eftir
var dags. Við kvöldverðarboðið
var hún hljóðlát og hugsandi og
borðaöi litið sem ekkert.
athöfnum
fylgir áhætta
ÚTGERÐARMENN!
Við bjóðum ykkur allar vátryggingar, sem þið
þarfnist fyrir útgerðina, svo sem:
Kaskótryggingar Brunatryggingar
Interessutryggingar Nótatryggingar
Ábyrgðartryggingar Farangurstryggingar skipverja
Slysatryggingar Afla- og veiðafæratryggingar.
Aratuga reynsla tryggir betri þjónustu.
SJÓVÁ
INGÓLFSSTRÆTI 5 REYKJAVÍK SlMI 11700
UMBOÐSMENN UM LAND ALLT
m
38 VIKAN 6. TBL.