Menntamál - 01.04.1957, Side 107

MENNTAMÁL
93
grein fyrir því, verð ég að geta lítillega um, hvað fer
fram í smábarnaskólanum.
★
Eins og áður er getið, er börnunum skipt í deildir.
Vanalega eru 30 börn í deild. Hver deild er 1 klst. á dag.
Frímínútur eru engar. En í staðinn kemur það, að börn-
in sitja sjaldan lengur en 10—15 mín í einu. Þá standa
þau upp og fara inn í stofu, sem er við hliðina á kennslu-
stofunni. Þar fara þau í alls konar leiki. Annars er það
dálítið mismunandi, eftir því hvernig á stendur. Ef deyfð
færist yfir börnin, er strax staðið upp til að fá hreyfingu.
Annars er í hverjum tíma mikill söngur, ýmiss konar fönd-
ur og á hverjum degi saga, vanalega framhaldssaga. 1
stuttu máli má segja, að reynt sé að hafa allt það, sem
börnum þykir gaman að, en það er sveigt inn á þá braut,
að það verður um leið lestrarnám. Börn hafa t. d. gaman
af söng. Við syngjum stafina (sérhljóðana). Þau hafa
gaman af hringleikjum. Við búum til stafina í leikjum
á gólfi.
Ýmiss konar föndur t. d. móta leir, klippa út, teikna o.
fl. finnst börnunum skemmtilegt, þótt það sé þannig gert,
að þau læri um leið stafina.
Það hefur verið deilt um það, hvaða lestraraðferð henti
okkur bezt. Er þá talað um þrjár aðferðir, þ. e. hljóðað-
ferðina, stöfun og orðmyndaaðferðina. Að vissu leyti má
þó segja, að um tvær aðferðir sé að ræða, því að þar sem
orðmyndaaferðin hefur verið notuð, hefur hún endað með
stöfun. Veldur því sjálfsagt hinn mikli orðafjöldi íslenzk-
unnar og það, hversu orðin beygjast á margan hátt.
Ef kennt er einu eða tveim börnum saman, skiptir það
e. t. v. ekki miklu máli, hvort notuð er hljóðaðferð eða
stöfun. Ef börnin eru sæmilega greind og allt er með
felldu, læra þau hvort sem er að lesa. En þar sem kennt
er 30 börnum saman, er allt öðru máli að gegna. Fyrir