Vikan - 29.12.1983, Side 8

A raiiuk aniy n«I i r
Nú eru áramótin skammt undan
og ekki úr vegi að huga að mynda-
tökum um áramótin. Um áramót-
in tökum viö flest myndir af börn-
um með blys eða stjörnuljós,
brennumyndir eða strikamyndir
þar sem rakettur annarra leika
aðalhlutverkið. Ef við athugum
fyrst stjörnuljósamyndir er að
því er mér finnst best að taka þær
með flassi, nota frekar stórt eða
miölungs ljósop og lítinn hraða,
eins og við gerum við jóla-
myndirnar. Þá strika stjörnuljós-
in skemmtilega í kringum sig og
gefa svolítinn bjarma. Svo er hægt
að láta krakka sveifla stjörnuljós-
inu sínu í kringum sig í myrkri en
taka myndina líka með flassi. Ef
við erum næstum í myrkri getum
við haft vélina opna án þess að
neitt komi inn á myndina nema
strikið eftir stjörnuljósið, flassið
kemur fyrst þegar við smellum af,
lýsir barnið upp en svo er
stjömuljósið einrátt um af-
ganginn. Hraði 8 eða 4 geta hentað
ágætlega. Þó ber að geta þess að
svon^ er líka hægt að taka hand-
ónýtar myndir. Allt getur mis-
tekist en þá er ekki um annað að
ræða en að reyna aftur. I ljós-
myndun er ekkert pottþétt. Sá
sem tekur myndirnar þarf alltaf
að hafa hugann við það sem hann
er aö gera og hugsa svolítið.
Annars fer allt í klessu.
Þegar maður fer svo að horfa á
brennur er alveg tilvaliö að taka
myndavélina með. Við brennur er
oft feikimikið ljós en það er
rauðleitt. Við brennur getur verið
gaman að taka „sílúettur”
(skuggamyndir). Þá lýsir maður
eftir bjarmanum frá brennunni en
í myndina kemur svo skugga-
myndin af einhverjum. Sumir eru
þannig í laginu eöa í háttum að
þeir þekkjast jafnvel þótt aðeins
sjáist útlínurnar á hlið. Svo má
auövitað nota flass líka en þá þarf
að passa að eldurinn yfirlýsi ekki

8 Vikan 52. tbl.