Vikan


Vikan - 19.05.1983, Blaðsíða 31

Vikan - 19.05.1983, Blaðsíða 31
1 I < Eddie Grant A árunum 1968—1971 var hljómsveitin The Equals vinsæl í Bretlandi og víðar. Hljóm- sveitin gerði þrjú lög vinsæl og er Baby Come Back þekktast þeirra. Eftir 1971 hvarf hljómsveitin sporlaust og enginn vissi hvað varö af meölimunum fyrr en um 1978, að einn þeirra kom fram á sjónarsviðiö á ný undir eigin nafni. Þaö var Eddie Grant og lagið Walking on Sunshine ýtti honum í frandínu poppsinsá ný. Eddie Grant er frá Suður-Ameríkuríkinu Guayana. Hann fluttist ungur aö arum til Bretlands og geröist tónlistarmaður, en nuna er hann fluttur til Vestur-Indía. Hann byr a eynni Barbados, lítilli eyju meö svipaöan íbúafjölda og Island. Þar hefur hann komiö sér upp stúdíói, einbýlishúsi og öörum þægindum og býr til músík. Stúdióiö heitir Blue Wawe og þykir mjög vandaö, er eftirsott af frægum músíköntum. Þaö var groöinn af laginu Walking on Sunshine sem geröi honum kieift aö koma sér svo vel fyrir. Síöan þaö lag varö vinsælt hefur hann átt fleiri vinsæl lög, til dæmis alveg nýlega Electric Avenue af samnefndri breiðskífu og I Don’t Wanna Dance. Eddie segir aö lykillinn aö vinsældum hans sé sá aö hann geri allt sjálfur. Hann spilar á öll hljóðfæri sem nai.ösynleg eru, semur og útsetur öll lögin algjörlega sjaifur og tekur einnig upp og hljóðblandar á eigin spýtur. Hann notar þó stundum aöra hljoð- færaleikara en þá veröa þeir aö hlýöa skipun- um hans til hins ýtrasta, annars fá þeir um- svifalaust farseðil frá Barbados. Sumir segja hins vegar aö lykillinn ai vinsældum Grants sé þaö aö vera mannlegur. Margir svartir söngvarar eru mjög politiskir, bundnir af því að þeir eru svartir i heimi sem stjórnaö er af hvítu fólki. Eddie leyfir tilfinningum sínum aö komast óhindraö a framfæri, hann er stundum svartsynn, stundum bjartsýnn. Tónlist hans er ættuö fra Vestur-Indium en blönduð popptónlist hvita mannsins. Sumir myndu kalla þetta argasta disko, en hvaö er aö þvi aö spila goða dansmúsik? l
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.