Vikan - 19.09.2000, Blaðsíða 58

Þegar eg uar 16 ara tru-
lofaði Bergur bróðir
minn sig. Bergur uar
rúmlegatvítuguroguar
í námi í Háskólanum.
Hann kynntist Sóleyju
útiálandi, barsembau
voru bæði að uinna, og
áður en sumarið var
liðíð uoru bau hringtrú-
lofuð. Mér leist Ijóm-
andi vel á Sóleyju beg-
ar hann kom og kynnti
hana fyrir fjölskyld-
unni.Sóleyvarekkiað-
eins falleg, heldur líka
greind og skemmtileg.
Ég hlakkaði tíl aðkynn-
ast henni betur.
Stóð hana að verki
Helgina eftir að Beggi
kynnti Sóleyju fyrir okkur fór
ég út að skemmta mér með
tveimur vinkonum mínum.
Við héngum fyrir utan
Glaumbæ en komumst ekki
inn þannig að við ákváðum að
fara í miðbæinn að leita að
fjöri. Þegar við gengum Lækj-
argötuna, og vorum á móts
við húsið þar sem nú er Is-
landsbanki, sáum við par að
kyssast inni í dyraskotinu. Við
horfðum á þessa sætu
elskendur og brostum hver til
annarrar. Brosið fraus fljót-
lega á andliti mínu þegar ég sá
almennilega framan í kon-
una. Hún var engin önnur en
Sóley, mágkona mín. Maður-
inn sem hún var að kyssa svo
ástúðlega var ekki Beggi
bróðir heldur einhver svart-
hærður maður. Ég sá að hún
hafði tekið eftir okkur og
reyndi í einhverju taugaveikl-
unarkasti að heilsa henni en
hún lét sem hún þekkti mig
ekki, kannski ekkert skrítið
því hún var með öðrum
manni. Ég var í algjöru áfalli
og gekk hratt í burtu. Ég vildi
ekki segja vinkonum mínum
frá þessu en gerði mér upp
lasleika og tók næsta strætis-
vagn heim. Þegar ég kom
heim sagði ég foreldrum mín-
um að ég væri með höfuðverk
og fór upp í herbergið mitt.
Ég lagðist á rúmið og allt
hringsnerist í höfðinu á mér.
Ég vissi að Beggi og Sóley
voru ekki hætt saman því Sól-
ey ætlaði að koma í mat heim
til okkar daginn eftir. Mér
varð flökurt þegar ég hugs-
aði um hvað bróðir minn yrði
sár þegar hann frétti af þessu.
En gat ég sagt honum frá því?
Var ekki bara best að bíða og
sjá til hvað framtíðin bæri í
skauti sínu?
Daginn eftir kom Sóley í
mat og var mjög elskuleg.
Hún lét eins og ekkert hefði
gerst kvöldið áður. Beggi
bróðir hafði verið heima að
læra þetta kvöld og Sóley tal-
aði eins og hún hefði einnig
verið heima hjá sér í róleg-
heitum. Ég horfði beint á
hana þegar hún sagði það en
hún bliknaði ekki á meðan
hún laug að okkur. Hún var
ekki einu sinni óróleg í návist
minni og þó hafði ég séð hana
greinilega kvöldið áður og
hún vissi það. Mikið fyrirleit
ég hana. Beggi var svo ham-
ingjusamur og alsæll með
kærustuna sína að ég ákvað
að segja honum ekki neitt. Ég
gat ekki hugsað mér að eyði-
leggja gleði hans. Foreldrar
mínir voru mjög hrifnir af Sól-
eyju og ekki vildi ég varpa
skugga á ánægju þeirra með
nýju tengdadótturina. Ég
ákvað því að segja engum frá
þessu. Þar sem ég treysti mér
engan veginn til að vera í ná-
vist þessarar manneskju lét ég
mig alltaf hverfa þegar hún
kom í heimsókn. Enginn virt-
ist taka eftir því að ég fór
alltaf upp í herbergið mitt eða
út þegar von var á Sóleyju. Ég
beið bara í rólegheitunum eft-
ir að Beggi bróðir kæmist að
því hvers konar kærustu hann
ætti og vissi að það hlaut að
koma að því fyrr en síðar. Vet-
urinn leið og alltaf virtust þau
jafnhamingjusöm að sögn
foreldra minna. Ég fékk hroll
þegar mér var sagt frá því að
þau ætluðu að fara að búa
saman og vonaði að sannleik-
urinn kæmi í ljós áður en af
því yrði.
Sannleikurinn kemur í Ijos
Yngri bróðir minn var
fermdur um vorið. Ég vissi að
Sóley kæmi í fermingarveisl-
una og því myndum við hitt-
ast. Ég get ekki sagt að ég hafi
hlakkað til að hitta manneskj-
una, sem ég hafði forðast all-
an veturinn, en vissi að það
var óhjákvæmilegt í tilfellum
eins og þessum. Beggi og Sól-
ey komu klukkutíma of
snemma í veisluna og voru
mjög dugleg að hjálpa okkur
mömmu við að leggja síðustu
hönd á veisluundirbúninginn.
Ég var sársvekkt yfir því að
hafa séð til Sóleyjar í fyrra-
haust þegar hún var að kyssa
þennan mann og hefði gjarn-
an viljað að ég vissi ekki af
neinu. Það var svo erfitt að
Maðurinn sem hún var að kyssa svo ástúðlega
var ekki Beggí bróðir heldur einhver svart-
hærður maður. Ég sá að hún hafði tekið eftir
okkur og reyndi að heilsa henni en hún lét
sem hún bekkti míg ekki, kannski ekkert skrít-
ið hví hún var með öðrum manni.
58
Vikan