Vikan - 25.06.1998, Blaðsíða 49

Texti: Lízella
'kt sumar
Hefur þig einhvern tímann dreymt um að svífa um á bleiku skýi? Sjá tilveruna í
gegnum bleik sólgleraugu? Notið þess að fá þér bleikt kampavín í góðra vina hópi?
Þá hefurðu þegar komist að áhrifamœtti bleika litarins því hann hefur yfirleitt ver-
ið tengdur jákvœðni, kvenleika, fegurð og blíðu. Það kemur sér vel nú í sumar því
bleikur er litur sumarsins - nú á allt að vera bleikt; föt, förðun, tilveran og skapið.
Elvis Presley elskaði
bleika kádiljáka,
Jayne Mansfield
átti bleikt hús þar
sem nánast allt innbú var
bleikt, höll Evitu og Perón
var bleik (Casa Rosada -
bleika húsið), ein þekktasta
kaupkona íslands Bára Sig-
urjónsdóttir, ber viðurnefnið
„bleika" og nýjasti boðberi
bleika litarins er sennilega
barnakryddið Emma úr
Spice Girls. Ekki má gleyma
Barböru Cartland ástar-
sagnarithöfundi sem er ein-
hver bleikasta manneskja
sem uppi hefur verið. Ætli
hún eigi eitthvað sem ekki er
bleikt?! Þetta fólk vissi alveg
hvað það var að gera þegar
það gerði bleikan lit sem eitt
af sínum vörumerkjum.
Bleikur er nefnilega miklu
meira en bara nafn á
ákveðnum lit. Bleikur er
samnefnari fyrir glæsileik,
kvenleika og mýkt. Það er
sjaldan, ef nokkurn tímann,
hægt að tala um bleikan í
neikvæðri merkingu. Þú get-
ur sagt að einhver „sjái allt
svart“ í merkingunni að við-
komandi sé langt leiddur af
þunglyndi; einhver „sjái allt
rautt“ í þeirri merkingu að
sá sami sé nánast vitstola af
reiði. Grænt er vænt og á
meira sameiginlegt með um-
hverfisvernd en lýsingu á
skapgerð eða per-
sónuleika og sá sem
er „bláeygður" er
ekkert allt of klár
(reyndar er sá sem er
„grænn“ það ekki
heldur..!). Manneskja
með bleik sólgler-
augu, á bleiku skýi
með bleikt kampavín
í glasi er öfundsverð,
ekki satt?!
Þess vegna ætlum
við að notfæra okkur
bleiku tískuna í sum-
ar því nú er kominn
tími til að birgja sig
upp af öllu því sem
hægt er að fá í bleiku;
föt, sólgleraugu,
kjóla, augnskugga,
naglalökk, hálsfestar,
töskur...
Bleikur er hrein-
ræktaður kvenleiki -
og hann má kalla sjaldgæfan
nú á dögum gallabuxna,
stuttermabola, ilmvatna fyrir
bæði kynin og strigaskóa.
Það er kominn tími til að við
skiptum okkur aftur í tvö lið
og að konur flaggi bleika
litnum sem undirstrikar
kvenleikann betur en nokk-
uð annað. Hann er nefnilega
samnefnari fyrir kvenleika
því frá fæðingu er bleiki lit-
urinn ætlaður stúlkum. Við
erum rétt mættar í heiminn
þegar bleiki liturinn heilsar
fyrst upp á okkur. Fyrsta
flíkin, sem við förum í,
er að öllum líkindum
bleikur ungbarnagalli
frá spítalanum, spja-
ldið á ungbarnarúm-
inu er bleikt, arm-
bandið og teppið
bleik, fyrstu
gjafirnar (föt og
bangsar) eru
bleikar og ekki
líður á löngu
áður en búið er
að klæða okkur
í bleika kjóla.
Þegar við vöxum
úr grasi höldum
við flestar áfram
að ganga í bleik-
um fötum, sippu-
böndin okkar
eru bleik, uppá-
haldsspennan og
slaufan eru að
öllum líkindum
bleikar, að ekki
sé minnst á
flottasta kjól eft-
irlætis dúkkunn-
ar - hann er al-
veg örugglega
bleikur! Árin
líða og við
verðum tíu,
ellefu og tólf
ára, límmið-
arnir sem við
söfnum eru
bleikir (a.m.k.
þeir flottustu
sem við tímum aldrei að
,,býtta“!), stílabækurnar og
aðallitirnir í tússlitateikning-
um eru bleik og bleikur
íþróttagalli er hin fullkomna
fíík. Ekki skaðar að eiga
bleika strigaskó í stíl...
Þegar hér er komið sögu
taka unglingsárin við með
þeirri ógurlegu við-
kvæmni sem þeim fylg-
ir. Allt í einu verður
allt hallærislegt; for-
eldrarnir, fötin, skó-
lataskan, hárið, her-
bergið - einhvern
veginn eru allir
hinir miklu flo-
ttari! Einmitt á
þessu tíma-
skeiði í lífinu
þurfum við að
kveðja bleika
litinn - að min-
nsta kosti í bili.
Þann dag sem
maður uppgötvar
að bleikur gengur
ekki lengur grípur
mann svipuð til-
finning og þegar
það fer að þykja
hallærislegt að hafa
gamla bangsann sinn
sjáanlegan í herberg-
inu. En það henti eng-
inn bangsanum, er það
nokkuð?! Nokkrum ár-
um síðar þykir krúttlegt
að eiga gamlan, slitinn
bangsa og þá seilumst við
innst í fataskápinn og
drögum fram dýrgrip-
inn. Þetta er einmitt
það sem gerist í litat-
ískunni í sumar. Tísku-
hönnuðirnir hafa gefið
okkur grænt ljós á að
opna skápinn, teygja
okkur langt inn í hann,
draga fram allt sem þar fyrir-
finnst í bleikum lit og flagga
því með stolti! ■
49