Vikan


Vikan - 29.11.1984, Blaðsíða 26

Vikan - 29.11.1984, Blaðsíða 26
\ .7* r * i • HarrY Bökstedt j^jjj VlSindl fyrir 3.1m onnInQ Einkaréttur á íslandi: Vikan Sagan af Genie Innilokuð, beitt ofbeldi og án samskipta við annað fólk í tólf ár Árið 1970 fannst 13 ára stúlka í amerískum bæ sem alla æsku sína hafði verið lokuð inni í tómu her- bergi, algjörlega lokuð frá umheiminum. Ein af afleiðingum þessara misþyrminga var sú að Genie kunni ekki að tala eða tjá sig með venjulegum hætti. Hún var mállaus eins og hún hefði alist upp meðal villtra dýra. Þetta óvenjulega uppeldi gerir það að verkum að Genie veitir einstæða möguleika til málrannsókna. Eftir margra ára erfiða endur- hæfingu hefur Genie — en það er reyndar dulnefni til þess að vernda hana gegn ágengni — lært að tala dálítið og skilja mál ann- arra. Saga þessarar ólánsömu stúlku og hvemig hún tók tilsögn, eftir að henni var bjargað úr ein- angruninni, er efni doktorsritgerð- ar Susan Curtiss við Kalifomíuhá- skóla. Hún hefur verið gefin út á bók. „Seinþroska” Genie fæddist í erfiðu hjóna- bandi. Móðir hennar sætti oft mis- þyrmingum af hendi föðurins. Tvö eldri systkini dóu í vöggu. Bróðir hennar þroskaðist illa, einkum vegna harðneskjulegra „uppeldis- aðferða” föðurins og tók ekki við sér fyrr en hann fór í fóstur hjá föðurömmu sinni. Genie var þremur árum yngri en þessi bróðir og þroskaðist eðlilega fyrst í stað. Seint á fyrsta ári tók hún að tapa þyngd og fljótfær læknir full- yrti að hún væri „dálítið sein- þroska”. Frá þeirri stundu varð hún að sæta æ verri misþyrming- um af hálfu föður síns. Hann hafði reyndar aldrei kært sig um hana. Fjölskylduharmleikur Þegar Genie var 20 mánaða dó föðuramma hennar í bílslysi og varð þetta til þess að faðir hennar varð enn biturri og dýrslegri í háttum. Fjölskyldan flutti inn í hús ömmunnar og einangrunin frá umhverfinu varð nær algjör. Genie var lokuð inni í herbergi sem varð heimur hennar í tólf hræðileg ár. Á daginn var hún spennt niður á stól með kopp í setunni. Hún var í beisli sem faðir hennar saumaöi á hana í þessu skyni. Yfirleitt var hún nakin. Á nótt- unni var hún sett í svefnpoka sem var svo þröngur að hún gat ekki hreyft hendurnar. Þetta var eins konar spennitreyja. Rimlarúmið hennar var í raun búr því á því var líka lok úr rimlum. Rúmið og salemisstóllinn voru einu hús- gögnin í herberginu. Neglt var fyrir tvo glugga sem á herberginu voru og allt sem Genie sá af ver- öldinni utan fangaklefans var rönd af himni milli fjala og lítill þríhyrningur af húsgafli sem hún sá gegnum gat á hinum gluggan- um. Urrandi faðir Mannlegt mál heyrði Genie aðeins þegar faðir hennar fékk reiðiköstin — enginn annar á heimilinu mátti tala upphátt. Enginn talaði við Genie og ef bamið gaf einhver hljóð frá sér stillti faðirinn sér upp fyrir framan herbergisdymar og urraði og gelti eins og hundur!! Ef þetta dugði ekki til þess að þagga niður í henni kom hann inn og barði hana með priki. Matur var borinn til Genie Á fyrsta ári eftir að Genie var laus úr prísundinni teiknaði hún aðeins ef hún var beðin þess og teikningarnar líkt- ust teikningum smábarna. þrisvar á dag, smábamamatur eins og grautur og í besta falli lin- soðið egg en aldrei venjuleg föst fæða. Þegar Genie var á fjórtánda ári flýði móðirin sem þá var að verða blind. Félagsráðgjafi komst á snoðir um tilvist Genie og lög- reglan tók bamiö í sína vörslu. Foreldrarnir vom ákærðir fyrir misþyrmingar á baminu en dag- inn sem átti að dómtaka máliö svipti faðirinn sig lífi. Hin hræði- lega reynsla stúlkunnar kom smátt og smátt fram í dagsljósið, sumpart í frásögnum móðurinnar og sumpart seinna í frásögnum Genie sjálfrar. ,,Rangt” heilahvel Nú á tímum álíta vísindamenn að fólk geti aðeins lært að tala á vissum aldri, það er upp að kyn- þroskaskeiði. Eftir gelgjuárin er það um seinan. Eiginlega er ekki hægt að sanna kenningar sem þessar nema böm séu til sem eng- in málleg samskipti hafa við aðra allt uppvaxtarskeið sitt. Harm- leikur Genie varð þess vegna efni- viður rannsókna í málfræði og sálarfræði. Kenningin um mál- þroskaaldurinn var annars sett fram af E. H. Lenneberg og studd- ist hann einkum við athuganir á fólki sem orðið haföi fyrir heila- sköddun. Alveg mállaus Þegar Genie komst undir hendur sérfræðinga var hún al- gjörlega mállaus. Venjulega brúk- um við vinstra heilahvel til mál- myndunar (nema örventir) og ef það skaddast áður en fólk nær þrettán ára aldri tekur hitt hvelið við. En þetta hlaut að verða erfiðara hjá Genie. Eftir nokkurra mánaða dvöl á spítalanum skildi hún samt nokkur orð eða hljóð sem notuð eru í leikjum. Vorið 1971 sagði Genie „mamma” af eigin hvötum og tvö til þrjú orð til viðbótar. I maí gat hún talið upp að fimm og kunni nokkur litalýsingarorð og atviks- orð. 1 júlí gat hún myndað tveggja orða setningar og þriggja orða í nóvember. Orðaröðin var oftast rétt en hún talaði sjaldan að fyrra bragði. Eftir fimm ára stööuga þjálfun talaöi Genie enn afar brotakennt mál. Einna erfiðast var fyrir hana að mynda spumarsetningar. Susan Curtiss heldur því fram aö erfiðleikar Genie við að læra að tala sanni kenningarnar um af- markað tímabil sem bömum gefst til að læra að tala. Það er talið sannað að hún noti hægra heila- hvel til málmyndunar og það er þar sem viðbrögð verða þegar hún heyrir orð. Raunar er það svo að hægra heilhvelið í Genie er mun betur þroskað en hið vinstra og hún hefur sýnt góðan árangur í prófum á hæfileikum sem eiga sér ból þar, eins og rúm- og heildar- skynjun. Þaö virðist sem sagt sannað með athugun á atferli Genie og málþroska hennar að fólk sem ekki lærir að tala á eðlilegum tíma af annarlegum ástæðum eða verður fyrir skaða á vinstra heila- hveli, þar sem málstöðvamar em, læri að tala en málið verði frum- stæðara og tjáningin takmörkuð. Eins og nú stendur fara engar frekari rannsóknir fram á Genie. Hún er á hæli fyrir fullorðna og Susan Curtiss fær ekki leyfi til að hitta hana. Móðir Genie hefur reyndar stefnt henni fyrir að mis- nota upplýsingar sem gefnar vom í trúnaði. 26 Vikan 42. tbl.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.