Vikan - 02.11.1939, Blaðsíða 12

12
VIKAN
Nr. 44, 1939
Þrír fínir menn.
Rasmína: Hingað koma fínir menn til miðdegisverðar. Ég
bauð þremur aðalsmönnum, sem ég kynntist hjá hr. Hólm.
Erla: Þú settir að gæta þín. Mennina þekkir þú ekkert.
Rasmína: Maður fær bara
skammir fyrir að bjóða hingað
fínasta fólki. Ég held, að það
megi þakka fyrir það.
Rasmina: Fiýttu þér nú. Gestirnir koma á
hverri stundu. Ég fer niður og bíð.
Gissur gullrass: Þessir bölv . . . flibbar og
hörðu skyrtur ætla að gera út af við mig.
Rasmína: Þama koma þeir, fínir og
glæsilegir. Þeir bera tign sína með sér.
Mennirnir: Viljið þér segja til okkar: Bárður greifi, Sveinn
barón og Jón markgreifi.
Þjónninn: Andartak!
Þjónninn: Ég vildi helzt hringja til
lögreglunnar strax. Þetta eru glæpa-
menn.
Þjóninn: Gestirnir eru komnir, frú. Rasmína: Hvað gerið þér, manneskja?
Rasmína: Annabella, munið, að þetta em fínir menn. Annabella: Em þetta fínu gestimir? Þrír gamlir kærastar, sem hafa
Annabella: Ó, ég kvíði svo fyrir. stolið peningum frá mér. Þeir heita: Pétur krumla, Kalli kúla og Drési blái.
Greifinn: Annabella hér. Ég skulda
henni þrjú hundruð krónur.
Markgreifinn: Og ég fimm!
Baróninn: Og ég tvö!
Út um gluggann. — Þau hringja á lögregl-
una. Hvernig áttum við að vita, að hún væri
hér. Það er verst að missa af veizlunni.
Erla: Ég vona, að þú gætir þín betur framvegis.
Rasmína: Mér er illt. Sendið eftir lækni.
Gissur gullrass: Bara, að hann sé ekki kærasti Önnu-
bellu líka.