Vikan - 05.07.1979, Blaðsíða 39

— Mikið er notalegt hérna, sagði
Ellen. — Maður ætti alltaf að hafa
kertaljós.
— Ó, það væri gaman, sagði Martin.
— Yfirleitt fáum við aldrei að sitja hjá
fullorðna fólkinu.
— Þetta er rétt hjá drengnum, sagði
Ellen. — Svona er það líka heima hjá
okkur. Hver í sinu horni.
— Svona var það ekki hér áður fyrr,
sagði Hutch. — Ekki þegar við Jim
vorum strákar...
Júlía andvarpaði með uppgjafarsvip.
— Ég vissi það. Nú byrja þeir að tala um
gamla daga. En það er nokkuð til í því
sem þeir segja. Maður opnar varla
munninn allt kvöldið, nema helst til að
biðja um sjónvarpsdagskrána. Það
mætti oftar verða rafmagnslaust.
— Ég man, að rafmagnið fór einu
sinni fyrir voða, voða löngu, sagöi Roy.
— Þá sagði pabbi okkur draugasögu.
— Það væri gráupplagt núna, sagði
Ellen. — Góði segðu eina.
Jim færðist undan, en hann komst
ekki upp með það. Hann, þessi góði
sögumaður, hann varð aö leyfa þeim að
heyra eina ...
— Það var einu sinni gamall maður,
sem var nýfluttur í afskekkt hús lengst
inni í skógi, hóf hann sögu sína. — Dag
einn fór maðurinn upp á hanabjálka og
þar fann hann kistu ... og það var lík i
henni...
L
Jim var góður sögumaður og öll
horfðu þau á hann full eftirvæntingar.
Hann greip pappirskörfuna, sem var úr
járni og trommaði hægt á hana um leið
og hann með draugalegri röddu hélt frá-
sögninni áfram.
Sagan gerði mikla lukku. Lýdía æpti
af spenningi, þau veltu um glasi og
kertastjaki fór í gólfið. Jim setti körfuna
frá sér um leið og hann lauk sögunni og
sagði: — Jæja, það er naumast ykkur
verður um þetta.
— Stórkostleg draugasaga, sagði
Júlía. — Ég var hreint og beint myrk-
fælin...
Mikið er gaman að vera svona
saman, bæði fullorðnir og börn, sagði
Ellen.
Jim kinkaði kolli. — Já, það er
óvenjulegt nú til dags. Það fer hver inn
til sín, alls staðar hlýtt í húsinu ef kalt
er úti, og svalt ef heitt er úti.
Hann starði angurvær fram fyrir sig:
— Þegar ég var drengur safnaðist fjöl-
skyldan saman framan við arininn á
löngum, dimmum vetrarkvöldum.Og á
sumrin sátum við á svölunum. Við
áttum hengisófa, þar var svo notalegt að
róla sér hægt fram og aftur.
Bettý starði hissa á hann. — Notalegt
að róla sér? Ætlarðu að segja mér, að
það sé þetta, sem þú kallar „góðu gömlu
dagana”, að rugga i einhverjum sófa
fram og aftur.
Jim ræskti sig vandræðalega. — Ég
hef aldrei sagt, að góðu gömlu dagarnir
hafi verið sérstaklega spennandi, en ...
— Já, hvað svo, sagði Lýdía. — Mér
finnst gaman að heyra þig segja frá.
En Jim sá það á svip dóttur sinnar, að
henni fannst hann kjánalegur. Hann fór
fram í eldhús og kom til baka með
ávaxtadrykk.-------Snjallt hjá ykkur, að
koma með ísmola, sagði hann í viður-
kenningartón við Hutch.
— Ekki hafa nú verið til ísmolar í
gamla daga, skaut Roy inn með háðssvip
á andlitinu.
— Nei, sagði Jim, við fengum ís-
blokkir, sem voru um 25 kíló. Sérstakur
ísmaður færði okkur ísinn með vissu
millibili.
Roy leit á mömmu sína. — Nei, nú er
hann að skrökva!
Júlía brosti. — Ég held að pabbi þinn
ætti að halda sig við sínar gömlu lyga-
sögur. Þegar hann er að segja satt, trúið
þið honum ekki.
— Isblokkir, sprelllifandi fiskur,
ávextir, nýbakað brauð, nýorpin egg ...
þetta fékk maður alveg heim að dyrum,
sagði Jim og brosti, allur á valdi ljúfra
endurminninga.
— Nú, en því er þetta ekki svona í
dag? spurði Martin.
Jim hristi höfuðið. — Ég veit ekki.
Sjálfsagt hefur einhver kvenmaður
fundið upp á því að breyta kerfinu.
Konur elska breytingar.
— Bölvuö vitleysa, sagði Júlía sár.
— Jæja, hver er það sem alltaf er aö
flytja til húsgögnin? Hver er það, sem
alltaf er að prófa nýjar uppskriftir í stað-
inn fyrir að búa til matinn upp á gamla
lagið? Hver er það sem tekur til i geymsl-
unni og hendir gömlu, góðu fótbolta-
peysunni minni og gömlu plötunum
mínum?
Júlía ætlaði að svara, en gafst upp.
— Mér finnst gaman, þegar verður
rafmagnslaust, staðhæföi Martin. —
Það er stórkostlegt, ofsa fínt...
Hutch striddi kvenfólkinu. — Þið
eruð alltaf að fara í kröfugöngur.
Alltaf að heimta breytingar. Breytingar
eru ykkar ær og kýr. Sjáið nú bara t.d.
Paradís. 1 þá daga þótti það hinn mesti
sælureitur, en samt var Æva1 ekki
ánægð!
27. tbl. Vikan 39