Vikan - 08.07.1976, Blaðsíða 42

RUNÓLFUR A FL
Félag íslenskra bifreiöaeigenda
hélt rally 12. júní síðastliðinn, en
það var í annað skipti sem slík
keppni fór fram. Kannski má
segja, að ( fyrra, hafi rallyið verið
einna líkast góöakstri að sjá, en
samt var það mjög góð æfing fyrir
F.I.B. til að átta sig á því, hvernig
rally ætti að vera og hvað þarf til
þess að halda þaö. Einnig fyrir
ökumennina og aðstoðaröku-
mennina að átta sig á þvi, útá
hvað þetta allt gengur. Svo að
þótt hraöinn hafi veriö lítill í fyrra
og rallyið í heild auðvelt, var það
góð æfing fyrir alla, sem þar komu
nálægt. Að minnsta kosti fékk ég
góða æfingu i fyrra, sem kom sér
vel í þessari keppni.
Vonandi hefur enginn þeirra,
sem les þessa þætti mína (ef það
er þá nokkur, sem gerir það), látið
sér detta í hug, að ég yrði ekki
með í þessu rally. Ætla ég nú að
segja frá þessu rally út frá minni
eigin reynslu.
Klukkan 9 f.h. 12. júní mættum
við á Hótel Loftleiöum — ég fyrsti
ökumaður og Jim Ijósmyndari
Vikunnar annar ökumaður. Far-
kosturinn var Renault R8 árgerð
1964. Sé einhver farinn að glotta
æddum af stað. Teljarararnir, sem
töldu kílómetrana, stóðu á sér og
fóru ekki í gang, en á meðan viö
þeystum yfir stórgrýti og klappir
reyndi Jim að vísa veginn, en
vegna þess að teljararnir voru orðn-
ir vitlausir beygðum viö ekki á
réttum stað. Við sáum vitleysuna
um leið og við fórum framhjá
beygjunni, og það var snúiö við á
handbremsunni og farið á rétta
leið. En þá tók ekki betra við, því
við lentum á eftir Óla, sem var á
Lancer, og hann fór vitlausa leið á
öðrum stað, en vegna þess hve
mikið ryk var frá honum, komum
við ekki auga á beygjuna, sem við
áttum að taka næst. Rauöur Fiat
128 rally, sem var á eftir okkur,
hélt líka áfram, og við enduðum
allir þrir inni í grjótnámu. Þar var
snúið við í hvelli og rétta leiðin
fundin, og þegar við loksins
komum á tímastöðina, vorum við
4 mfn. á eftir áætlun.
Næsta leið lá upp að sjoppunni
Esjuberg, en fyrst þurfti að fara
niður að Korpu og bak viö
Úlfarsfellið. Þetta voru 13,34 km.
út í annaö, ætla ég bara að láta
vita af því, að Renaultbíllinn minn,
eða Runólfur, eins og hann er
oftast kallaöur, er sko alls ekki
broslegur, bíllinn heldur alveg
öndvegis vagn, þótt gamall sé.
Fyrst á dagskrá var skoðun á
bílunum, og allir fóru i einfalda
röð. Þarna voru mættir flestir
þeirra, sem voru með í fyrra, og
menn löbbuöu á milli bíla og
spjölluðu saman. Einhvernveginn
er það nú svo, að alltaf er i mér
einhver ónotatilfinning, þegar bif-
reiðaeftirlitsmenn eru að skoða
Mörg /jót orð hafa eflaust hrotið af
vörum Ragga, þegar volvóinrt
hans stoppað / lækjarsprænu.
hægt að fara að spá f leiðina og
tímann á milli tímastöðva, og
spennan jókst stöðugt.
Birgir ísleifur Gunnarsson borg-
arstjóri ræsti fyrsta bflinn, en það
var sigurvegarinn frá því fyrra. Og
þegar klukkan var átján mínútur
yfir eitt vorum við Jim ræstir.
Leiðin lá upp að Gufunesi og var
15.72 km, meðalhraðinn átti aö
vera 31.4 km á klst. og tíminn var
H6r er Þór Garðarsson að koma Runólfi í stand.
bílinn minn, jafnvel þó ég viti, að
ekkert sé að honum, og auðvitaö
flaug renóinn minn í gegnum
skoðunina, því þeir á verkstæðinu
hjáf Kristni Guðnasyni höfðu yfir-
farið bflinn fyrir rally og gert við
það, sem að var.
Klukkan 11 f.h. fengum við loks
leiðarbókina, og þá fyrst vissum
viö, hvert átti að fara. Var nú
30 mínútur. Þarna gekk öllum vel,
og enginn fékk refsistig.
Leiðarhluti 2. var frá Gufunesi
bak við Korpúlfstaði og endaöi
upp við Vesturlandsveg. Þessi leiö
var 5,13 km, tíminn var 5 mín.,
meöalhraðinn 61,6 km á klst. Við
stilltum klukkur, teljara og Speed-
pilotinn, en það er meðalhraða-
mælir, fengum skrifað á kortið og
öslað yfir sprænu á versta kafla
leiðarinnar undir Esjunni.
42 VIKAN 28. TBl.