Bjarmi - 01.04.1995, Blaðsíða 15

Af því bara!
í sannleika sagt er ég ekki eins og ég ætti vera.
í rauninni vil ég gjarna veita öðrum gleði og
ánægju, eins og Guð óskar að ég sé, góður.
En það er ég ekki. Jafnvel þótt ég sé það, er það
yfirleitt af eigingjörnum hvötum - það kemur mér
vel.
Guð vill hins vegar að ég sé hjálpsamur án þess
að hugsa um sjálfan mig, hvort ég fái hrós eða vaxi
að verðleikum í augum manna. Og Guð vill að ég sé
hjálpsamur án þess að ég geri það af ótta við að
verða annars fyrir atyrðum.
A stundum er mér nærri sarna um það hvort ég sé
eins og ég ætti að vera en oftast veldur það mér van-
líðan, því ég finn að eitthvað er í ólagi.
Hvað þá? Jú, það er vegna þess að ég er kristinn,
ég trúi Guð og son hans Jesú Krist.
í Biblíunni stendur skrifað, að Guð fyrirgefi
okkur það vonda sern við gerum. Hann vill fyrirgefa
af góðri ástæðu, ekki þó af nokkru því sem við
höfum gert golt heldur því góða sem Jesús gerði
þegar hann lét líf sitt á krossi vegna synda okkar
mannanna.
Hann dó í staðinn fyrir mig og þig.
„Því svo elskaði Guð heiminn, að hann gaf son
sinn eingetinn, til þess að hver sern á hann trúir
glatist ekki heldur hafi eilíft líf‘.
bá veit ég að Guð horfir ekki á það vonda sem ég
kann að gera og sjálfur get ég með gleði lifað lífinu,
Jesús dó fyrir mig. Guð hefur gefið mér eilíf líf án
þess að ég sjálfur ynni til þess með einum eða
öðrum hætti.
Þessi staðreynd er svo frábær að ég á erfitt með
að trúa henni.
Þess vegna þarf ég að lesa daglega í Biblíunni og
sækja messur og samkomur þar sem orð Guðs er
prédikað og lagt út af því.
Ég þarf að heyra um þetta góða aftur og altur.
Þýtt úr Indre Missions Tidende; Holger Skovenborg.