Vikan - 06.08.1992, Blaðsíða 15

hélt hann áfram, „því mér lík-
uöu ferðalögin vel og stúlkurn-
ar.“ Les hló og leit til Lindu,
sem var ekki langt undan.
Hefurðu ferðast víða vegna
fyrirsætustarfsins?
„Já, út um allan heim.“ Les
andvarpaði þegar hann bjó sig
undir að telja alla rununa upp.
Svo hélt hann áfram. „Ég hef
komið til Los Angeles, New
York, Norður-Afríku, tvisvar til
Japans og náttúrlega út um
allt á meginlandi Evrópu. Upp-
áhaldsstaðurinn minn er þó
Svalbarði. Þangað fór ég I tíu
daga myndatökuferð. Á hverj-
um morgni var flogið með okk-
ur í þyrlu á tökustað sem var
uppi á jökli. Þar var tjaldað.
Þarna upplifði ég I fyrsta sinn
dagsljós allan sólarhringinn
sem mér fannst mjög sérstakt
þótt þaö sé ekkert fyrir ykkur
íslendinga. Þessi ferð stendur
upp úr þegar ég hugsa til
baka.“
Les hefur greinilega lifað
mjög viðburðaríku og óvenju-
legu lífi.
„Svo fékk ég auðvitað borg
að fyrir öll þessi ferðalög,"
bætti hann við. „Þetta hefur
verið skemmtilegt, enda finnst
mér tíminn hafa liðið allt of
fljótt. Ég get varla trúað því að
það séu sex ár frá því að ég
byrjaði. Andlega er ég samt
búinn að fá nóg af því að
standa fyrir framan mynda-
vél.“
Hefurður líka sýnt á tisku
sýningum?
„Já, ég hef sýnt á um áttatíu
og fimm tískusýningum, til
dæmis fyrir Jean Paul Gautier,
Valentino og Katherine
Hammnet."
Með hvaða augum hafa aðr-
ir karlmenn litið á starf þitt sem
fyrirsæta?
„Ég veit það varla nú orðið
Það er svo langt síðan ég hef
hugleitt það. Þó hefur það
komið fyrir að maður er spurð
ur hvað maður haldi að maður
sé. Ég hef líka orðið fyrir að'
kasti þegar ég hef verið
myndatöku úti á götu. Þá hef
ég spurt viðkomandi hversu
mikið hann hafi þénað þann
daginn og bent honum á að ég
vinni mér inn fimm til tuttugu
sinnum meira en hann Qg þó
hafi hann þurft að hafa fyrir því
en ég fái aö standa jgeðifali
ega stulku við hli'ð mer meöan
teknar séu af mór nokkrar
myndir."
Les dró andann djúpt.
„Verst hefur mér þó þótt þegar
ég hef fundið að fólk heldur að
ég sé heimskur úr því að ég er
fyrirsæta. Það hefur farið mest
í taugarnar á mér. En það er
kannski ekkert einkennilegt að <
fólk haldi það þegar það sér
mann standa og brosa framan
myndavélina."
Á námskeiðinu var bent á
að fyrirsætur þyrftu að nota
stuttan starfstíma sinn vel og
vinna sér inn sem mesta pen-
inga áður en þær sneru sér að
öðrum, venjulegri störfum.
Hefur þér tekist það?
Spurningin virtist koma flatt
upp á Les, sem fór að hlæja
Degar hann hafði áttað sig.
Ég á nóga peninga til að
hætta að vinna. Ég á íbúð í
London og tvo bíla. Ég get
heimsótt Lindu til íslands þeg-
ar ég vil svo þetta er í lagi.
Sérstaklega þegar tillit er tek-
ið til þess að maður vinnur
bara einn til tvo daga í viku i
Dessari grein og ferðast frítt út
um allan heim. En nú vil ég
fara að fá að nota heilann."
Ertu þá enn þess sinnis að
taka upp þráðinn í arkitektúrn-
um?
„Það held ég varla. Arkitekt-
úr er skemmtilegur en þykkt
og lengd múrsteina svo og
ýmsir útreikningar sem fylgja
heilla mig ekki. Hönnunarhlið-
in er góð en mér finnst tækni-
lega hliðin ekki sþennandi
lengur.“ Það varð andartaks-
þögn. „Þetta er líka miklu
skemmtilegra," bætti Les svo
við, „enda leiðist mér að vera í
jakkafötum, með bindi alla
daga. í starfinu hjá The Fash-
ion Bureau get ég verið af-
slaþþaður þótt ég klæðist
jakkafötum á milli og get sett
fæturna upþ á borð.“
Námskeiðin eru aðeins einn
hluti af starfsemi The Fashion
Bureau. Les sagði að innan
mánaðar yrði lokið við að setja
upp aðstöðu til að framkalla og
vinna myndir í húsnæði fyrir-
tækisins í London. Seinna
verður jafnframt vinnuaðstaða
fyrir átta Ijósmyndara, förðun
armeistara og tískuráðgjafa
(það eru þeir sem velja föt og
fylgihluti á fyrirsætur fyrir
myndatökur).
„Þar með getum við boöið
upp á miðstöð fyrir reynslu
myndatökur og allar umboðs
skrifstofurnar senda til okkar
fyrirsætur sérr| eru að hefja
ferilinn og vantar myndir í
möppuna sína, eins, og til
dæmis íslenskar stúlkur sem
••eru að byrja. Fyrir fimmtíu til
sextíu pund fá þær förðun, föt
til að vera í á myndunum og
myndatökuna sjálfa," sagði
Les. „Þannig vinna allir þrír
hlutar starfseminnar saman.
Við finnum fyrirsætur, útveg-
um þeim umboðsskrifstofu,
fáum þær í myndatöku og tök-

um síðan prósentur af launum
þeirra fyrstu tvö árin.“
Er fyrirtæki þitt það eina
sinnar tegundar?
„Það eru mörg miöur góð
fyrirtæki LBretlandi sem segja
kannski: Borgaðu okkur þús-
und pund og við skulum gera
þig að fyrirsætu og stórstjörnu.
En þetta er bara peningaplokk
því þessar skrifstofur hafa
ekkert vit á fyrirsætustarfinu
og geta ekki staðiö við gylli-
boðin. Ég byggi aftur á móti á
reynslu minni í starfi og á sam-
starfi við þekktar umboðsskrif-
stofur. Við setjum upp hundr-
að og fimmtiu pund og krakk-
arnir fá heilmikið fyrir pening-
ana. Þeir eru farðaðir, klæddir
í flott föt og myndaöir, auk
þess sem við gefum þeim að
borða. Síðast en ekki síst fá
þau loforð um vinnu, séu þau
nógu góð. Við höfum líka
sannað þetta því að á minna
en þremur mánuðum höfum
við komið þremur stúlkum að
hjá þremur mismunandi um-
boðsskrifstofum í London og
eftir ferðina hingað til íslands
verða þær mun fleiri. Við leggj-
um áherslu á að vera hrein-
skilin og segja fólki sannleik-
Les Ro-
bertsson
hefur kom-
iö fram í
morgum
gervum a
ferli sinum
sem fyrir
sæta
16. TBL. 1992 VIKAN 15