Vikan - 06.08.1992, Blaðsíða 22

JÓNA RÚNA KVARAN MIÐILL SVARAR BRÉFIFRÁ LESANDA
Sérkennilegar
dulrænar sálfarir
Kæra Jóna Rúna!
Ég er unglingsstrákur og er algjörlega miður
mín. Málið er að ég veit ekki hvað ég á að
halda um sjálfan mig. Ég er greinilega á ein-
hvern hátt öðruvísi en aðrir. Ég er mjög næmur
og finn alls kyns hluti á mér, án þess að gera
mér alveg grein fyrir hvað er í gangi hverju
sinni fyrr en þá eftir á, kannski.
Það er svo skrýtið að síðan ég var lítill hefur
það hvað eftir annað gerst að ég sé sjálfan mig
sofandi í rúminu mínu en er samt vakandi. Ég
sé að ég er fastur við langan mjóan streng eða
band sem heldur mér við líkamann sem er sof-
andi og er strengurinn eða bandið líka í mér
þar sem ég hangi í lausu lofti og sé sjálfan mig
liggja í rúminu mínu. Ég er svolítið hræddur
um að gufa bara upp þegar þetta gerist og
deyja eða eitthvað og komast ekki til baka i
líkamann. Samt fer ég alltaf aftur í líkamann.
Þetta gerist oftar núna I seinni tíð.
Mér finnst þetta mjög skrýtið, kæra Jóna
Rúna, og þarf nauðsynlega að fá einhverjar
skýringar á þéssu. Mig grunar sjálfan að þetta
sé eitthvað dulrænt. Þegar þetta gerist og ég
er farinn úr líkamanum þá fer ég á miklum
hraða upp i loft og áfram í gegnum veggi og
bókstaflega eins og flýg áfram.
Einu sinni hélt ég að mig væri að dreyma
vegna þess að ég kom í hús frænda míns á
þessu flugi. Þar hafði greinilega verið partí.
Flöskur og drasl voru úti um allt. Þarna sá ég
frænda minn liggja drukkinn i sófa i stofunm
hjá sér og reyna að standa upp en takast það
ekki. Ég sveif um stofuna og reyndi að tala við
hann en hanp virtist hvorki heyra í mér né sjá
mig. Er það eðlilegt? Ég heyrði aftur á móti
þegar hann stundi þegar hann reyndi að stíga
í fótinn og sá hann greinilega.
Nokkrum dögum seinna var mér sagt að
þessi sami frændi minn hefði fótbrotnað heima
hjá sér eftir partí sem hann hélt. Ég hef ekki
þorað að spyrja hann hvort hann hafi orðið var
við mig eða bara eitthvað grunsamlegt þessa
nótt. Hann gæti haldi að ég væri ruglaður eða
eitthvað. Hvað gæti hafa valdið því að ég lenti
hjá honum einmitt á þessu augnabliki? Mér
finnst þetta svo fáránlegt þar sem ég gat hvorl
sem er ekkert hjálpað honum. Getur þú sagt
mér hvað er að gerast með mig? Ég veit að þú
ert dulrænn miðill. Er einhver hætta á að ég
hreinlega komist ekki í líkamann aftur? Er al-
gengt að fólk fari svona úr líkamanum á nótt-
unum? Get ég gert eitthvert gagn með þessu?
Geta líffæri mín skaddast út af þessum ferða-
lögum mínum út úr líkamanum? Er hægt að
losna við þetta með einhverjum hætti? Það er
eins og ég sé alltafeinn á þessum ferðalögum
minum, svífandi svona bara í lausu lofti.
Hvorki veggir eða hlutir stoppa mig af. Ég virð-
ist geta komist upp um allt og i gegnum allt og
hvert sem er. Meira að segja til útlanda.
Enginn virðist sjá mig en ég sé alla sem ég
SVAR TIL
UNGLINGSSTRÁKSINS
GUMMA
mæti. Oft þegar ég er farinn út úr líkamanum
fer ég á staði sem ég hef aldrei augum litið en
sé svo kannski myndir af í sjónvarpinu
skömmu seinna eða bara í bókum eða
blöðum. Ég er óöruggur út af þessu og bið þig
að vera svo góða að segja mér allt sem þér
dettur i hug i sambandi við þetta. Ég reyni að
lesa flest sem þú skrifar og finnst það mjög
gott mál.
Þakka þér fyrir fyrirfram.
Gummi.
Kæri Gummi!
Þakka þér innilega fyrir bréfiö sem var meiri
háttar og eiginlega synd aö þurfa aö stytta það
svona mikið. Enginn má vita hver þú ert svo ég
varð að breyta því þó nokkuð. Eins vil ég
þakka þér fyrir hlýlega umsögn um það sem ég
er að bauka hér i blaðinu. Vissulega skal ég
reyna að skýra eitt og annað út af því sem þú
ert að upplifa og vona að svörin mín gagnist
bæði þér og öðrum sem eru að upplifa svipaða
hluti og þú sjálfur. Eins og kemur fram í bréfi
þínu til mín gerir þú þér grein fyrir að ég er sjálf
dulræn eins og þú og það ætti að auðvelda
mér að skilja þinn vanda, vona ég.
