Vikan - 04.05.1989, Síða 50
DRAUMUR
Láttu drauminn rœtast
med Bylg junni og Vikunni
Flestir eiga sér draum
sem oft getur verið
erfitt að láta rætast, en
ekki lengur.
Útvarpsstöðin Bylgjan og
Vikan hafa tekið höndum sam-
an um að láta drauminn rætast.
Þú getur sent inn skriflega lýs-
ingu á draum þínum og hver
veit nema að hann rætist. Fyrir
skömmu var þessi leikur aug-
lýstur á Bylgjunni og kom inn
fjöldinn ailur af draumum.
Sumir vildu fara í sólarlanda-
ferð, aðrir vildu vinna bug á
einhverju sem hafði þjáð þá
árum saman. Þannig var það
með Anný. Hún hefur í mörg
ár þjáðst af flughræðslu og af
þeim sökum hefúr hún ekki
getað fylgt eiginmanni sínum
eftir á ferðalögum þar sem
þurft hefur að fara með
flugvél. Hún hefur setið heima
af því hún þorði ekki fyrir sitt
litla líf upp í flugvél. Þegar hún
heyrði um þann ieik Bylgjunn-
ar og Vikunnar um að láta
drauminn rætast, ákvað hún að
hér gæfist sér kannski tækiferi
til að vinna bug á vandanum
og að draumurinn um að fara í
Frh. af bls. 46
„Við gerðum okkur grein
fyrir á þessu balli hvert stefndi
og því litum við á þetta kvöld
sem upphafið á okkar sam-
bandi. Ég man að Sigurjón
kunni lítið fýrir sér í dans-
kúnstinni eða aðeins þessi tvö
frægu spor til vinstri og tvö til
hægri. En eigum við ekki að
segja að hann hafi lært heil-
mikið þetta kvöld.“
Nokkrum vikum síðar eða
13- desember var Sigurjón
fluttur á Landspítalann í
uppskurð. „Þetta var lungna-
skurður. Ég hef oft haíf á orði
að hann hafi ráðið úrslitum
með okkur Rögnu. Læknarnir
tóku nefhilega úr mér eitt
rifbein og ég fékk konu í
staðinn."
Þau trúlofuðu sig hálfu ári
flugferð gæti ræst. Hún sló því
til og sendi okkur línu.
Úr bréfi Annýar:
Flughrœðslan er svo s/œin
að ég verð fárveik við tilhugs-
unina um að Jljúga. Ég kasta
síðar eða á 17. júní 1961. „Ég
var að keppa í handbolta með
FH um daginn," segir Ragna.
„Eftir ieikinn fórum við heim
og uppi í herberginu mínu
trúlofúðum við okkur. Við
upp og borða ekki í eina til
tvœr vikur, ef ég neyðist í flug.
Vegna vinnu sinnarþarf mað-
urínn minn að ferðast nokkr-
um sinnum á árí til útlanda
og afsakanir mínar em orðn-
höfðum ákveðið þennan dag
með nokkrum fyrirvara. Þetta
var nokkuð sérstakur þjóðhá-
tíðardagur þar sem það voru
verkföll og því ekkert ball í
bænum.“
ar nokkuð léttvœgar. Nú eru
bömin orðin stórsvo ekki geta
þau verið afsökun lengur.
Hvað á ég að segja? þykjast
vera með höfuðverk? í raun-
inni langar mig aðfara með
honum og losna við jlug-
hrœðsluna og gaman vœri ej
þessi draumur minn gceti rœst.
Þessi draumur er sá fyrsti af
mörgum sem eiga eftir að ræt-
ast í sumar. Anný fór til New
York í fylgd Valdísar Gunnars-
dóttur af Bylgjunni og með í
för var útsendari Vikunnar. Við
fylgjumst með í næsta tölu-
blaði hvernig til tókst. Hvort
Anný hafi náð tökum á flug-
hræðslunni eða ekki. Hún
lagði af stað með Elugleiðavél
rétt fyrir kl 17 á sumardaginn
fyrsta og kom heim mánudag-
inn 24. apríl. í næstu blöðum
munum við væntanlega fá að
fv'lgjast með þegar draumar
fólks rætast, og kannski verður
þinn þar á meðal, heimilisfang-
ið er:
Láttu drauminn rætast
BYI.CjJANVIKA.N
Snorrabraut 54,
105 Reykjavík.
Um haustið byrjuðu
þau að búa
„Við leigðum eitt herbergi
og í því var jafnframt aðstaða
til að elda. Við áttum náttúr-
lega ekki bót fyrir rassinn á
okkur á þessum tíma frekar en
svo margir aðrir. En það bjarg-
aði miklu að húsaleigan var
mjög Iág.“
Stóra stundin rann svo upp
hinn 11.11. 1961 klukkan 11
að morgni þegar þau gengu í
það heilaga. Þetta var ekki
kirkjubrúðkaup heldur fóru
þau til dómara og létu pússa
sig saman. „Þetta var lítið til-
stand og engin veisla. En um
kvöldið fórum við út að
borða."
Þau Sigurjón og Ragna eiga
tvo syni, Brynjar feddan 1962
og Skjöld feddan 1965.
48 VIKAN 9. TBL 1989
FYR5TU KYIÍMI