Vikan - 01.08.2000, Blaðsíða 20

Ótrúlegur hefndarDorsti
Goðsagnirnar um bær Guðrúnu Gjúkadónur, sem drap syni
sína og færði föður peirra, Atla Húnakonungi, steikt hold
peirra til átu í hefndarskyni hegar hún komst að hví að hann
hafði átt bátt í morðinu á Sigurði Fáfnisbana, og Medúsu,
sem drap börn sín og Jasonar ettir að hann sveik hana,
hljóma svo hroðalega í eyrum nútímamanna að okkur dettur
ekki i hug að trúa bví að hær séu sannar. Saga Deboru Farr-
ar er bví óhugnanlegri en orð fá lýst hví hún myrti tvö börn
sín, meðan hað briðja bjargaðist naumlega, til að hefna sín
á manninum sínum fyrir hað að hann skildi við hana.
Debora var læknir að
mennt og óvenju vel
gefin kona. Húri var
afburðanemandi og
alltaf hæst á öllum prófum sem
hún lók hvar sem var í skólakerf-
inu. Framan af ævi var hún einnig
þekkt fyrir það hversu bráð-
skemmtileg hún var. Hárbeitt
kímnigáfa hennar og góð frá-
sagnargáfa urðu til þess að hún
ávann sér hylli allra sem komust
í kynni við hana og þótt hún væri
ekki lagleg skorti hana aldrei að-
dáendur. H var sem h ún var í hópi
vakti hún athygli og aðdáun en
þegar kom að nánari samskipt-
um við fólk augliti til auglitis fór
að halla undan fæti hjá henni.
Þegar Michael (Mike) Farrar
kynntist henni árið 1978 var hún
nýútskrifuð úr læknadeild og
vann sem aðstoðarlæknir á
sjúkrahúsinu þar sem hann var
við læknanám. Hún var grann-
vaxin, glaðlynd og augljóslega
skarpgreind. Þótt hann væri
tveimur árum yngri dróst hann
að henni og þau hófu að búa sam-
an.
Mike vissi hins vegar ekki að
Debora var skilin að borði og
sæng við fyrri mann sinn, Duane
Green, en skilnaðurinn varð ekki
endalegur fyrr en í desember
1978 en þá höfðu Mike og
Debora búið saman í nokkra
mánuði. Sjálfur var hann fátæk-
ur námsmaður og hafði vart til
hnífs og skeiðar en Debora hafði
þokkalegar tekjur sem læknir og
hún lifði hátt. Meðal annars átti
hún eldrauðan Jagúar XKE
blæjubíl sem hún keyrði um á
með sítt, kastaníubrúnt hárið
flaksandi í vindinum. Mike
fannst framtíðin brosa við þeim,
enda gátu bæði vænst þess að
tekjur þeirra yrðu geysilega góð-
ar þegar þau hefðu lokið sér-
fræðinámi. Parið gifti sig 26. maí
árið 1979. Debora klæddist hvít-
um kjól, var með blúnduslör yfir
hárinu, með stóran brúðarvönd
úr bleikum rósum og Mike var í
Ijósgráum jakka-
fötum. Foreldrar
þeirra, systkini og
hópur góðra vina
fagnaði svo með
þeim á hóteli eftir
athöfnina.
Þung undiralda
Yfirborðið var
slétt og fellt en
þung undiralda
kraumaði undir
niðri og var ógn-
vekjandi þegar
betur var að gáð.
Mike hafði þegar
að athöfninni kom
kynnst því að til-
vonandi eiginkona
hans var ekki bara
lífsglöð og
skemmtileg. Hún
var ákaflega mis- **—*'•
lynd og átti það til að missa stjórn
á skapi sínu út af algjörum smá-
munum, þá gilti einu hvar hún
var stödd eða við hvern hún tal-
aði. Einhverju sinni hafði hún
hellt sér yfir afgreiðslukonu með
óbótaskömmum og svívirðingum
vegna þess að hún taldi sig hafa
þurft að bíða of lengi eftir af-
greiðslu. Fjölskylda Mike var
ákaflega samhent og milli þeirra
ríkti trúnaðartraust og blíða.
Debora svaraði hins vegar með
kulda flestum tilraunum móður
hans og systra til að nálgast hana
og hún hafði gert öllum ljóst að
hún vildi ekki of mikil samskipti.
Mike var því kvíðinn og á báð-
um áttum þegar hann gekk eftir
kirkjugólfinu til móts við brúði
sína þennan maídag.
Brúðkaupsnóttin varð honum
mikil vonbrigði því kona hans
sneri við honum baki eftir að þau
komu upp á hótelið og tilkynnti
honum að hún vildi frekar lesa en
láta vel að honum. Brúðkaups-
ferð þeirra til Tahiti var lítið
skárri og það virtist gilda einu
fyrir Deboru hvort hún naut lík-
amlegra atlota manns síns eða
ekki. Mike var ákveðinn í að
þrauka þrátt fyrir þetta, enda
Mike og Delxirn á brúð-
kaupsdaginn.
hafði honum verið kennt að
hjónaband væri alvarleg skuld-
binding og menn gerðu sitt besta
til að standa við hana. Mike var
alls ekki jafn góður námsmaður
og Debora en hann var sam-
viskusamur og iðinn og gekk því
vel, svo virðist sem sama þraut-
seigja hafi einkennt viðhorf hans
til lífsins.
Strax eftir brúðkaupsferðina
helltu ungu hjónin sér út í nám
sitt aftur. Þau eignuðust dreng
árið 1982 og stúlku tveimur árum
síðar. Þau völdu sér bæði hjarta-
skurðlækningar sem sérgrein en
Debora virtist áhugalítil um
námið. Hún las geysilega mikið
en það voru ekki læknisfræðirit
heldur bókmenntir sem hún las
sér til ánægju. Afleiðingin varð sú
að Debora féll á fyrstu prófunum
en Mike náði með glæsilegum ár-
angri. Þetta var henni óskaplegt
áfall. Þessi kona sem aldrei hafði
þurft að hafa fyrir því að ná hæstu
einkunnum mátti nú þola að hafa
ekki náð prófi. Hún ásakaði
Mike fyrir að hafa hugsað ein-
göngu um sinn hag meðan hún
mátti sjá ein um börnin. Stað-
reyndin var hins vegar sú að bæði
sáu jafnt um börn-
in enDebora nýtti
sinn tíma illa.
Gekk illa að
lynda við
samstarfsfólk
og sjúklinga
Eftir þetta
reyndi hún fyrir
sér á öðrum sér-
sviðum læknis-
fræðinnar, bæði í
blóðfræði og
meinafræði en tók
engin próf. Hún
virtist eiga erfitt
með aðvinna með
öðrum og þegar
hún varð að vera í
nánu samstarfi við
hjúkrunarfólk og
aðra lækna var
stutt í árekstra og
smáskærur. Hún þoldi illa að vera
leiðrétt og stóð ávallt föst á sínu,
að vísu verður að játa að oftar
en ekki hafði hún rétt fyrir sér
og þrjóska hennar bjargaði í það
minnsta einu sinni lífi sjúklings.
Debora notaði hins vegar ekki
heppilegar aðferðir við að benda
samstarfsfólki á að það hefði
rangt fyrir sér. Sjúklingar voru
heldur ekki hrifnir af henni. Hún
20 Vikan