Vikan


Vikan - 12.09.1985, Síða 22

Vikan - 12.09.1985, Síða 22
Ertu klikkaður? Þráinn Bertelsson í ágengu viðtali Texti: Bjarki Myndir: Ragnar Th. (III I I IIIIBH* l.skot. 1 Hér verður fjallað um skemmd ( epli og óskemmdar appelsín- ur. Ennfremur verður auglýst { eftir sjómanni með stúdents- húfu. Ég er fæddur og skírður Reykvík- ingur en fram til tíu ára aldurs bjó ég mest á bænum Arnarfelli í Þingvalla- sveit ásamt með pabba sem var ein- stæður faðir löngu áður en búið var að finna þann titil upp á Islandi. Þetta voru ljúfir tímar og um svipað leyti og ég var í Arnarfelli var Stefán frá Möðrudal kaupamaður á Gjábakka í sömu sveit. Ég man aö ég sem ungur drengur seldi Stefáni einu sinni hund og höfum við verið kunningjar síðan, það er að segja ég og Stefán. En hver fermdi þig? Það var séra Þorsteinn Bjömsson fríkirkjuprestur, sá sem manna best hefur sungiö 0 Jesú bróðir besti á ís- lensku og kom því á vinsældalistann í óskalögum sjúklinga á sínum tíma. Þú hefur auövitaö fariö í MR eins og allir betri borgararnir? Já, þangað fóru bæði betri og verri borgararnir því þetta var eini mennta- skólinn í Reykjavík á þessum árum. Þama lærði ég latínu og held að þaö sé það eina sem ég hef lært um ævina og ekki hefur veriö tímasóun. Ég er reyndar búinn að gleyma mestallri latínunni núna en það gerir ekkert til. Ég man þó enn nokkra frasa, ég kann til dæmis enn þá að segja hvíl í friði á latínu, þaö getur komið sér vel. Voru þetta ekki skemmtilegir tímar? Jú, mikil ósköp. Ég sat þama viö hliðina á miklum indælismanni sem kallar sig Megas og við vorum saman öllum stundum við að rannsaka heims- ins lystisemdir og uppgötva heiminn eins og þessi ár eru notuð til. Þarna var líka mikill snillingur sem heitir Kristinn Ragnarsson og er arki- tekt. Hann hefur lengi barist fyrir því að byggja glerþak yfir Reykjavík. Ha? Já, allavega miðborgina. Þetta mál strandar hins vegar á borgarstjórn- inni. Turninn á Hallgrímskirkju er líka óþægur ljár í þúfu því hann skagar svo langt upp í loftið. Það mætti þó leysa með því að setja lúgu fyrir turninn. Eftir fyrsta veturinn í mennta- skólanum var ég fluttur ásamt nokkrum öörum skólasveinum í stúlknabekk. Það mun hafa veriö eftir því prinsippi að setja skemmdu eplin í kassa meö appelsínum því þá geti þau ekki skemmt út frá sér. Við lentum þarna í bekk með helvíti staffírugum stúlkum sem héldu uppi háum siðferði- legum standard. Útskrifoðist þú mefl húfu og slaufu? Já, hvað heldurðu, maöur. Ég gaf hins vegar einhverjum sjómanni húfuna mína skömmu eftir að ég út- skrifaðist og hef ekki sett hana upp síðan. Ég vona bara að hann gangi með hana. Ég hef stundum verið að svipast um eftir henni á sjómannadag- inn. Það væri gaman að sjá hann aftur. Illll I lllllll 2. skot. Um upprennandi sýslumenn í sjóorrustu. Geysir fer að gjósa. Heimspekinám? , iiiiiviiii nn Hvafl tókstu þér fyrir hendur eftir stúdentspróf? Ég kenndi í Eiðaskóla í einn vetur og sótti líka um pólskan kvikmynda- skóla og fékk inngöngu. En þegar ég var aö pakka niður nærbuxunum mínum kom upp úr dúrnum að ég þurfti aö borga mörg þúsund dollara fyrir aö fá aö vera þar. Þá peninga átti ég ekki frekar en núna svo ég fór hvergi að sinni. Þá venti ég mínu kvæði í kross og fór í lögfræði í háskólanum því mér hefur alltaf fundist lögfræði eiga fullan rétt á sér. Eini gallinn viö lögfræðina var sá að þaö var kennd allt of mikil bókfærsla fyrir minn smekk. Ég áttaði mig ekki almennilega á debet og kredit. Svo fannst mér líka dálitiö hvimleitt að prófessorarnir, sem kenndu, lásu bara beint upp úr kennslubókunum sem þeir höfðu samið sjálfir. En á meðan sátu verðandi sýslumenn og rukkarar og lásu Vísi eða voru í sjóorrustu. Ég hætti eftir einn vetur. Hvað fórstu þá að dufla? Ég fór einmitt til Dublin og lenti þar í kaþólskum háskóla. Þar var ég inn- ritaöur í sálfræði og heimspeki minnir mig. Ég sinnti náminu hins vegar hverfandi lítið og lá mest í sögubókum eins og allir letingjar eru vanir að gera. Ég skrifaði líka eina bók þarna sem ég kallaði Stefnumót í Dublin. Þú hafur kannski ætlað þér að verða rithöfundur? Það held ég bara ekki. Þegar ég kom heim frá írlandi lenti ég í því að verða blaðamaöur á Vísi. Þaö var mjög gaman, sérstaklega einu sinni þegar ég og Raggi Lár vorum sendir austur að Geysi í Haukadal en ætlunin var að láta þann gamla gjósa. Þaö tókst en meiniö var að við Ragnar vorum fjarri góöu gamni og staddir á Laugarvatni á ónefndum stað en illar tungur segja að það hafi verið á barnum í Húsmæðraskólanum. Þar lauk mínum blaöamannsferli. Hélstu þé éfram é némsbrautinni? Jú, það stemmir. Ég haföi vetursetu í borginni Aix en Province í Frakk- landi. Þaö var 71—72. Varstu þar við heimspekinám? Ég bara man ekki hverju ég laug að væru mínar greinar til að ég fengi námslán. En þarna álpaðist ég til að skrifa bók sem ég kallaði Kópamaros. Pétur Gunnarsson var mér samskipa í Aix og vann þar við bókina ± , þá frægu bók. Hvað stoppaðir þú lengi i Frans? Þar gerði ég stuttan stans, fór heim og gerðist kaupamaður á Möðruvöllum í 22 Vikan 37- tbl.

x

Vikan

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.