Bjarmi - 01.09.1996, Síða 30

SJÓNARHORN
Helgi Gíslason
Gildi kristilegs
barna- og
unglingastarfs
Helgi Gíslason er
æskulýösfulltrúi KFUM
og KFUK í Reykjavík
Börn og unglingar eru sérstakur hópur í okkar
samfélagi. Ótal aðilar reyna að ná til þessa hóps og
sinna þörfum þeirra fyrir fjölbreytta tómstunda-
iðju. Á hverju hausti berast inn á heimili bama og
unglinga tilboð um þátttöku í starfi á vegum skáta,
dansskóla, alls kyns íþróttafélaga, félagsmiðstöðva,
kirkjunnar, tölvuskóla, KFUM og KFUK,
björgunarsveita svo fátt eitt sé talið.
Hluti af þessum tilboðum kemur frá
aðilum sem bjóða upp á kristilegt starf.
Þekktast er starf i sóknarkirkjum og á
vegumKFUM ogKFUK.
Margar hreyfingar, sem starfa að
ákveðnum málum eða markmiðum,
voru upphaflega kristilegar en áhersfan
hefur smám saman flust alfarið á
málefnið, til dæmis sum íþrótta- og
skátafélög. Með lýsingunni „kristilegt” er
yfirleitt átt við starf þar sem börnum og
unglingum er m.a. annars boðið upp á
fræðslu og samfélag um kristna trú.
Kristilegt starf hefur i sjálfu sér ekkert
gildi nema það byggi á því að Jesús Kristur vill vera
hveijum manni frelsari, fyrirmynd og vinur í lifinu hér á
jörð. Biblían kennir okkur að maðurinn er skapaður í
Guðs mynd til samfélags við hann. Jafnframt hefur
maðurinn fengið það hlutverk að vera nokkurs konar
ráðsmaður Guðs hér á jörðu. í því felst meðal annars að
ábyrgð mannsins er bæði á honum sjálfum og öðrum
gagnvart Guði. Það að vera alvöru maður er því að lifa í
samræmi við það sem manninum er ætlað. Markmið og
tilgangur kristilegs starfs er því að hjálpa börnum og
unglingum að læra að verða almennilegar manneskjur.
Með öðrum orðum að læra að trúa og vera trúaður í
daglegu lífi.
Svo vill til að trú og trúarlegar spumingar vakna hjá
hverjum manni og þessi persónulegi þáttur þarf að þrosk-
ast á sama hátt og aðrir þroskaþættir, s.s. félagsfæmi og
skapferli. Þessari þörf er oftar en ekki illa mætt í þjóð-
félagi okkar. Trú er álitin einkamál hvers manns og tengsl
trúar og siðferðis em stórlega vanmetin. Skólanámskrár
gera ráð fyrir því að rætt sé og kennt um kristna trú fyrstu
skólaárin en þegar unglingar (í gmnn- og framhaldsskól-
um) þurfa mest á að halda fræðslu um tengsl siðferðis,
gildismats og lífsskoðunar þá finnst mönnum allt annað
mikilvægara í skólakerfinu.
Alvöm kristilegt barna- og unglingastarf einkennist af
leiðtogum sem trúa á Jesú Krist, líta á hann sem frelsara
og leiðtoga og að þessi trú birtist í daglegu lífi þeirra. Trú
þeirra sést i verki. Þar em börn og unglingar virt sem
alvöm manneskjur og þeim mætt sem slíkum. Markmið
slíks starfs er að börnin læri að trúa og lifa í daglegu lífi
sem lærisveinar Jesú Krists en ekki að trúin verði að
einhverju hillufyrirbæri sem er tekin fram þegar við á, á
sama hátt og íþróttaskór era teknir með á íþróttaæfingu.
Gildi starfsins er því ekki í sjálfu sér háð viðfangs-
efnunum. íþrótta- og skátastarf, ferðamennska, tölvu-
notkun eru allt dæmi um viðfangsefni sem hægt er að
iðka undir kristnum formerkjum. Sr. Friðrik Friðriksson
stofnandi KFUM og KFUK á íslandi hafði áhuga á öllu
sem var þroskandi fyrir manneskjuna og leit á allt slíkt
sem leiðir í kristilegu starfi. Hann missti hins vegar aldrei
sjónar á aðalatriðinu sem er trúin á Jesú Krist. Það skiptir
miklu að það sem gert er höfði til sem flestra hliða mann-
eskjunnar. Tími stórra funda, þar sem þátttakendur eru
óvirkir, hlusta og horfa á það sem fram fer, er liðinn.
Sjónvarpið hefur að mörgu leyti uppfyllt þá þörf. Mikil-
vægara er að virkja þátttakendur, leyfa þeim að skapa
eitthvað, undirbúa fundi, ferðast, taka þátt í íþróttum og
svo framvegis. Starf, þar sem saman fer holl og góð tóm-
stundaiðja i andrúmslofti sem er mótað af trú ásamt
fræðslu um Guðs orð, ætti að bera ávöxt.
Hins vegar er það oftar en ekki annarra en þeirra sem
leiða slíkt starf að sjá ávöxtinn í verki. Oft er það ekki fyrr
en börn eru orðin fullorðin að í ljós kemur hvað þeim
finnst skipta mestu. Því hefur verið haldið fram að
einkenni okkar tíma sé mikil áhersla á þroska og menntun
en trúarlega séum við ennþá uppi í trjánum. Að minu
mati hefur manneskjan fyrst náð fullum þroska þegar hún
hefur tekist á við þroskaskref trúarinnar.
Það er algengt að heyra um fólk sem telur að það sem
það lærði í sunnudagaskóla eða i KFUM hafi verið besta
vegarnestið í lífinu. Gildi kristilegs starfs fyrir börn og
unglinga er því ótvírætt. Þar fara saman skyldur okkar við
Guð og fagnaðarerindið og ábyrgð okkar á öðmm mönn-
um.
30