Vikan - 04.05.1989, Qupperneq 20

Á FERÐINNI
TEXTI: ÞÓRDlS BACHMANN
Leggið New York
ad fótum ylckar
Um New York borg er
gjarnan talað sem
borgina þar sem
enginn er óhultur fyrir
morðingjum og ræn-
ingjum. — En hér
kynnistu hinni hlið-
inni: New York borg
barnanna og
skemmtana.
Borgin við Hudson flóann hefur
fengið ýmis viðurnefni, þeirra á
meðal „Borgin sem aldrei sefur“,
en sjaldan er minnst á að New York er ein
skemmtilegasta gönguborg Bandaríkjanna
og þó víðar væri leitað.
Þessi ævintýri sem hér verða rakin eiga
sér því mörg hver stað á gönguför um
heimsborgina sem er svo frábær að nefna
verður hana tvisvar: New York, New York.
Vegna þess að yngri aðili okkar mæðgin-
anna er aðeins þriggja ára þótti þó ástæða
til að taka með sér fararskjóta að heiman —
regnhlífarkerru eina gráteinótta. Reyndist
hún ómissandi hvert sem farið var og það
þó ferðalangarnir íslensku notuðu sér hið
skilvirka lesta- og strætisvagnakerfi borg-
arinnar til fullnustu.
Eins og margar aðrar góðar ferðir hófst
þessi á Keflavíkurflugvelli í páskavikunni.
Það reyndist vera óvenju mikill mótvindur
á leiðinni vestur svo flugið, sem yfirleitt
tekur um um fimm stundir, tók sex og
hálfan tíma en gekk þó ævintýralega vel og
stóð sá stutti sig með miklum sóma í sinni
fyrstu flugferð.
Við Katý í World Class áttum samleið og
ákváðum því að taka leigubíl saman inn á
Manhattan. Á hominu á Broadway og 96.
Street kemur tötralegur betlari upp að
bílnum þá er hann bíður eftir grænu ljósi
og var leigubílstjórinn eldsnöggur að læsa
öllum bílhurðunum. „Aumingja maður-
inn,“ verður Katý á orði en leiðréttir sjálfa
sig strax og bætir við, „Nei, ég ætti ekki að
segja það. Við eigum aðeins eitt líf og ráð-
um hvernig við lifúm þvt.“ Heimspekilega
mælt, í anda Gestalt-meðferðarinnar sem
byggir á því að hver og einn beri 100
prósent ábyrgð á vegferð sinni.
Greinarhöfundur og sonurinn ungi á gangi um götur New York borgar
vísu getur verið borg barnanna og þeirra gönguglöðu.
— sem á sína
20 VIKAN 9. m. 1989