Vikan - 29.04.1982, Blaðsíða 15

Erlent
enga vinnu er að fá og framtíðin er dökk
og dapurleg er ekki von á góðu. Margir
þessara unglinga neyta eiturlyfja.
Árekstrar milli innflytjenda og inn-
fæddra unglingahópa eru tíðir og oft
kemur til blóðugra átaka. Ungir
innflytjendur hafa sums staðar í borgum
framið skemmdarverk, brotið rúður,
brennt bíla og grýtt lögregluþjóna.
Átökin í Brixton-hverfinu í Lundúnum
og víðar i Bretlandi gáfu til kynna að
viða er grunnt á ólgunni sem undir býr.
Þótt lifið sé erfitt fyrir inn-
flytjendurna ungu (sem margir hverjir
eru ekki innflytjendur heldur fæddir í
nýja landinu) geta fæstir né vilja snúa
'aftur til ættlandsins. Þeir eru þrátt fyrir
alltaldir upp við gjörólíkar aðstæður og
gjarnan litnir hornauga þegar þeir koma
til föðurlandsins i leyfum eða til að
setjast að. Þýska og franska eru, þegar
öllu er á botninn hvolft, þeim eiginlegri
tungumál en tyrkneska og arabíska.
Margir tyrkneskir foreldrar líta hins
vegar svo á að þeir séu einungis gestir í
Vestur-Evrópu og ætla sér að fara aftur
heim einhvern tíma. Þeir senda börn sin
til Tyrklands til þess að dvelja hjá
ættingjum og vinum og fara þar i fram-
haldsskóla. Siðastliðið ár fóru um 35
þúsund börn á skólaaldri frá Vestur-
Evrópu til Tyrklands, sum þeirra
nauðug viljug. En foreldrarnir vona að
eitthvað geti orðið úr börnum sínum i
heimalandinu þegar þeim verður ljóst að
framtíðin í Vestur-Evrópu hefur upp á
lítiðaðbjóða.
En rúmlega 4 milljónum bama og
unglinga verður ekki snúið „heim”. Yfir-
völd i sumum löndum Vestur-Evrópu
eru að byrja að gera sér grein fyrir að í
löndum þeirra býr ekki lengur aðeins ein
þjóð. Fyrir tilstuðlan Alþjóða vinnu-
málastofnunarinnar er reynt á ýmsan
hátt að koma til móts við þessa nýju
borgara, til dæmis með því að koma á
laggirnar námskeiðum í ýmsum iðn-
greinum.
lnnflytjendurnir í Vestur-Evrópu
ættu að geta orðið til þess að auka
skilning milli þjóða og stuðla að brúun
bilsins milli norðurs og suðurs, vesturs
og austurs. En á meðan þjóðir Vestur-
landa neita að viðurkenna að inn-
flytjendurnir komi til með að' dvelja til
frambúðar og líta á þá sem gesti- og
útlendinga, misbjóða þeim og útiloka frá
réttmætri hlutdeild i samfélaginu, er
ekki von á góðu.
17. tbl. Vlkan ís