Menntamál - 01.05.1946, Blaðsíða 13

MENNTAMÁL
83
bækur út; sumar aftur og aftur. Á meðan lætur Ríkis-
útgáfan sífellt sitja við hið sama í þessum efnum. Hún
er steinrunnin.
Minna lesefni er ætlað börnum, sem eru að læra að lesa,
en þeim, sem læs eru. Öðru og þriðju bekkjum er ætlað
minna lestrarmagn en þeim fimmtu og sjöttu. Þó eru aðrir
og þriðju bekkir fyrst og fremst lestrarbekkir. Æfingin
er þar fyrir öllu. Efnið þarf að vera vel valið. Það þarf
um fram allt að vera lystugt. Bækurnar eiga að stig-
þyngjast.
Nú er svo komið, að lestrarbækur Ríkisútgáfunnar eru
ekki svipað því nægilegt lesefni fyrir lægri bekkina. Flestir
éta því fyrír sig fram. Sumir eru heilum árgangi á undan.
Sumir hirða lítt um að fylgja flokkunum í réttri röð. Má
virða það til vorkunnar, því að kerfi fyrirfinnst ekki.
Lestrarbækur geta verið vinnubækur í móðurmáli. Þær
eiga að leggja til margs konar verkefni til úrvinnslu.
Verkefnin eiga að þroska málsmekk og auka orðaforða-
Slík verkefni finnast vart í lestrarbókum Ríkisútgáfunnar.
Ef menn athuga lestrarflokka annarra þjóða, hljóta
þeir að blygðast sín fyrir kauðalegu heftin íslenzku. I
þær lesbækur hafa verið lögð mikil og nákvæm vinnu-
brögð. Ekkert er tilsparað til þess að gera bækurnar sterk-
ar, glæsilegar og skemmtilegar.
Mætti ekki að þessu athuguðu kasta fram nokkrum
spurningum til Ríkisútgáfunnar og fræðslumálastjórn-
arinnar:
Hvað dvelur? Hví er ekki hafizt handa um endurskoð-
un lestrarbókanna? Hvenær fáum við lítilþægir kennarar
eitthvað betra í þessum efnum? Hvers vegna eru ekki
ráðnir kunnáttumenn, sem ekki rasa um ráð fram, til þess
að skipuleggja nýtt lesefniskerfi í stað gömlu bráðabirgða-
heftanna? Hvers vegna er ekki ráðinn góður teiknari í
þágu Ríkisútgáfunnar? Hví ekki að innleiða snefil af
vísindalegum vinnubrögðum í vali lesefnis fyrir barna-