Vikan - 08.02.1990, Blaðsíða 13

ROSA 5RRIFAR
Ævisögur
ungbarna
Nú er í tísku að gefa
út æviminningar
ungs fólks! Ég held
ég taki ekki of mik-
ið upp í mig þó ég álíti bóka-
útgefendur þessa lands eitt-
hvað bilaða! Það verður bara
að hafa það...en þetta ævisögu-
æði er komið út í svoleiðis eða
þvílíkt og annað eins bull að
maður verðui eiginlega alveg
miður sín þegar maður eins og
fyrir hreina tilviljun gengur
fram hjá einhverri bókabúð-
inni, sárasaklaus, að kaupa sér
einhverja góða uppskriftabók í
matarlegri kantinum...nei, þá
blasir þessi hrikalegi óskapn-
aður við sjónum manns eins
og hvert annað skrímsli sem
hefúr verið sleppt lausu til að
hræða líítóruna úr nærstödd-
um!
Nei, þetta er hreint út sagt
komið út í vitleysu og meira
en það. Hugsið ykkur bara...
núna fyrir jólin komu út þó-
nokkrar bækur þar sem fórnar-
dýrin voru á aldrinum, ja, allt
frá fertugu og upp í sextugt!
Eins og það sé einhver gamal-
mennaaldur. Gera þessir bóka-
útgefendur sér ekki grein fyrir
því að sextug manneskja er
ung? Hún er bara rétt komin á
svalir lífsins, þar sem hún er í
því að líta yfir ástandið...og far-
inn veg...áður en hún tekur
stefnuna hærra, það er að segja
upp á við, alla leið upp á þak
þar sem biðsalurinn er stað-
settur með sínar rútuferðir.
Og rútur geta nú verið mis-
fljótar í ferðum eins og
gengur. Það þarf að smyrja
þær...skipta um dekk...fara með
þær á verkstæði...yfirfara raf-
kerfið og þrífa þær. Allt tekur
þetta sinn tíma eins og nærri
má geta og því getur dvölin
þarna í biðsalnum orðið býsna
löng, allt frá tíu árum og upp í
fjörutíu. En það er alltaf heitt á
könnunni! Ekki að spyrja að
myndarskapnum þarna efra!
Það mega þeir eíga. Og ekki
má gleyma pönnukökunum
sem hreinlega eru bakaðar oft
á dag, að manni skilst...eða þá
herbergisaðstöðunni með litla
dúllulega eldhúskróknum sem
þeir hafa látið útbúa. Þetta er
víst alveg til fýrirmyndar hjá
þeim. Einhver sagði mér að
hugmyndin væri þýsk...ekki að
spyrja að Þjóðverjunum, þeir
eru svo asskoti sniðugir í allri
hagræðingu.
Biðtíminn þarna í Uppsölum
getur þannig orðið æði mis-
langur eins og gengur. Svo
fýlgjast þeir víst bara ansans
ári vel með í tónlistinni, eftir
því sem manni skilst...„hedd-
fónar“ út um allt. Það eina sem
þarf víst að gera er að hugsa
sér einhverja melódíu sem er í
uppáhaldi hjá manni - þá er
hún víst samstundis farin að
hljóma!
Já, það er margt sem biðsal-
urinn býður upp á og þar er
sko ekkert rusl heldur það nýj-
asta hverju sinni! En nú bíð ég
eftir næsta skrefi...já, gott fólk,
næsta skrefi. Sem sagt því að á
næsta ári verði dellan komin
út í svoleiðis vitleysu að þegar
næstu jól nálgast verði það
œvisögur ungbarna sem verða
gefhar út...svona frá tveggja til
sjö ára. Þar verður rifjuð upp
fýrsta bernskuminningin, það
er að segja þegar barnið man
fyrst eftir sér...viðbrögðin,
fýrstu viðbrögðin þegar pelinn
og túttan voru kvödd...þegar
hætt var á bleiu og hvernig
þau umskipti virkuðu á við-
komandi. Þá væri jafhframt
hægt að grúska örlítið lengra
og spyrja hver viðbrögðin
hefðu verið þegar ungbarna-
eftirlitið var fastur liður í til-
verunni og um allt umstangið er
því fýlgdi...sprautur, mælingar,
bæði á hæð og þyngd, og hvort
barnið væri farið að segja gigg
eða gogg. Kanna mætti hvort
viðkomandi barn myndi eftir
ógnvaldinum mikla, mannin-
um í hvíta sloppnum með
ísköldu slönguna um hálsinn
sem potað var hirst og her, í
maga og háls...að því ó-
gleymdu þegar farið var hönd-
um um öll liðamót og þau
kramin og gjugguð til...yfirleitt
með afleiðingum sem kost-
uðu grát og gnístran tanna í
hálftíma og flóttalegar endur-
minningar.
Svo væri hægt að færa sig
upp á skaftið og huga að aldr-
inum svona frá átta til fjórtán
ára, þegar skólagangan hófst.
Hrekkjusvinin í götunni, fýrsta
sjokkið í vinahópnum...þegar
fýrsta ástarævintýrið varð að
veruleika og þegar matvendn-
in fór að ágerast, að ekki sé tal-
að um þegar fatadellan var al-
veg að leggja heimilisfólkið í
rúst...fyrstu unglingabólurnar
og þegar fýrsti brjótahaldarinn
var keyptur.
Svona mætti lengi halda
áfram...en það skal ég ábyrgjast
að bókaútgefendur verða á
einhverjum svona nótum fyrir
næstu jól...verið þið viss!
...með ástarkveðju!