DULRÆNAR FERÐIR FÓLKS UTAN
LÍKAMANS
Óhætt er að fullyrða að svokallaðar sálfarir,
sem eru dulræn fyrirbæri sem tengjast því sem
gerist fyrir utan líkamann, eru nokkuð algengar
upplifanir hjá næmum. Fyrirbærið liggur í því
að sálin yfirgefur jarðneska líkamann og virðist
hverfa inn í annan og fíngerðari líkama sem er
andlegur en ekki efnislegur og því háður allt
öðrum lögmálum. Þessi andlegi líkami er
stundum kallaður „astrallíkami" af þeim sem
kynnt hafa sér dulspeki. Slíkar sálfarir geta að
því er virðist gerst jafnt í vöku sem svefni.
Algengari eru þó þær sálfarir okkar sem ger-
ast þegar við erum sofandi. Það má segja að
þær eins og hefjist þá fyrst þegar okkur hefur
kannski dreymt að við séum vakandi en erum
í raun sofandi eða hugsanlega á mjög ómeð-
vituðum mörkum svefns og vöku. Eins virðist
eins og sálin yfirgefi þó nokkuð oft líkamann
með þessum sérstaka hætti á augnablikum
slysa sem geta hent okkur og valda annað
hvort tímabundnu meðvitundarleysi eða
óbærilegum sársauka.
Málið er nefnilega að sú innri spenna
óöryggis eða ótta, sem hvers kyns tilfinninga-
legt álag alltaf veldur, getur auðveldlega haft í
för með sér margþættar breytingar á heildar-
starfsemi samræmis á milli líkama og sálar. Til
dæmis getur ástand, sem tilkomið er vegna
óbærilegs líkamlegs sársauka sem fylgja jafn-
framt magnaöar tilfinningar, valdið því að við
yfirgefum augnablik líkamann með þessum
hætti eins og í sjálfsvarnarskyni og fylgir því
þá mikill léttir. Utan líkamans finnum við nefni-
lega ekki fyrir líkamlegum sársauka sem
tengdur er til dæmis líkama sem skaddast hef-
ur vegna slyss.
MEÐVITAÐAR VÖKUSÁLFARIR
Vökusálfarir eru líka staðreynd og til eru ýmsar
sérkennilegar frásagnir af fólki sem hefur get-
að keyrt bíl og haldið jafnvel uppi samræðum,
eða hvers kyns eintölum, svo sem fyrirlestrum,
og leikið leikhlutverk og virst glaðvakandi og
einbeitt en samt á sama tíma talið sig hafa
upplifað það að vera statt fyrir utan efnislíkam-
ann og getað séð sjálft sig framkvæma þessa
hluti.
Þetta er furöulegt en þó nokkuð algengt.
Hugsanlega liggur á bak við þannig vökusál-
farir mikil streita eða óbærilegur kvíði sem eins
og veldur þessum undarlega viðskilnaði sálar
við líkamann eitt augnablik. Eins getur verið
um að ræða og þá ögn öðruvísi vakandi sálför
sem er afleiðing dulrænnar skynjunar. Það
sem er sérkennilegt við svona ástand er nátt-
úrlega að það þarf ekki að sjást nein breyting,
öðrum sjáanleg, á manneskjunni sem þetta
upplifir. Hún virðist fullkomlega eðlileg og ekk-
ert sem bendirtil annarlegs ástands, sjáanlega
eða heyranlega, heldur einmitt þvert á móti.
SÁLFARIR SEM HAFA
SÖNNUNARGILDI
Sjálf hef ég mikla og margþætta reynslu af því
að fara sálförum sem einmitt gerast þegar ég
er glaðvakandi og þá af dulrænum ástæðum.
Ég er kannski að tala við einhvern og er á
sama tíma stödd í húsi úti í bæ en samt heima
hjá mér, sjáanlega. Þetta er einungis augna-
bliks skynjun sem vart stendur nema eitt
augnablik og endurtekur sig aldrei aftur með
nákvæmlega sama hætti. Rétt er að taka fram
að rökhugsun og dómgreind er algjörlega
óbrengluð á meðan á þessari skynjun stendur,
þó hún falli fremur undir innsæishugsun en
nokkuð annað, og stjórnast því af þeim parti
heilans sem í eru möguleikar innsæisins en
ekki rökhugsunarinnar.
Enginn getur vitað af þessum ferðalögum
mínum utan venjulegra skilningarvita nema sá
sem gjörþekkir hvernig dulræn upplifun virkar
og tekur óbeint með nálægð við mig þátt í því
sem er í gangi. Upplifanir sem tengjast óum-
deilanlega sjötta skilningarviti mínu eru mér al-
VIKAN 22 16. TBL 1992