Menntamál - 01.04.1957, Qupperneq 25

MENNTAMÁL
11
Líkamslýti eru ágallar, sem ekki þurfa beinlínis að
verða til hindrunar í námi, en geta, vegna afstöðu skóla-
systkina, valdið sálrænum erfiðleikum, sem skerða náms-
hæfni barnsins. Ég minni á þetta með fáum dæmum.
Ellefu ára dreng varð að lokum óvært í skóla vegna þess
að hann var rangeygur. Félagar hans kölluðu hann aldrei
annað en Rangárvallasýslu. Annar varð háðfuglunum að
bráð, af því að hann var nefmæltur. Báðir drengirnir
voru hættir að taka námið alvarlega og báru kala til skól-
ans. Þegar þeir voru fluttir í annan skóla til kennara, sem
skildi erfiðleika þeirra og lagði sig fram um að hjálpa
þeim, komu þeir sér vel í skóla og tóku skjótri framför í
námi. Líku máli gegnir með börn, sem bera líkamslýti
eftir slys, hafa t. d. misst fingur eða auga, fengið ör í >
andlit eða haltra. Vegna ónærgætni skólasystkinanna get-
ur slíkur galli valdið barninu hugarkvöl, sem lamar sjálfs-
traust og háir andlegum þroska.
II.
Það yrði of langt mál, ef telja ætti upp dæmi um erfið-
leika og afbrigði, sem hindra framför barns í námi. Erf-
iðleikarnir geta vaxið af ágöllum í fari barnsins sjálfs,
svo sem greindarskorti, skynjunargöllum, veikindum og
slysum, truflunum á tilfinninga- og viljalífi, en þeir geta
líka sprottið af óheppilegum aðstæðum á heimili, aðlög-
unarerfiðleikum í skóla, slæmum áhrifum frá félögum
og mörgu öðru. Ég sný mér nú að því, hvernig skólinn á
að bregðast við þessum námserfiðleikum barnsins og
hvaða ráð eru tiltækileg því til hjálpar.
1. EINSTAKLINGSBUNDIÐ NÁMSEFTIRLIT
ER NAUÐSYNLEGT.
Miklu varðar, að kennari og skólastjóri fylgist vel með
því, hvenær barn tekur fyrst að dragast aftur úr eða sýna