Bjarmi - 01.11.1995, Blaðsíða 17

VIÐTAL
KFUK erum auðvitað mjög ólík og við höfum ólíkar
aðferðir við að tjá trú okkar og tilbeiðslu. Við
þurfum því að skapa samfélag þar sem við getum öll
komið saman eins ólík og við erum og átt samfélag
saman við Guð.
Olafur: - I þessu sambandi hef ég verið þeirrar
skoðunar að almennu samkomurnar eigi að vera
vettvangur þar sem allir geti fundið sig heima og
þess vegna þurfa þær að höfða til sem flestra þannig
að þeir vilji taka þátt í þeim. Og mér finnst margt
jákvætt hafa gerst í því efni eftir að við fluttum í
nýja salinn á Holtavegi. En jafnframt þarf að vera
rúm fyrir ólíkar samverustundir sem mæta þá
mismunandi þörfum, t.d. AD-fundir og ýmsir stærri
eða smærri hópar sem sinna hinu nánara og
persónulegra samfélagi.
- Erpredikun ogfrœðsla ífélögunum nógu skýr
og markviss ?
Gyða: - Ég tel að fræðslan í æskulýðsstarfinu sé
markviss. Þar höfum við boðunarefni sem Lands-
samband KFUM og KFUK hefur gefið út og þar er
bæði skipulega og faglega unnið að því að koma
kristinni fræðslu og boðun á framfæri við börnin.
Mér finnst hins vegar erfiðara að greina það sem
fram fer í fullorðinsstarfinu, t.d. á AD-fundum og
samkomum félaganna en tel þó að þar fari fram skýr
boðun Guðs orðs. Hvað fræðsluna varðar þá höfurn
við Biblíuskólann. Hann er vettvangur fyrir mikla
og góða kristilega fræðslu og ég held að hann sé
mjög góð viðbót í fræðslumálunum.
Ólafur: - Það má líka benda á að færst hefur í
vöxt á ný að halda námskeið fyrir þá sem starfa í
æskulýðsstarfinu og í sumum tilvikum er fólk
jafnvel skyldað til að mæta á slík námskeið þar
sem farið er í ýmis grundvallaratriði.
Það hefur því ýmislegt verið gert
á sviði fræðslumála undanfarið
en auðvitað má alltaf gera
betur. Hvað varðar boðunina í
fullorðinsstarfinu mætti hugsa
sér að hafa svipað skipulag og í
barnastarfinu, þ.e. leggja upp með
ákveðið skipulag eða boðunarefni. En
þá stöndum við líka frammi fyrir því að
gera okkur betur grein fyrir hver sé aðalt i Igangurinn
með almennu samkomunum okkar. Eiga þær að vera
vakningarsamkomur eða fyrst og fremst til uppbygg-
ingar fyrir hina trúuðu eða er aðaltilgangurinn
fræðsla? Hvað sem okkur finnst í því efni er mikil-
vægt að það sé stöðugt umhugsunarefni okkar að
reyna sífellt að gera betur og að predikunin sé skýr
og markviss boðun Guðs orðs.
Pað er meiri hætta á, eftirþví semfélagið
eldist, að starfið verði stofnun en ekki
straumur, eins og sr. Friðrik lagði svo mikla
áherslu á.
- Hvað um sálgœslu ogfyrirbœnarstarf?
Ólafur: - Ég hef glaðst yfir því að þessi þáttur er
að fá meira vægi í samfélaginu en hann hafði oft
áður, a.m.k. er hann sýnilegri en áður. Það hafa
verið samkomur þar sem boðið er upp á fyrirbænir.
Aður gerðist þetta e.t.v. meira í einrúmi og heima-
húsum. Hópur fólks í félögunum er greinilega með-
vitaður um mikilvægi sálgæslu og
fyrirbænar og hefur tekið þau mál
sérstaklega að sér og aldrei
verður lögð of mikil áhersla á
þennan þátt starfsins. Allir
þurfa einhvern tíma á því
að halda að fá sálgæslu og
eiga samtal við einhvern
sem hlustar á þá og
styrkir þá með orði
Guðs og fyrirbæn. Þetta
er eðlilegur hluti af góðu
samfélagi.