Vikan - 03.10.1985, Blaðsíða 14

að konur séu sendar heim þremur til
fjórum tímum eftir fæðingu því það
vantar alltaf pláss. En af því að mág-
kona mín vann á þessum spítala voru
læknarnir aö koma og heilsa upp á mig
— og það var mjög þægilegt — þessa
fáu tíma sem ég var þarna inni.
Börnin
í stórborginni
— Hvernig er að vera með börn þar
sem þú býrð. Geta þau til dæmis leikið
sér örugg úti?
Já, já. Þar sem ég bý er lokaö svæði.
Þar er lögreglumaður við hliðið þannig
að það er minni hætta á að þeim verði
rænt eða að þaö komi eitthvað fyrir
þau. Þetta er lítil gata og svo eru bung-
ur á götunum, eins og hérna eru,
beggja vegna svo það er alveg ágætt.
En sumir eru mjög hysterískir og
börnin fara aldrei út nema meö for-
eldrum sínum. Þaö eiga sér alltaf stað
rán og morð í borginni eins og í öllum
stórborgum en maöur getur líka orðið
of hysterískur og gert öllum lífið leitt.
Stelpan fer auðvitað ekki ein út en
hann fer út og ég segi honum bara aö
vera fyrir framan húsið og láta mig
vita ef hann fer eitthvað. Mér finnst
þaö allt í lagi, hann lifir nokkurn veg-
inn alveg eðlilegu lífi. En ég veit ekki
hvernig það væri ef viö ættum heima í
blokk einhvers staðar. Ég veit um kon-
ur sem hleypa börnum sínum ekki út
fyrir dyrnar og þau horfa á sjónvarpið
allan daginn og þaö myndi ég ekki
þola.
— Er skóli þarna rétt hjá þér?
Hann er rétt hjá en ég fer með strák-
inn því hann þarf að fara út fyrir svæð-
ið og yfir umferðargötu. Þetta er
nokkurs konar forskólabekkur sem
hann er í núna. Skólaskylda hefst
þegar börnin eru sex ára. Þaö er mikill
áróður í sjónvarpinu fyrir því að börn
séu skrifuö inn í skóla frá því að þau
eru fjögurra ára, inn í eins konar for-
skóla. En það gera ekki allir, sérstak-
lega ekki þeir fátækari. Skólinn er
ókeypis en það þarf aö kaupa skóla-
búning. Það er líka sífellt veriö að
halda fundi í skólunum og brýna fyrir
mæðrunum að sjá til þess að börnum
sé þvegið og greitt og svoleiðis.
Skólaskyldan er frá 6 ára til fimmtán
ára, en það er ekki nógu vel fylgst með
að henni sé fylgt eftir. Fólk þarf að
sækja um tvo eöa þrjá skóla sem eru
næst heimili þess og svo fær maður
kannski inni í skóla sem er þó nokkuð
langt í burtu. Þegar konurnar eiga til
dæmis fimm til sex börn þá geta þær
ekki fylgst svo vel með því að krakkinn
fari í skólann þó hann fari að heiman.
Kennarinn, sem er iðulega meö 40
krakka í bekknum, reynir að fylgjast
með hverjir mæta en getur þaö ekki
alltaf.
Skiptir miklu máli að
vera snyrtilega klæddur
Skyldunni lýkur svo eftir gagnfræöa-
skólann en ég verö sérstaklega vör við
það núna, sem var ekki áöur, að það
eru allir að reyna að mennta sig í ein-
hverju. í Mexíkó þarf fólk að klæða sig
mjög snyrtilega því þar er fólk dæmt
eftir því hvernig þaö lítur út. Kona sem
er fín, í fínum kjól og fínum burstuöum
skón og þannig er dæmd eftir því þótt
hún búi í kofa. Þessar stelpur geta átt
heima í svo lélegu húsnæði að þú
myndir ekki trúa því hvernig baðher-
bergin eru, þær þurfa oft að fara út. . .
