Vikan - 12.09.1985, Blaðsíða 11

FORTÍÐ
Hvað er þetta?
íslendingar hreykja sér oft af því að hafa
góð tengsl við fortíðina, skilja fornsögurnar
og halda sig vita flest um það sem fylgdi
fornum þjóðháttum. En er það víst? Þekkja
menn áhöld þau sem hætt er að nota? Hér er
munur af Þjóðminjasafninu, vandinn er aö
segja hvað þetta er og til hvers það var
notað. Svarið er hér annars staðar á opnunni.
Farið á fjörur
Hér fylgja nokkrar nytsamar
ábendingar um hvernig konur
gefa til kynna aö þær séu til í
tuskið:
1) Kona sem þenur nasavængina
í sífellu vill meina: Hvaö ætlar þú
að láta mig bíða lengi?
2) Kona sem strýkur hárlokk frá
enni er að gefa í skyn: Sérðu ekki
að ég er í algjörri biðstöðu? Eftir
hverju ert þú að bíða?
3) Sú sem bleytir á sér neðri
vörina segir í raun og veru ekkert
annað en: Sérðu ekki að ég er
sjúk í koss frá þér?
4) Krosslagöir armar á brjóstinu
merkja: Ég er smeyk við þær til-
finningar sem ég ber í brjósti.
Geturðu samt ekki leyst þær úr
læðingi?
5) Sú sem fitlar við fingurgull
segir: Gettu einu sinni hvað mig
langar mest til að gera?
6) Stelpa sem rótar í veskinu sínu
algjörlega að ástæðulausu meinar
ekkert annað en: Ég get ekki
beöið lengur. Gerðu við mig hvað
sem þú vilt.
7) Ef karlmaður er að gefa kone
eld og hún grípur um leið um
handlegg hans er hún ekki að biðja
um neitt annað en ástareld.
8) Konu sem brettir upp
ermarnar langar mest mest til að
segja upphátt: Mest langar mig
til að vera ber að ofan.
9) Ef stúlka sést strjúka á sér bæði
lærin er hún að meina: Sérðu ekki
að mig langar til að vera útlærð
hjá þér?
10) Hendur á mjöðmum og fætur í
sundur þýðir: Værir þú ekki til í ai
stíga í ástaðið og svipta þér á bak.
elskan?
11) Kona sem reykir og lygnir
aftur augunum um leið segir í
raun og veru: Rúmið er rétti
staðurinn.

37. tbl. Vikan XX