Bjarmi - 01.01.1972, Blaðsíða 18

I Eþíópíu 1‘ru vítfa mjiiij írumsíirö vinnubröijö. Hrisínihuöiö heíur víöa haií iort)öniiu um
aö Itenna ióllii aö rtelila jiiröina meö núlímit aöieröum.
á öðrum kristniboðsstöðvum.
Einu sinni í viku talar Lagó,
kennari á Biblíuskólanum. Hann
hefur verið í tengslum við
kristniboðana norsku frá byrj-
un starfsins hér að kalla, glað-
lyndur maður, hógvær — og það
sem er mest um vert: Hann hef-
ur höndlað fagnaðarerindið og
er iagið að tala við sitt fólk.
Lagó á stóra fjölskyldu, börnin
eru átta eða níu.
S skólanum.
Biblíuskólinn var settur 7.
október. Áður höfðu væntan-
legir nemendur verið prófaðir í
lestri og reikningi, enda nauð-
synleg nokkur undirstöðuþekk-
ing, svo að þeir geti notið
kennslunnar. Eins og kunnugt
er, fer kennslan öll fram á am-
harisku, og kunni menn málið
ekki sæmilega, er tii einskis að
sitja á skólabekk. Skólinn er í
tveim deildum. Sumir verða hér
allan veturinn, á ársnámskeiði
sem kallað er, en aðrir þrjá
mánuði. Er gert ráð fyrir, að
þeir sem ganga á lengra nám-
skeiðið, hafi verið a. m. k. fjög-
ur ár í barnaskóla, en hinir tvö
ár. Nemendur voru 28, daginn
sem skólinn hófst, en fleiri hafa
verið að bætast við síðustu dag-
ana, svo að endanleg tala er ekki
fyrir hendi. Þeir ársnemendur,
sem stóðust ekki inntökupróf,
fá að sitja til reynslu í þrjár
vikur eða svo. Þá gangast þeir
aftur undir próf, og standist þeir
þá ekki að heldur, fara þeir á
þriggja mánaða námskeiðið eða
halda heim. Auk Lagó kennir
við skólann maður, sem Tezerra
heitir, ungur maður og áhuga-
samur. Hann hefur gengið á for-
stöðumannaskóla, en er óvígður.
Hann er ritari „prófastsdæmis-
ins“. Þá er hann póstmeistari í
Gidoie, og fleiri járn hefur hann
í eldinum. Báðir hafa þeir Tez-
erra og Lagó kennt hér í nokk-
ur ár. Það er að sjálfsögðu mesti
munur eð hafa vana menn sér
við hlið. Það hefur ekki tekizt
enn að fá túlk handa undirrit-
uðum. Raunar er þetta ekki al-
veg rétt, því að hér er ungur
maður, Tellahún, sem hefur það
verkefni að líta eftir drengjun-
um, sem búa hér í heimavist.
Tellahún er ungur og áhuga-
samur. Hann er túlkur um sinn.
Tellahún kennir auk þess við
barnaskólann, og hann hefur
auðsjáanlega mikla gleði af því
að túlka, gerir það með lífi og
sál og lifir sig inn í efnið, eftir
því sem ég fæ bezt séð. Hann
hefur sem sé hjálpað upp á sak-
irnar — og gerir það með prýði
— meðan ekki hefur fengizt
sérstakur túlkur.
Hér hef ég eignazt tvo góða
vini. Þau heita Margrét og
Sverrir og eru fimm ára gömul,
tvíburar og börn læknishjón-
anna. Þessir litlu glókollar
stinga í stúf við svört leiksyst-
kini sín, en þau vita það víst
ekki sjálf, hafa kannski aldrei
tekið eftir því. Bæði eru þau at-
hafnasöm og láta sér aldrei leið-
ast. Hér eru ekki steyptar göt-
ur, svo að ungt fólk, sem lætur
að sér kveða, verður óhreint og
III IIJAKMI