Vikan - 06.08.1992, Blaðsíða 11

frumsýnt í október en hitt ekki
fyrr en um jólin. Því var gott aö
geta leikið í Jelenu á milli, það
hjálpaði mér að komast í gegn
um þetta."
- Áttu eitthvað sameigin-
legt með þessum þremur per-
sónum sem þú hefur leikið að
undanförnu, Rómeó, Valodia
og Lass? Býrð þú kannski yfir
þeim tilfinningum sem bærð-
ust í brjósti Rómeós?
„Já, ábyggilega, en ég beiti
þeim ekki á sama hátt og hann
gerir. Sá sem stendur mér
fjærst er sá rússneski, Val-
odia, maður þarf að leita að
ákveðnum eiginleikum sem
kannski leynast einhvers stað-
ar í sjálfum sér til að geta líkst
honum og maður forðast þá.
Hann er mjög kaldur og hroka-
fullur - nánast illmenni. Slikar
manngerðir sér maður samt
allt í kringum sig og sumar
jafnvel stjórna landinu og ég
hafði ákveðnar fyrirmyndir úr
hópi íslenskra frammámanna
í huga þegar ég vann hlutverk
ið.“
- Nú ertu kominn á fastan
samning við Þjóðleikhúsið - er
það draumavinnustaður?
„Það er stórfínt og ég held
að það sé vilji fyrir því að gera
það að draumavinnustað.
Okkur ungu leikurunum hefur
verið tekið geysilega vel af
hinum eldri og reyndari og í
nokkrum tilvikum hefur mynd-
ast lærimeistarasamband. Oft
vill verða svolítil spenna á milli
þeirra eldri og yngri. Þegar við
komum þarna inn, nýsloppin
úr skólanum, voru samt allir af
vilja gerðir til þess að hjálpa
okkur ungu leikurunum. Ég hef
lært mikið af mörgum bestu
leikurum hússins, fylgst náið
með þeim vinna og séð þá
leika aftur og aftur. Það sakar
ekki að geta þess að ég leitaði
til Guörúnar Stephensen varð-
andi textaflutning minn í hlut-
verki Rómeós, af hennar hálfu
var ekkert sjálfsagðara og hún
veitti mér ómetanlega
aðstoð."
„STRyflETIÐ" SPENNAND
- Hvert verður næsta verkefni
þitt í leikhúsinu?
„Næsta haust fer ég að æfa
i leikriti eftir breska höfundinn
Jim Cartwright sem Guðjón
Petersen leikstýrir. Það heitir
Road á ensku og við höfum
kallað það Strætið fram að
þessu.
Verkið er mjög sérstakt og
fjallar um fólk sem býr
„ræsinu". Þetta er ekki venju
lega uppbyggt drama því
að eiginlega er brugðið upp
svipmyndum úr lífi þessa
fólks. - Þetta er mjög spenn-
andi verkefni og maður veit
eiginlega ekkert hvernig þetta
fer allt saman. Við unnum að-
eins í því í vor og hefjumst
handa á nýjan leik eftir sumar-
frí en verkið verður sýnt á
Smíðaverkstæðinu, nýja saln-
um í Þjóðleikhúsinu."
HESTAMAÐUR OG
BÍÓSJÚKLINGUR
Þú ert spænskur í aðra ætt-
ina, hefurðu einhver tengsl við
Spán?
„Nei, mjög lítil 1 raun og
veru. Föðurafi minn og amma
eru bæði látin og föðurbróðir
minn býr hér á íslandi. Pabbi á
reyndar tvær hálfsystur á
Spáni en við höfum fremur lítil
samskipti við þær. Ég hef lítið
verið á Spáni nema í fríum
með foreldrum mínum og
spænskukunnátta mín er þess
vegna fremur lítil."
- Áhugamál?
„Ég hef stundað hesta-
mennsku frá því að ég fór fyrst
að fara á bak með foreldrum
mínum. Ég er líka með
dómararéttindi í hestaíþróttum
og hef dæmt á slíkum mótum
þegar ég hef haft tíma, auk
þess sem ég hef stundum tek-
ið þátt í keppninni sjálfur. Ég
hef haft fáar stundir í sumar og
ekkert getað dæmt síðan í
vor. Ég ríð út þegar ég get en
því miður hefur leiklistin tekið
allan minn tíma síðan í fyrra-
haust. Á meðan ég var í lejk-
listarskólanum hafði ég meiri
tíma aflögu, þá gat ég unnið
mér inn svolitla peninga með
því að temja hross á veturna.
Ég keypti ótamda fola, tamdi
þá og seldi síðan og fékk að
minnsta kosti laun greidd fyrir
ómakið, stundum svolítið
meira, eins og gengur.”
- Og þar fyrir utan?
„Ég er algjör bíósjúklingur
og reyni að sjá allar góðu
myndirnar en reyni að sleppa
þeim slöppu. Mér finnst svaka-
lega pirrandi ef ég lendi óvart
á lélegri bíómynd. Ég fylgist
mjög vel með frammistöðu
leikaranna því að leikurinn
stendur mér auðvitað næst.
Þess vegna þykja mér þær
myndir bestar þar sem mikið
mæðir á leikurunum.”
- Uppáhaldsleikarar?
„Robert De Niro, John Malc-
owitz og Sigurður Sigurjóns-
son."
- Eftirlætiskaffihús?
„Mokka og Café Splitt."
- Eftirlætisskemmtistaðir?
„Café Romance og Bíóbar-
inn.“ □