Vikan - 20.01.1995, Blaðsíða 58

TONLIS
raunin, mér til míkillar
ánægju."
LEYNIVOPNID
Jocelyn býr í London um
þessar mundir en hún segist
hafa fengið mjög góðar við-
tökur í Evrópu og þess
vegna starfi hún að mestu á
þeim slóðum. „Evrópubúar
eru mjög móttækilegir fyrir
fönk-tónlist og þess vegna
er meiri framtíð fyrir tónlistar-
menn á því sviði hér en í
Bandaríkjunum."
Þegar ísland ber á góma
setur Jocelyn upp dálítið
undirfurðulegan svip, hallar
undir flatt og gefur mér eins
Jocelyn
Brown
ásamt tveim
íslenskum
aódáendum
hennar,
þeim
Guórúnu og
Valgerói.
Fundum
þeirra bar
saman á
Ibiza.
konar hornauga. Skrítið
hvað þetta litla land getur
vakið skringi- og skemmtileg
viðbrögð þeirra sem heyra á
það minnst. Ég spyr hana af
hverju hún setji upp þennan
svip.
Fyrst hummar hún dálítið
en segir síðan: „Ég er mjög
hrifin af íslenskri djasshljóm-
sveit," segir hún þá og á við
Mezzoforte. Og þarna kemur
upp úr dúrnum að Jocelyn
Brown langar mikið til að
syngja með Mezzoforte og
er einlægur aðdáandi þeirra.
„Það væri áhrifamikið leyni-
vopn að hafa sungið með
Mezzoforte. Þeir eru frábær-
ir, alveg hreint Ijómandi góð
hljómsveit," segir Jocelyn.
Að sögn Friðriks Karlsson-
ar tónlistarmanns og eins fé-
laga Mezzoforte er Jocelyn
Brown frábær söngkona.
Hann segir að vel komi til
greina að Mezzoforte og
Jocelyn leiði saman hesta
sína. Hvernig því verði hátt-
að ef til komi geti tíminn einn
leitt í Ijós.
DÁIST AÐ MARIAH
CAREY
Aðspurð um áhugamál
segist Jocelyn ekki geta
státað af neinum stórafrek-
um. „Ég hlusta mikið á tón-
list, hef til dæmis gaman af
tónlist frá Brasilíu og þaðan
fæ ég ýmsar hugmyndir sem
ég yfirfæri á það sem ég er
að gera. Annars sinni ég
engum spennandi áhuga-
málum utan dóttur minni og
dótturdóttur."
Leikurðu á hljóðfæri?
„Já, píanó. Ég lærði á það
af ömmu minni þegar ég var
yngri, fór til hennar á hverj-
um mánudegi og fimmtudegi
til þess að læra eitthvað nýtt
sem ég flutti síðan í kirkju á
sunnudögum. Sjálf er ég
mjög trúuð þó að ég fari nú-
orðið ekki í kirkju í hverri
viku. Að mínu mati er kirkjan
ekki hús heldur er hún í
hjarta hvers manns.“
Geturðu nefnt tónlístar-
mann sem þú hefur sérstakt
dálæti á?
Jocelyn hugsar sig um dá-
litla stund meðan hún er
að átta sig á spurningunni.
„í augnablikinu dettur mér
í hug Mariah Carey, Ég
dáist að sjálfstæði hennar
og hvernig hún hefur komið
sér áfram á tónlistarviðinu.
Hún er hefur töfrandi útlit
og framkomu en ekki síst
einstaka rödd. Hins vegar
hefur lag Luthers Vandross
„You Got Me Going in Circl-
es“ geysilega mikil áhrif á
mig.“
Hvaða lag vildirðu helst
hafa samið?
„Ég hef aldrei hugleitt það
sérstaklega og get ekki nefnt
neitt eitt iag framar öðrum.
