Bjarmi - 01.04.1995, Blaðsíða 11
VIÐTAL
verið gríðarlega erfitt að vera kristniboði þegar
vöxtur er mikill því að það getur verið slítandi að
geta ekki komist yfir allt sem er aðkallandi. Menn fá
vonda samvisku af því að geta ekki leyst úr vanda
allra og úr þörf þeirra fyrir fræðslu. Kristniboðar eru
undir rniklu álagi og þarfnast stöðugrar fyrirbænar
kristniboðsvina og annarra trúaðra.
Þrátt fyrir slítandi störf kristniboðanna við að
leysa úr daglegum vandamálum sé ég lífið í kirkj-
unni. Hún vex og dafnar og vandamálin verða smá-
vægileg miðað við allt það góða sem er að gerast í
starfinu og kristniboðarnir leysa svo vel úr. Það er
eftirminnilegt að heyra hvað
leiðtogar lúthersku kirknanna í
Kenýju og Eþíópíu láta vel af
íslensku kristniboðunum. Þeir
þykja mjög duglegir. Mér,
yfirmanni þeirra, finnst gott að
heyra slíkt hrós og ég verð stoltur
af kristniboðunum og kristni-
boðsstarfi okkar íslendinga.
Hvað er að gerast í kristni-
boðsstarfinu þessa dagana ?
Það er helst tvennt sem er
brýnast. Það þarf að styrkja þá í
trúnni sem gangast Kristi á hönd,
veita þeim góða undirstöðu-
fræðslu um Biblíuna og kristin-
dóm svo að þeir varðveitist og
þroskist í trúnni. Þá verðunt við
að vera sífellt vakandi fyrir því
að hefja starf á nýjum svæðurn þar sem trúin á Krist
hefur ekki verið boðuð.
Þá sé ég fyrir mér spennandi verkefni á nýju
svæði í Kenýju. Það er varla að maður þori
að hugsa um það því að það kallar á meiri
vinnu, fleiri kristniboða og meiri fjár-
stuðning frá Islandi. í norðurhluta Kenýju
er héraðið Túrkana, norðan við Pókot,
þar sem lítið kirkjustarf fer fram. Ég
iör í leiðangur þangað árið 1979 og
sá að þörfin var mikil. Enn bíður
fólkið eftir að trúin á Krist verði
boðuð þar. Það get ég séð sem
nýtt starfssvæði okkar í
náinni framtíð. Ef við
byrjuðum starf þar mundi
starf okkar í Kenýju og
Eþíópíu ná saman því að
Túrkana liggur að landa-
mærum Eþíópíu þar sern
Enn bíðurfólkið eftir að tráin á Krist verði
boðuð þar. Það get ég séð sem nýtt starfssvœði
okkar í náinni framtíð.
Birna og Guðlaugur starfa nú. En mikill skortur á
fjármagni leyfir okkur ekki að hugsa þangað í bili.
En ég er líka glaður þrátt fyrir öll óleystu verk-
efnin sem ég veit af. Ég sé hversu miklar breytingar
hafa orðið í kristniboðsstarfinu
frá því að ég sá til þess síðast
árið 1991. Gríðarlegur
kirkjuvöxtur kom mér
skemmtilega á óvart og er hann
þvílíkur að ntaður trúir varla
sínum eigin augunt. Maður sér í
þessu kraftaverk Guðs og fyllist
þakklæti til Guðs yfir að fá að
taka þátt í verkefninu sem
Kristur kallaði okkur til: að gera
allar þjóðir að lærisveinum
sínum.
Konur gegna lykilhlutverki í
söfnuðunum í Pókot.
Vigfús Hallgrímsson.
Guðlaugur Gíslason
og Birna G.
Jónsdóttir eru að
undirbúa nýtt starf
á meðal Dasenech-
þjóðflokksins
syðst og vestast
í Eþíópíu.
11