ég er stundum gapandi þegar ég hef
séð manneskjur og síðan séð hvernig
þær búa, ég hef ekki getað skilið
hvernig þær geta snyrt sig viö þessi
skilyrði, en þær eru svo fínar, gera í
því að vera fínar og snyrtilegar og
mér finnst það aðdáunarvert. Eg held
að ég myndi sjálf bara gefast upp eftir
lífið hérna á íslandi! Það er mikill
kraftur í mörgum stúlkum þarna. Þær
eru að vinna og reyna að taka auka-
tíma, oft búnar aö ljúka skrifstofu-
skóla og eru að taka enskutíma eða
tölvunámskeið á kvöldin til að geta
komið sér betur áfram. Yngri mág-
kona mín, sem er 17 ára, vinnur til
dæmis hálfan daginn frá 8—3, er síðan
í skólanum frá 5—10 á kvöldin og þar
að auki í íþróttum. Hún þarf að fara á
milli staöa og ég get ekki ímyndaö mér
hvenær hún hefur tíma fyrir allt þetta
sem maður gerir þegar maður er ung
stúlka. Það er óskaplegur kraftur í
henni og ég tek eftir þessu hjá mörgu
ungu fólki. Það er lika rekinn mikill
áróður fyrir því í útvarpi og sjónvarpi
aö allir reyni aö mennta sig.
Það er ekki til neitt námslánakerfi
og yfirleitt allir, sem eru í háskólan-
um, vinna mikið með honum. Það
verður hver að bjarga sér og sumir
vinna ekki aðeins fyrir sjálfum sér
heldur líka stórri fjölskyldu.
Mikið atvinnuleysi — engar
atvinnuleysisbætur
— En er ekki mikið atvinnuleysi i
Mexikó?
Jú, það er mikið atvinnuleysi og eng-
inn atvinnuleysisstyrkur eða neitt svo-
leiðis. Það er fullt af atvinnuauglýsing-
um í blöðunum en til dæmis 300 manns
sem sækja um hvert starf og allir með
próf! En ef maður er ekki með próf í
einhverju er þetta eiginlega alveg von-
laust. Þegar maðurinn minn var að
læra var hann einu sinni atvinnulaus í
nokkra daga en þaö gat ekki gengið svo
hann opnaði blaðiö og hann fékk vinnu
samdægurs. Málið er bara að gangast
ekki upp í því aö vera atvinnulaus held-
ur fara út og leita sér að vinnu. Eg skil
ekki hvernig hægt er aö vera atvinnu-
laus á svona stað eins og Mexíkóborg
því það þekkjast ekki atvinnuleysis-
bætur.
Þaö er mikið betlað, þaö er sungið í
strætó og neðanjarðarlestum en ég tek
varla eftir þessu lengur. Fyrst þegar
ég fór til Acapulco fékk ég menningar-
sjokk, mér fannst þetta betl alveg
hryllilegt. En núna, ég veit það ekki,
kannski er ég orðin voöalega harð-
brjósta en ég labba bara framhjá.
Stundum þegar betlararnir eru hrylli-
legir ásýndum, ekki með fætur og eiga
ekki séns á að fá vinnu, þá gef ég þeim
eitthvaö. En ef þeir eru bara ósköp
venjulegir og eru aö gaula eitthvaö þá
gef ég ekki neitt. En þaö er mjög mikið
um þetta. Maður verður bara harð-
brjósta held ég, enda ætti ég ekkert eft-
ir fyrir sjálfa mig ef ég gæfi öllum betl-
urum sem ég sé.
Von Mexíkó fólgin í
ungu og atorkusömu fólki
— En er efnahagsástandið í Mexíkó
eitthvað að lagast?
Mér finnst það, mér finnst unga fólk-
ið vilja það svo innilega þannig að það
hlýtur að koma eitthvaö út úr því.
Þannig að ég hugsa aö Mexíkó eigi
mikla framtíð fyrir sér. Ég er ef til vill
ekki góð að dæma en ég held að núver-
andi forseti (Miguel de la Madrid) sé
alveg ágætur. Hinir tveir fyrrverandi
voru búnir að stela svo miklu frá fólk-
inu aö það þarf að vinna traust þess
alveg frá byrjun, það treystir engum
forseta.