Ég dáist bara að öllu því fólki
sem gefur sér tíma til að
semja tónlist. Annað svar á
ég ekki við þessari spurn-
ingu.“
PENINGAR EKKI
AÐALATRIÐIÐ
Jocelyn Brown varð fyrir
því að rödd hennar var not-
uð á SNAP-plötu án þess að
leitað væri samþykkis henn-
ar. „Þegar ég heyrði þetta
fyrst var ég stödd á dansgólfi
í Vín. Vinkona mín sagði við
mig að ég syngi í laginu sem
verið var að spila. Ég neitaði
því alfarið en þegar ég fór
upp að hátalara og hlustaði
heyrði ég hvers kyns var. Jú,
þetta var ég!“ segir Jocelyn
með leikrænum tilburðum.
Hún ígrundar síðan mjög
gaumgæfilega svör sín við
spurningum þessa efnis.
Það nálgast næstum móður-
lega umhyggju.
„Mér er heiður að því að
framleiðendur plötunnar
skyldu sækjast eftir rödd
minni á plötuna. Vissulega
hefði verið gaman að fá til
dæmis greitt fyrir þessa
notkun á mér en það finnst
mér þó ekkert aðalatriði. Ég
sit ekki uppi í einhverjum
fílabeinsturni og heimta í
hvert skipti sem ég opna
munninn að fá borgað fyrir
þá guðsgjöf að geta sungið.
Hins vegar veltir maður
vöngum yfir því siðferði sem
ríkir á alþjóðavettvangi tón-
listarinnar. Þar þarf að taka
til hendinni og vissulega
snýst þetta um viðskipti. En
takist tónlistarmönnum ekki
að hafa fjárhagslegan ávinn-
ing af öllu sem þeir gera
ættu þeir þó að vera þakklát-
ir fyrir það ef einhver kann
að meta þá og koma þeim á
framfæri. Þá er tilgangnum
með tónlistinni náð.“
AÐLÖGU N ARHÆFNI
MIKILVÆG
Nú ertu soul-söngkona að
upplagi en hvað finnst þér
um aðrar tónlistarstefnur?
„Margir söngvarar ganga
með þá grillu að þeir syngi
bara eina, tiltekna tegund
tónlistar. Að mínu mati er
málið ekki svona einfalt: Ég
er söngkona. Sjáðu til; mál-
ari málar margar myndir. Að
sama skapi getur söngfólk
þurft að spreyta sig á alls
konar verkefnum og þá
reynir á það hvernig því
tekst að nýta sönghæfileika
sína með því að aðlagast
hinum ýmsu tónlistarstefn-
um,“ svarar Jocelyn og það
er ekki laust við að hér virð-
ist frekar tala kennari en tón-
listarstjarna.
Hún hefur einnig ákveðnar
skoðanir á nýstirnum á
stjörnuhimni tónlistarinnar.
„Unga fólkið lifir allt of mikið
fyrir daginn í dag og hugar
ekki nægilega að undirbún-
ingi fyrir morgundaginn;
framtíðina. Það vill sjá pen-
ingana NÚNA! Heyra TÓN-
LISTINA núna! Þessu þarf
að breyta og ég spyr þau:
Eruð þið tilbúin til þess?“
Með þennan boðskap fer
Jocelyn Brown á svið en í
leiðinni gefst mér tækifæri á
að taka myndir af henni og
tveimur íslenskum klúbbfé-
lögum, þeim Guðrúnu og
Vallý. Jocelyn spyr þær
hvaðan þær séu og þegar
hún heyrir það spyr hún að
nöfnunum. Það kemur á
daginn að Guðrún og Val-
gerður eru ekki heppilegustu
nöfnin til að byrja á að kenna
útlendingi íslensku!
Á diskótekinu flytur Jocelyn
nokkur af sínum vinsælustu
lögum og það er Ijóst af
klúbbfélögum Pepsi Max,
sem eru aðallega ungt fólk
víðs vegar að úr Evrópu, að
þeir kunna vel að meta þessa
hressilegu blökkukonu. □
58 VIKAN 1. TBL. 1995