Vikan

Tölublað

Vikan - 16.12.1976, Blaðsíða 12

Vikan - 16.12.1976, Blaðsíða 12
Pólitík og tramól cn Með sínu nefi heitir nýútkomin plata, þar sem Vilhjálmur Vilhjálmsson syngur lög við ljóð Kristjáns frá Djúpalæk. Þessi plata hefur fengið mjög góðar viðtökur gagnrýnenda og almennings, enda Vilhjálmur gamalreyndur og viðurkenndur í faginu. Þar sem tiltölulega hljótt hefur verið um Vilhjálm undanfarið, fór Vikan i heimsókn til hans og fékk hann til að rifja upp gamla daga og forvitnaðist um framtíðaráformin. Vilhjálmur er flugmaður hjá flug- legu Sverris Þóroddssonar, en aðeins eru eitt og hálft ár frá því hann kom heim frá Lúxemborg, þar sem hann var flugmaður í nokkur ár. Og svona til nánari skýringa, þá er Vilhjálmur 31 árs, giftur Þóru Guðmundsdóttur flugfreyju og býr á Tunguvegi í Hafnarfirði. Hann er fæddur og uppalinn í Merkinesi í Höfnum, yngstur fimm systkina og varð stúdent frá M.A. 1964. Menntaskólinn óhugnanleg maskina. — Varstu ánægður með mennta- skólann á Akureyri? — Já, sæmilega, býst ég við, en ég hef ekki mikið álit á mennta- skólum yfirleitt. Menntaskólinn er sú óhugnanlegasta maskína, sem ég hef farið í gegnum, fyrir utan há- skólann, sem er öllu verri, eða var það að minnsta kosti. Auðvitað á ég mtirgar góðar minningar frá skóla- árunum, en ég átti erfitt með að sætta mig við eitt og annað, eins og það, að kennarar gætu ráðið, hvaða einkunnir nemendur fengu á prófum. Ef kennara var illa við einhvem nemanda, gat hann fast að því flæmt hann í burtu, ef honum bauð svo við að horfa, með því að ná sér niðri á honum á prófi. í þessu 12 VIKAN 51. TBL. lenti ég sjálfur, svo að ég veit um hvaðéger að tala. En ég kæri mig ekki um að nefna nöfn. Ástæðan fyrir því að það var farið illa með mig á einu prófi, var einfaldlega sú, að ég álpaðist einu sinni til þess að segja í tíma hjá einum kennara mínum, að ég hefði engan áhuga á faginu. Ég uppgötv- aði, að það hafði farið illa í blessaðan manninn, þegar ég fékk að vita úrslitin á prófinu um vorið. Vilhjálmur og Þóra: Reiðubúin að fara hvert sem er í heiminum. Nú vakna ég á morgnana og hugsa með mér: — Aha! Ég er að fara að vinna.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.