Vikan


Vikan - 01.08.2000, Blaðsíða 53

Vikan - 01.08.2000, Blaðsíða 53
ekki minna hlutverki en sál- fræðingar, sjúkraþjálfarar og listþjálfar sem sinna börnun- um. Börnin búa í heimavist og fá að hafa hjá sér ýmiss dýr, hunda, ketti og smádýr í búr- um. Villt dýr, sem hafa meiðst og ekki er hægt að sleppa aft- ur út í náttúruna, eru höfð í skólastofunum og börnin eru látin sinna þeim. A sveita- bænum eru líka svín, lamadýr, kýr, geitur, hænsni, endur og kanínur, auk hestanna. Börn- in fá tækifæri til að kynnast dýrunum náið og fara fljót- lega að sýna þeim ástúð og umhyggju þótt þau hafi ef til vill ekki sýnt þeim mikinn áhuga í upphafi meðferðar- innar. Yfirmennirnir á Green Chimneys segja að börn, sem Tcngslin niilli manns og hunds geta verið sterk og létt niörgum lífíð. Vikan 53 orðið hafa fyrir barðinu á samfélaginu á einn eða annan hátt, eigi auðveldar með að sýna dýri en manneskju til- finningar sínar. Pegar barnið er farið að geta sýnt dýrinu vinsemd veitist því auðveld- ara að sýna annarri mann- eskju sams konar vinsemd. Fatlaðir læra með hjálp dýra I New York eru starfandi samtök, Pet Partners. Félag- ar í samtökunum fara með gæludýrin sín í heimsókn til fólks sem dvelst á stofnunum. Elízabeth Teal er sérfræðing- ur í hegðunarvandamálum bæði barna og fullorðinna og starfar með Pet Partners. Einu sinni tók hún kisu sína með sér á heimili fyrir þroska- hefta. Vistmenn voru alvar- lega heftir en um leið og þeir komust í snertingu við loðinn og mjúkan köttinn var eins og líf færðist í annars lífvana andlitin og fólkið, sem yfir- leitt gat ekki talað, fór að gefa frá sér ánægjuhljóð. Köttur- inn varð ekki aðeins til gleði heldur notaði Elízabeth dýr- ið sem eins konar kennslu- tæki. Hún sagði við hvern af öðrum: „Sýndu mér hvernig þú gerir merkið fyrir kisu og þá máttu klappa kisa mín- um.“ Allir vildu fá að koma við kisuna svo þeir annað- hvort sýndu henni merkið eða reyndu að minnsta kosti að gera það en að sögn Elíza- bethar Teal er ekki endilega víst að fólk sýni sömu já- kvæðu viðbrögðin þegar kennarinn er viðstaddur og reynir að fá það til að sýna hvað það getur. Kuenfangar biálfa hjálparhunda í kvennafangelsi í Purdy í Washingtonríki eru þjálfaðir blindra- og hjálparhundar. Það eru einungis fyrirmynd- arfangar sem hafa fengið þetta þjálfarahlutverk. Með
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.