Vikan - 08.07.1976, Blaðsíða 44

Sigurvegararnir frá þvi l fyrra koma inn á timastöð.
Ómar og Jón Ragnarssynir hjá ffatinum. Þeir urðu i öðru sæti.
Auðvitað þurfti Ómar að fetta upp á trýnið, þegar myndin var tekin.
Hilmar Kristjánsson og Sigurðgr
Vo/kswagen.
ilafsson
þriðja
bílinn þversum í beygjuna og setti
hægra framhjóliö útfyrir malar-
hauginn hægra meginn til aö vera
sem allra næst mínum kanti, en
vegurinn var sæmilega breiður
þarna. En hvað haldið þið, auð-
vitað þurfti að koma bíll á móti
splunkunýr Escort og það á allra
versta stað í beygjunni. Strax og
ég sá hann vissi ég, að við
mundum rekast á, hann var
kominn svo nálægt, að ég hafði
ekki tima til að rífa í handbrems-
una og láta mig vaða útaf afturá-
bak hægra megin, heldur skellti ég
afturendanum á Runólfi í aftur-
partinn á þessum fallega Escort.
Ég snarbremsaði, hljóp út og
talaði við fólkið í bílnum. — Sem
betur fer sá sáralítið á honum en
aumingja renóinn minn var með
beyglað afturbretti og afturstuð-
aralaus. Þegar fólkið í Escortinum
hafði fallist á að leyfa mér að halda
áfram og ég búinn að gefa þeim
bílinn það harkalega niöur, aö
númerið var nærri dottið af að
framan. Að öðru leyti gekk vel, þó
mikið væri um beygjur á leiöinni.
Eitthvað rugluðumst við þó í
tímanum, því við fengum 2.16.2
mín. í mínus. Á þessari leiö hætti
Speedpilotin að virka, svo enn
bættist við óhöppin hjá okkur.
Næsti hluti var frá Laugarvatni
niður að Þrastarlundi. 36,35 km,
33 mínúturfengum við til umráða,
og meðalhraðinn var uppgefinn
66,1 km. á klst. Við ókum frá
Laugarvatni, og þá þurfti helv...
vegteljarinn að standa á sér eina
ferðina enn. Öll tákn í vegabókinni
um beygjur og svoleiðis er merkt
• með kílómetrafjölda frá síðustu
tímastöð, og því er asni slæmt,
þegar tækin verka ekki rétt.
Við félagarnir ókum framhjá
Minni-Borg og áfram eftir nýja
veginum, en þegar við vorum
komnir um það bil 500 m framhjá
beygju, mættum við gamla bens-
inum á fullri ferð, og hann
flautaöi, svo við sáum, að viö
vorum orðnir villtir eina ferðina
enn. Við snerum við og fórum
gömlu leiðina niður Grlmsnesið
niður að Þrastarlundi. Á þessari
leið fengum við 1,17,2 í mínus. í
Þrastarlundi var 20 mín. hlé, og
tókum við bensin, en lögðum
bílnum síðan í stæði. Jim hljóp til
að kaupa kók, svo viö gætum
skolað niður rykinu, en nóg var af
því eftir að afturrúöan fór. Ég fór í
að skrúfa undan leyfarnar af
stuðaranum að aftan, sem dróg-
ust í götunni.
Þegar við svo fórum frá Þrastar-
lundi eftir 20 mínútna stopp,
heyrðum við furðu lostið fólk
tauta um það, hvort við ætluðum
virkilega að halda áfram, eins og
bíllinn liti út.
, Við vorum ræstir beint inn á
sérleið frá Þrastarlundi, og aftur
átti að aka Grafninginn. Nú var
meðalhraðinn 65,4 km á klst., 33
mín. höfðum við upp á sekúndu,
og leiðin var 35.96 km. Sem betur
Óli á Lancernum var mér stundum
til trafaia, eins og sést, þvf ég
keyrði þarna réttá eftir honum, en
komst ekki framúr.
upplýsingar um, hver ég var og
allt það, var haldið áfram. Rétt á
eftir kom þessi voða hvellur og
afturrúðan sprakk úr, titringurinn
á boddíinu hefur verið svo mikill
að rúðan fór. Þegar við komum
svo á tímavarðstöðina við Ljósa-
foss vorum v:' með 1,2/13,2 í
mínus.
7. leiðarhluti var frá Ljósafossi
að rótum Lyngdalsheiðar, meðal-
hraðinn var 64,9 km á klst., leiðin
var 19,49 km löng og tími uppgef-
inn 18 mínútur. Á þessari leið gekk
allt vel, en við fengum í frádrátt
0.13,2.
Það endaði illa hjá sigurvegurvn-
um frá því í fyrra. Þeir fóru útaf,
og bíllinn varö óökufær.
8. leiðarhluti var yfir Lyngdals-
heiði, það var 15 km langur kafli,
13 mínútur gefnar upp og meðal-
hraðinn 69,23 km á klst. Fyrri
hlutinn var sleemur, og rak ég
B.M.W. bí/linn, sem sigraði I þessari keppni.
44 VIKAN 28. TBL.