Vikan - 11.01.1990, Page 29

TU DÆGURLOGIN1989
í útvarpinu heyrði
ég lag
HLH-flokkurinn
Lagið hefur notið mikilla
vinsælda undanfarið. Það er
einfalt, grípandi og yfir því
gamli stíllinn í rokkinu en það
er einmitt sérgrein HLH-
flokksins. Viðlagið er á ensku
og fyrir því eru ástæður.
Krakkarnir kalla þetta einfald-
lega útvarpslagið.
„Þótt útvarpsstöðvum hafi
fjölgað á undanförnum árum
fylgist ég alltaf með því sem er
á dagskrá á Kananum. Þar er
m.a. að finna ágæta þætti með
gamla rokkinu sem ég hlusta
oft á,“ segir Björgvin Hall-
dórsson, annað háið í
flokknum. „Eftir að hafa heyrt
þar lagið Twinkle Twinkle
Little Star kviknaði hugmyndin
að laginu. Með viðlagið í huga
smíðaði ég lagið. Jónas Friðrik
kveikti strax á hugmyndinni
og lagði til textann — þar með
gekk dæmið upp. Þetta var eitt
af því síðasta sem hljóðritað
var fyrir plötuna Heima er
best. Það er oft tilviljunar-
kennt hvernig lög verða til og
hvemig þau koma út þegar
upp er staðið.
HLH-flokkurinn hefur nú
starfað með hléum í tíu ár. Við
höldum okkur í ýmsum mynd-
um við sama tímabilið, tímabil
támjóu skónna, brilljantín-
greiðslunnar og gamla
rokksins, — þetta sem menn
heyrðu meðan djúkboxin vom
og hétu. Við höfúm haft af
þessu mikið gaman og í sumar
bmgðum við okkur á afvikinn
stað uppi í sveit og þar varð til
gmnnurinn að þessari afmælis-
plötu, má segja. Ég upplifði
ekki þetta tímabil sjálfúr nema
gegnum systkini mín en hef
alltaf verið heillaður af því.“
Hallbjörn Hjartarson
Kántrísöngvarinn frá
Skagaströnd kvaddi sér
hljóðs á ný í íslenskri dægur-
tónlist á nýliðnu ári og hlaut
góðar undirtektir, honum sjálf-
um til nokkurrar undmnar.
Lagið er af plötu hans, Kántrý
5 og í texta segir af honum
sjálfum, lífinu í blíðu og stríðu.
Hallbjörn lítur yflr farinn veg
og er kominn á kreik á ný. „Eft-
ir að hafa lent í bílslysi árið
1985 og langa sjúkrahúslegu í
ffamhaldi af því hét ég sjálfúm
mér að koma aldrei nálægt
bransanum og músíkinni
framar," segir Hallbjörn. „Fyrir
mér var hver dagur eitt svart-
nætti á þessum tíma. Ég vildi í
raun ekkert með lífið hafa
lengur og vonaði að hver dag-
ur væri minn síðasti. Meðan ég
var í þessu svartsýnisástandi
rétti bróðursonur minn, Rúnar
Kristjánsson, mér texta sem
bar heitið Kúreki norðursiris
og þáði ég hann og setti ofan í
skúffu. Hugsaði ekki meir um
hann þar til í upphafi nýliðins
árs þegar ég fann hjá mér hvöt
til þess að gera eitthvað til að
hjálpa dóttursyni mínum sem
er heyrnarlaus. Litli drengur-
inn þurfti að komast undir
hendur færustu lækna. Þá
mundi ég eftir textanum og
það var byrjunin á ánægjulegri
endurkomu ffam í sviðsljósin.
Ég fann aftur tilganginn í lífinu.
Það skrýtna er að textann bað
ég aldrei um frá ffænda mínum
og hann var saminn tveimur
árum áður en ég fór á kreik á
ný í músíkinni. Einhvern veg-
inn held ég að þetta allt hafi átt
að gerast í mínu Iífi.“
Betri tíð
Valgeir Guðjónsson
Valgeir var afkastamikill á
árinu og lagasmíðar hans
heyrðust oft. Hann bar sigur úr
býtum í landskeppninni fyrir
Júróvisjón og það kom í hans
hlut að semja og syngja bjór-
lagið. Landsmenn voru snöggir
upp á lagið og sungu hástöf-
um. Ég held ég gangi heim, en
hins vegar hefðu fleiri mátt
fara eftir þessum syngjandi til-
mælum og ganga heim eftir
öldrykkju en það er nú önnur
saga og verður ekki sakast við
lagahöfúnd. Stuðmenn voru á
faraldsfæti sl. sumar og þótt
Valgeir væri ekki með á flandr-
inu kom hann við sögu á
hljómplötunni Listin að lifa
sem út kom á vordögum.
„Það kom í minn hlut að
semja danshæft lag í þetta
gleðiverk og útkoman varð
Betri tíð. Kveikja að því varð til
síðla á hörðum vetri og í text-
anum er að finna óskhyggju
um batnandi tíð. Sögumaður
er fjarskalega ánægður með
sitt hlutskipti og unir glaður
við sitt. Eigum við ekki að
segja að þarna sé að finna há-
mark jákvæðrar lífssýnar og
kannski er nöturlegt að semja
og syngja, bráðum kemur ekki
betri tíð, því betri getur tíðin
ekki orðið, þegar veðrið í sum-
ar er haft í huga eða ástand í
þjóðmálunum. Lag og texti er
hraðsoðið og í fýrstu hafði
textinn meira með garðyrkju
að gera. Þessu skaut ofan í koll-
inn á mér sisvona. Ég fylgdi
þessu úr hlaði við upptökur og
félagar mínir í Stuðmönnum
sniðu þetta til og fierðu í
endanlegan danshæfan bún-
ing-“
Háflóð
Bubbi Morthens
Bubbi hafði hægt um sig
framan af ári. Var lítið í sviðs-
ljósinu. Hann hugsaði hins
vegar gang mála vel og vand-
lega og uppskar eftir því. Plata
hans Nóttin langa reyndist sú
söluhæsta á árinu og sýnir að
Bubbi á sér trygga aðdáendur
og vísan stað í framlínu ís-
lenskra popptónlistarmanna
nú sem fyrr. Hann er hreint
ekki að dala drengurinn og
getur léttilega leyft sér að
hverfa úr sviðsljósinu um tíma
ef hann kærir sig um.
„Lagið Háflóð varð til á svip-
stundu, því skaut oní kollinn á
mér svona einn tveir og þrír,“
segir Bubbi. „Hins vegar var
ljóðið til fýrir og tilheyrir bálki
sem ég nefni Fundur. Þetta er
þriðji hluti þessa ljóðabálks og
fjallar um sjóinn eins og nafnið
bendir til. Væntanlega birti ég
þennan ljóðabálk í ljóðabók
sem ég hef lengi haft í smíðum
— hver veit? Hugur minn
hvarflar alltaf að sjónum. Þar
er að finna ótrúlegustu myndir
sem hleypa huganum á flug.
Sjávarþorpin og tengsl þeirra
við sjóinn eru óþrjótandi
uppspretta hugmynda sem má
útfæra á óteljandi vegu.
Ég er öðruvísi þenkjandi nú
en ég var. Textarnir og ljóðin
mín endurspegla hugðarefni
mín og líðan hverju sinni.
Þannig á það líka að vera,
þannig líður mér best.“
1. TBL. 1990 VIKAN 29