Vorið - 01.03.1948, Blaðsíða 17
V O R I Ð
13
ugu og átta og sextíu. Gjörið þér
svo vel.... Þakka, þakka! (Snýr
sér að börnunum) Jæja, þá verð
ég víst að kveðja, og ég þakka
ykkur kærlega fyrir hjálpina.
SVEINN: En við getum ekki tekið
við þessum seðli.
EIERRA PÉTUR: Getið þið ekki?
Hvers vegna ættuð þið ekki að
geta það? Verið þið svo sæl og
berið kveðju til mömmu ykkar.
SVEINN og ULLA: (taka í hönd
frænda síns) Vertu sæll. Við þökk-
um þér kærlega fyrir, frændi.
(Hann tekur töskuna.)
SVEINN: Ég skal hjálpa þér.
HERRA PÉTUR: Nei, nei, dreng-
ur minn. Þetta eru ekki nema fá-
ein skref, og ég vil ekki að þið
farið út í þröngina (Kinkar kolli
og fer).
SVEINN og ULLA: Vertu sæll,
vertu sæll, frændi.
SVEINN: Fimm krónur! Fimm
krónur!
ULLA: Má ég sjá seðilinn?
SVEINN: Misstu hann Jrá ekki.
Þetta verða tvær og fimmtíu á
mann. Ég hef aldrei átt áður svo
mikla peninga í einu.
ULLA: Það er ekki rétt. Þú fékkst
]ró tíu krónur á afmælinu jDÍnu á
sunnudaginn.
SVEINN: Já, Jjað er reyndar satt.
En ég tel þær nr'i eiginlega ekki,
því að þær voru lagðar í bank-
ann samstundis. Ég fékk varla að
líta á þær.
ULLA: En ætlarðu ekki að leggja
Jretta í bankann?
SVEINN: Nei, kerli mín. Nei, nú
ætla ég að kaupa mér eitthvað,
sem mig langar til að eiga. En
nú skulum við fara.
ULLA: Ég held, að við ættum að
bíða, þangað til lestin hans
frænda er farin. Ef við setjumst
hérna, sjáum við, þegar hún fer.
(Þau setjast.) En hvað ætlarðu að
kaupa fyrir peningana?
SVEINN: Sjáðu nú til, ég ætla að
kaupa mér munnhörpu.
ULLA: En þú fékkst munnhörpu í
jólagjöf frá Katrínu frænku.
SVEINN: Já, en liún er alveg ó-
möguleg. Það skröltir í henni,
eins og lnossabrest. Það var líka
ómerkileg munnharpa, sem kost-
aði bara fimmtíu aura.
ULLA: Ég veit ekki betur en Jrú
leikir nógu vel á hana samt.
SVEINN: Jæja, þér finnst Jrað. Það
sýnir bara Jrað, að Jm liefur ekki
meira vit á músik en heyrnarlaus
ugla. En ég skal segja þér það, að
|>að fæst alveg úrvals munnharpa
hérna í Aðalbúðinni, og hún
kostar tvær krónur tuttugu og
fimm aura.
ULLA: Ætlar þú að kaupa hana?
SVEINN: Já, ]>að er einmitt Jrað,
sem ég er að hugsa um. Ég hef
verið að óska þess í marga mán-
uði, að ég gæti eignast svona grip.
Og ég glápi á hana í búðarglugg-
anum á hverjum einasta degi,