Vikan - 16.12.1976, Blaðsíða 17

góðum texcum, textum, sem segja
eitthvað um dagleg vandamál okkar
allra, fá fólk til að lita i spegil.
Það þurfa ekki endilega að vera
hefðbundin ljóð, þó að ég sé alinn
upp við það. Örimuð ljóð geta lika
verið ljóð.
— Áttu uppáhaldstónskáld?
— Ég á mörg uppáhaldstónskáld,
en mér líkar best við músik, sem er
fegurðartjáning, gegnir einu hvað
hún kallast. Ég hlusta mikið á
klassíska músík en minna á jass.
Ég er mikið fyrir nútíma „heavy”
popmúsík með öllum þessum effekt-
um, og sé tónlistin vel útfœrð,
skipta textarnir kannski ekki eins
miklu máli. Ég finn margt jákvœtt í
henni. Það fer mest eftir því í
hvemig skapi ég er i það og það
skiptið. Einföld lög og fallegar
melódíur kann ég best að meta, en
það er eins og fólk vilji stundum
ekki trúa því, að einfaldir hlutir geti
verið mikilvægir.
Mér líður illa, ef
ég á ekki ólesna
bók.
— Og uppáhaldsbókmenntir?
— Ég hef mest dálæti á , .science
fiction” skáldsögum eða vísinda-
skáldskap og sökkvi mér niður i
þær, hvenær sem ég hef tíma. Sá
sem skrifar bók um framtiðina er
ekki bundinn af sögunni, eða því
sem gerist i umhverfi hans, þess
vegna getur hann látið ímyndunar-
aflið ráða. Lesandinn er lika frjáls
og getur búið til sinn ákveðna
hugarheim. Mér finnst ég hafa lært
mikið af þessum bókum, og þær
hafa kennt mér að láta atvik og
kringumstæður ekki koma mér á
óvart. Annars er ég alæta ó bækur
og mér líður illa, ef ég á ekki ólesna
bók heima hjá mér.
— Ætlarðu að halda þig við flugið
í framtíðinni?
— Já, ég er flugmaður og hef
áhuga á að vera það. Ég er ánægður
með það starf og er reiðubúinn til
þess að fara hvert sem er þar sem
mér býðst vinna sem flugmaður. Ég
get skapað mér mitt líf hvar sem er í
heiminum. Einu sinni átti ég þá
hugsjón að gera allt fyrir fjöldann,
en ég tapaði henni fyrir löngu. Ég
er farinn að viðurkenna fyrir
sjálfum mér, að heimurinn skiptist í
tvo hluta — Ég — og allir hinir —
Og nú reyni ég að lifa í mínum eigin
heimi. Ég kenni bæði siglingafræði
og blindflug, og ég segi oft við
nemendur mina það sem ég segi oft
við sjálfan mig líka: — Það er
útilokað að gera alla hluti akkúrat,
en það er lágmark að stefna að því.
Á.K.
51. TBL. VIKAN 1