Vikan - 01.03.1999, Síða 52

Það á aðeins að rölwa
þegar jjjpntan
jfc þarf þessiueft.
(Ljósmynd: (^fcinar
(lUiinarSbtn)
ökva eftít
dagatalinu
,ig vökva bara i
ftt«tudigum,u aagðl
konart, þogar faríð var
að raaða um hvort
tfmabaart v«rí að
vðkva blðmlti i akrtf-
•tofunnl. Blðmaair-
fraaðlngar aagja hlna
vagar að það algl að
vðkva blðm þaoar þau
þurfa i vatnl að halda
an akkl i ikvaðnum
dðgum og mað vtaau
mllllblll. Of mlklð vatn
gatur laltt tll þaaa að
rastumar fúnl og of lít-
II vðkvun tll þaaa að
blððln akraalnl og I
biðum tllvikum gatur
þatta laltt tll dauða
plðntunnar.
'1 in algengasta spurn-
| ingin sem blómaeig-
_/endur velta fyrir sér
er hversu oft eigi að vökva.
Og svar sérfræðinganna er
að það skuli ekki gert þótt
blómið lifi vökvunina af
heldur einungis ef það þarf
á henni að halda. Þetta er
ágæt regla en vandinn er
bara að vita hvenær plönt-
urnar þarfnast vökvunar.
Fyrst af öllu verður að
hætta að vökva eftir daga-
tali eða klukku vegna þess
að plöntur eru ekki eins og
menn sem ættu að fá mat
reglulega þrisvar á dag. Pær
draga til sín rakann jafnt og
þétt en ekki í kippum. Af
því leiðir að moldin þarf
alltaf að vera rök, nema hjá
plöntum sem hætta að vaxa
í ákveðinn tíma, t.d. gloxiní-
ur, begóníur og amaryllis.
En hvað er hæfilega eða allt
of rök mold? Auðvelt er að
svara síðari hluta spurning-
arinnar því að það má alls
ekki vera hægt að pressa
vatn úr moldinni með því
að þrýsta á hana.
Að ýmsu þarf
að huga
Tíminn, sem líða skal
milli þess sem vökvað er, fer
eftir ýmsu. í fyrsta lagi skip-
ir máli hver tegund plönt-
unnar er, hvar á vaxtarstig-
inu hún er, stærð hennar í
Vikan
Grœnt og vœnt
hlutfalli við blómapottinn,
gerð moldarinnar, ástandi
rótanna og umhverfisþátt-
um á borð við birtu og hita-
stig. Nú eruð þið áreiðan-
lega komin að þeirri niður-
stöðu að ekki sé nokkur
leið að sjá til þess að blómin
fái hæfilega mikið vatn og á
réttum tímum. En þetta er
ekki sérlega flókið. Ef ný-
búið er að umpotta liggur í
augum uppi að ræturnar eru
ekki farnar að starfa eðli-
lega og draga til sín eins
mikið vatn og þær myndu
gera ef plantan væri búin að
vera lengi í pottinum. Þegar
heitt er í veðri, sólin skín og
loftraki er lítill, hlýtur plant-
an að þurfa meira vatn
heldur en á dimmum,
drungalegum rigningardög-
um.
Blaðmiklar plöntur, þar
sem ræturnar fylla pottinn,
þurfa mikið vatn. Því er gott
að taka pottinn og stinga
honum niður í fötu fulla af
vatni. Moldin gegnblotnar
en allt umframvatn rennur
niður úr pottinum þegar
hann er tekinn upp úr föt-
unni. Ekki má þá láta vatn-
ið standa í undirskálinni.
Það á að vera hægt að sjá
hvort moldin í blómapottin-
um sé hæfilega rök með því
að kanna yfirborðið. Ef það
er rakt er moldin niðri í
pottinum líka meira en
nógu rök. Hins vegar getur
yfirborðið verið rakt en
moldin ekki ef sparlega hef-
ur verið vökvað og hún hef-
ur ekki náð að blotna í
gegn. Þess vegna getur ver-
ið ágætt ráð að stinga putt-
anum niður í moldina og
finna hvort hún er rök eða
þurr. Það er líka hægt að
komast að því hvort moldin
sé hæfilega rök eða gegn-
þurr með því að lyfta
blómapottinum. Ef hann er
fisléttur er moldin þurr, sé
hann þungur er hún blaut.
Ef blöð blómsins taka að
skorpna má reikna með að
ástæðan sé vatnsskortur. Þó
má ekki gleyma því að of
sterkt sólskin, súgur,
skemmdar rætur, of mikil
áburðargjöf og jafnvel sjúk-
dómar geta valdið þessu.
Því hefur verið haldið
fram að sumar plöntur verði
að vökva í undirskálina
annars skemmist blöðin.
Það er auðvitað rétt að sé
vatninu hellt á blöð þessara
blóma geta þau skemmst en
sé því hellt varlega í mold-
ina sjálfa má fara þá leið,
ekki síður, en hella því í
skálina. Sumir eru með
plöntur í lokuðum pottum
eða ílátum. Gæta verður
þess vel að ekki safnist vatn
í botn þessara fláta því þá
fara ræturnar að fúna. Það
er því meiri vandi að vökva
blóm í íláti með heilum
botni en í blómapotti með
hefðbundnu gati á botnin-
um.
Og að lokum, munið að
blóm í örum vexti þurfa
meira vatn en þau sem eru í
hálfgerðri hvfld, vaxa lítið
og standa inni í heitum
húsakynnum, ekki síst á
veturna.
Gætið að
vökvuninni
ef' plönturnar
eru í ílátnm
með heiluni'
hotni.
Vokvið vel plontu
seni lengi hefur
verið í sama pottin
iim sem reikna niá
ineð að sé orðinn
fiillur af rótuni.
I>að niá
viikva liressi-
lega ef gat er
á hlómapott-
inuni.