— Ég frótti einu sinni að það væri
aldrei hægt að senda þér jólagjafir eða
annað vegna þess að innihaldinu væri
alltaf stoiið?
Já, en þaö er nú nokkuö mismunandi
eftir pósthúsum. Eg á ekki heima í
einu af fínustu hverfunum, ekki einu af
þeim verstu heldur, en það eru sumir
sem búa í mínu hverfi sem láta senda
sér póst á annaö pósthús í öðru hverfi
þar sem er líklegra að þeir fái hann.
Þetta er auðvitað alveg hlægilegt en í
rauninni ætti ég að gera þetta líka. En
það er líka ofsalegur tollur á því sem
maður fær sent. Ef eru föt í pakkanum
eru þau oft hirt ef fólkiö heldur aö það
geti notað þau eða selt. En ef þaö
stendur að í pakkanum séu notuð föt
kærir það sig ekkert um þau og opnar
ekki einu srnni pakkann. Systir min
hefur gert svolítið að því að skrifa það
á pakkana. Þetta á auðvitað ekki
bara við um Mexíkó en ég hugsa að
þeir séu verri þar en víða annars
staðar. Þetta fólk, sem vinnur á póst-
húsrnu í þessum störfum, er mjög fá-
tækt.
Get ekki borgað undir
borðið
— En þú talaðir áðan um að borga
undir borðið. Er það viðtekin regla,
nokkuð sem allir verða bara að gera?
Já, en það hefur minnkað mjög mik-
iö síðastliðúi tvö ár, síðan núverandi
forseti tók við. Lögreglan var áður
algjörlega rotin og lögreglustjórinn
fyrrverandi er í haldi núna fyrir eitur-
lyfjasmygl, vopnasölu og alls kyns
óþverra. Ég hef enga reynslu í þessu,
maðurinn múin er miklu lagnari í því,
en mér hefur aldrei tekist aö borga
svona undir borðið. Þetta hefur alltaf
veriö lausn á mörgum málum en nú er
það mikið að minnka. Þaö getur
kannski verið ósköp þægilegt aö af-
greiða málin svona í stað þess að
greiða sekt, en núna vilja lögreglu-
mennirnir það ekki. En áður átti lög-
reglan það til að stoppa mann og segja
að maöur heföi farið yfir á rauöu ljósi
þó það væri ekki satt, bara til að fá
meiri peninga í vasann því kaupið
þeirra varsvolágt.
— Og þú reiknar bara með að verða
áfram i Mexíkó?
Já, að öllu óbreyttu. Maðurinn minn
getur ekki unnið við lögfræðistörf neúis
staðar nema í Mexíkó, hvert land hefur
mikið til sitt eigiö lagakerfi. Fyrir fúnm
árum, þegar við komum húigað, þá
voru hér miklu færri veitingastaðir og
svona staðir sem hægt var að fara á
og þaö var eitt af því sem hann sakn-
aði mikið þá, ég held að það hafi
bara verið hægt aö fara á Mokka og
fáeina aðra staði! Þannig aö málið
myndi kannski horfa svolítið öðruvísi
við ef ég kæmi með hann núna.
En ég hef komið nokkrum sinnum
heún og fengið ættingjana í heúnsókn.
Þetta er í raun og veru ekki eins langt í
burtu og þaö virðist. Maður þarf líka
að taka tvær flugvélar þegar maður
fer til ýmissa staða í Evrópu. Ég kann
vel við mig núna og ég sætti mig alveg
við aö eiga heúna þarna áfram.
Helga með Esteban fyrir framan heimili þeirra hjóna.
Fréttir af jarðskjálftunum í Mexíkó hafa líklega ekki farið fram hjá neinum. Ekki aðeins í
Mexíkó heldur út um allan heim beið fólk eftir fréttum af ættingjum í Mexíkóborg. Ættingj-
ar Helgu biðu frá fimmtudegi til mánudags en-þá komu gleðitiðindin: Telex til fréttastofu
útvarpsins staðfesti að ekkert hefði komið fyrir Helgu og fjölskyldu hennar.
14 Vikan 40. tbl.