Vikan - 16.05.2000, Blaðsíða 10

Texti: Guðríður Haraldsdóttir
Myndir: Gunnar Gunnarsson
Hermundur Rósinkranz tainaspekingur
ðtrúlept hvað hægt
ft að siá út úr tölum
Spáði fyrír um eldgosin
í Vatnajökli og Heklu
Fyrir nokkrum árum uar Hermundur Rósinkranz Sig-
urðsson talnaspekíngur í uiðtali á útuarpsstöðinni
Bylgjunni. Þar uar hann spurður huort hann gæti spáð
um úrslit forsetakosninganna en enn uoru nokkrar
uikur til þeirra. Hann suaraðí að án efa myndi Ólafur
Ragnar Grímsson uerða forsetí. Það sem uakti
kannski meiri athygli uar að hegar útuarpsmaðurinn
spurði hann um aðra atburði sem uæru fram undan á
árinu 1996 sagði Hermundur að bað yrði eltígos á ár-
ínu og hað í uatni. Mjög mikill uatnselgur kæmi frá
huí. Nokkrum mánuðum síðar fór að gjósa í Vatnajöklí
og eins og alhioð man uarð gífurlegt hlaup í Skeiðará
eftir gosið. Um síðustu áramót fór hann í uiðtal í
morgunsjónuarpinu á Stöð 2 og sagði bá að hað
kæmí fijotlega eldgos. Og hað uarð eldgos í Heklu í
febrúar eins og flestum ætti enn að uera í fersku
minni. Hermundur telur að hað uerði ekki eina gosið á
hessu ári huí hann hafi á tilfinningunni að bað uerði
annað eldgos. Hann hefur ekki aðeins talnaspekina
tíl að styðjast uið heldur hefur hann frá barnsaldri
séð lengra en nef hans nær og er skyggn.
Ruglar saman lífandi fólki og framliðnu
„Ég man eftir mér í Austurbæjarskóla þar sem ég sat
fremst til að sjá betur en ég var lesblindur og gekk betur að
fylgjast með þar,“ segir Hermundur og brosir. „Þá tíðkaðist
að standa upp ef t.d. skólastjórinn kom inn í kennslustof-
una. Ég stóð miklu oftar upp en hinir nemendurnir því það
var alltaf eitthvert fólk að koma inn í stofuna. Meinið var
að ég var sá eini sem sá það og ég var bara álitinn óþekkur
og mér skipað að setjast niður." Hermundur hlýddi því eft-
ir smátíma og hætti að standa upp í hvert skipti sem hann
sá einhvem koma inn. Pað leiddi einnig til skamma því hann
stóð ekki einu sinni upp þegar hann átti að gera það. A end-
anum fékk hann að setjast aftast til að geta farið eftir því sem
hin börnin gerðu. Það kom niður á náminu en hann var ekki
skammaður lengur.
10 Vilvan
..Mér tlnnst undarlegt In að é« > erð
alltaf önugur og iíður illa sköniuiu
áður en eldgos \ erða, Ineði eldgos
hér á landi og í litliindum."