Menntamál - 01.06.1943, Blaðsíða 43

MENNTAMÁL
33
og háskólanám í staðinn. Allir greiddu atkvæði á móti
þeirri breytingu.
Hætt er við, að stúdentsmenntun og háskólanám myndi
útiloka allflest þess háttar fólk, sem sótt hefur og sækir
nú kennaraskólann, fátækt en áhugasamt fólk víðsvegar
að úr sveitum og sjávarþorpum landsins, einmitt fólkiö, sem
fáanlegt er til þess að dreifa sér aftur út um sveitir lands-
ins að loknu námi.
Á það má líka benda, að allt nám í kennaraskóla þarf
að fara fram með það fyrir augum, að skila fólkinu ekki
aðeins sem lærðustu í hverri grein, heldur og ekki síður
sem leiknustu í því að kenna sjálft það, sem lært er. Svo
að segja hver kennslustund í kennaraskóla á aö vera leið-
beining til nemenda um það, hvernig þeir eigi sjálfir að
kenna.
Sú leið, sem frv. fer fram á, að farin veröi, að lengja
kennaraskólann um einn vetur og þyngja inntökuskilyrðin
eftir því, sem aðstæöur leyfa, hefir verið rædd og sam-
þykkt af kennurum skólans, fræðslumálastjóri hefir tjáð
sig henni samþykkan og mjög í sömu átt gengur sam-
þykkt sú, sem gerð var á síðasta fulltrúaþingi kennara
(1942). Hún er svohljóðandi:
„7. fulltrúaþing S. í. B. felur stjórn S. í. B. að beita sér
fyrir því við fræðslumálastjórnina, að endurbætur verði
gerðar á undirbúningsmenntun íslenzkra barnakennara-
efna. Verði þær endurbætur, á þessu stigi málsins, aðal-
lega fólgnar i þessu:
I. a. Að kennaranámið verði lengt um einn vetur, upp í
fjóra vetur.
b. Að inntökuskilyrðin verði þyngd þannig, að þau
þau verði samsvarandi gagnfræðaprófi hinu minna
(tveggja vetra gagnfræöanám).
II. Að komið verði upp kennarastóli og rannsóknarstof-
um í uppeldisvísindum við Háskóla íslands, þar sem
útskrifaðir kennarar geti stundað nám, og ennfremur
3