Bjarmi - 01.11.1997, Blaðsíða 26

Afríka hefur andlegan kraft
Ein af undirráðstefnum GCOWE 97
og jafnframt sú langfjölmennasta,
með um 1.100 þátttakendur, var
fyrir Afríkubúa. Þar veltu menn því
fyrir sér hvað þeir gætu lagt af mörkum
til að ná heimsbyggðinni með fagnaðar-
erindið, sérstaklega þeim svæðum í
Afriku sem enn bíða, en einnig öðrum
löndum. Nígeríumaðurinn Tokumboh
Adeyemo, aðalframkvæmdastjóri Sam-
taka evangelískra manna í Afríku (The
African Evangelical Association, AEA),
sagði m.a. í ræðu sinni þar:
„Kirkjan í Afríku hefur slitið bams-
skónum og skortir enga náðargjöf. Hún
er kraftmikil og full af lífi og vex hraðar
en sem nemur fólksfjölguninni. Hún
hefur mikla möguleika á því að verða
kristniboðskirkja sem getur lagt mikið
af mörkum til að ná til endimarka
jarðarinnar með fagnaðarerindið.
Án þátttöku kirkjunnar í Afríku verð-
ur þjóðunum í 10/40 glugganum aldrei
náð. Afríkumenn þekkja vel heim and-
anna, þeir hafa gefið sig Guði heils-
hugar og geta lifað mjög einfalt og ódýrt
sem gerir það að verkum að hægt er að
senda marga kristniboða til annarra
landa.
í 16 af 56 löndum Afriku em meira
en 80% íbúanna múhameðstrúar. Hér
munar mest um löndin norðan Sahara.
Hvaða rétt höfum við, prestar og
prédikarar, til þess að prédika yfír sama
söfnuðinum 52 vikur á ári ár eftir ár
þegar enn em þjóðir í okkar eigin lönd-
um sem hafa ekki heyrt fagnaðarerind-
ið? Hvað réttlætir okkar dým og fínu
kirkjubyggingar og dýra útbúnað í þeim
þegar ungt fólk með kristniboðskall
getur ekki farið út á akurinn vegna
fjárskorts? Þurfum við ekki að fara að
endurskoða hvemig peningum er varið
haldin var í Berlín árið 1966 á vegum
tímaritsins Christianity Today undir for-
ystu manna eins og Billys Grahams og
Carls F. H. Henrys, vom kristnir menn
hvattir til að vinna að því að ná öllum
þjóðum með fagnaðarerindið þegar í
þessari kynslóð en ýmsir hafa túlkað
þetta svo að kynslóð í þessu sambandi
í kirkjum okkar? Sahara er ekki lengur
nein hindrun fyrir því að fara til
múhameðstrúarlandanna í Norður-
Afríku."
Síðan hvatti hann kirkjuleiðtoga til
að lifa einföldu lífi og horfast í augu við
að eftiríylgd með Kristi hefur kross i för
með sér.
Adeyemo rekur erfiðleika sem hreyfing
hans hefur mætt í starfi sinu í Chad,
en þar í landi er múhameðstrú rikjandi,
og sagði svo: „Starfið hefur gert það að
verkum að enn fleiri dagar en venju-
lega hafa farið í bæn og föstu, fjarvem
frá fjölskyldu og vinum og líf í ferða-
töskum. Ofsóknir og þjáning hafa
aukist, þar á meðal slys og dauðsföll
við undarlegar kringumstæður. Ef tak-
ast á að ná allri Afríku með fagnaðar-
erindi Jesú Krists verður einhver að
færa fórnir. Það er minn heiður og
ykkar að enda þetta árþúsund með þvi
að greiða þetta gjald. Ekki ætla öðmm
að gera það.
Ég mæli með því að:
• Við sendum kristna stúdenta til
náms í háskólum
múhameðstrúarmanna.
• Við sendum og stöndum við bakið á
kristnum sérfræðingum að starfa
sem tjaldgjörðarmenn í Norður-
Afriku. Múhameðstrú breiddist út
með verslunarmönnum. Kristin trú
getur það einnig.
• Kristnir menntamenn rökræði við
múhameðstrúarfræðimenn og
stundi þannig trúvöm.
• Sendiráð og fólk í utanríkis-
þjónustunni kreíjist trúfrelsis í
löndum múhameðstrúarmanna,
enda krefjast þeir þess hins sama
ásamt réttindum til að reisa
moskur í löndum kristinna manna.
merkti 40 ár sem þýddi að markmiðið
væri að ná heimsbyggðinni i kringum árið
2000. Árið 1980 var einnig stór alheims-
ráðstefna kristniboðsleiðtoga haldin í
Edinborg sem fjallaði um efnið: „Kirkja á
meðal allra þjóða ekki síðar en árið 2000."
í júlí árið 1989 var Lausanne II ráð-
stefnan haldin í Manilla á Filippseyjum
(Hópur íslendinga fór á hana). Markmið
hennar var svipað og hinna ráðstefn-
anna sem greint hefur verið frá hér að
framan. í lokaskjali þeirrar ráðstefnu
sagði m.a.: „Árið 2000 hefur orðið
mikilvægur áfangi fyrir mörgum. Getum
við gefíð okkur öll að því að boða allri
heimsbyggðinni fagnaðarerindið á
þessum síðasta áratug aldarinnar? Það
er ekkert sérstakt við þetta ártal en get-
um við samt ekki gert okkar besta til
að ná þessu markmiði? Kristur boðar
okkur að fara með fagnaðarerindið til
allra þjóða. Það liggur á að það sé gert.
Við erum ákveðin í að hlýða honum
með gleði og erum full eftirvæntingar.“
Stór hópur fólks kom saman á þessari
ráðstefnu til að tala um þörfína fyrir að
koma á fót hreyfingu til að vinna að þvi
að gera drauminn um að ná heims-
byggðinni fyrir árið 2000 að veruleika.
Þvi var AD 2000 and Beyond hreyfingin
stofnuð til að vinna að þessari fram-
tiðarsýn: „Kirkja á meðal allra þjóða og
fagnaðarerindið handa sérhverju
mannsbarni ekki síðar en árið 2000.“
Fjórir aðalleiðtogar hreyfingarinnar í
fullu starfi koma allir frá hinum svo-
kallaða þriðja heimi. Þekktastir þeirra
eru Luis Bush frá Argentínu, aðal-
framkvæmdastjóri, og Thomas Wang,
formaður stjómar, frá Kína.
Fyrstu fímm ár þessa áratugar hefur
mikið starf verið unnið við að kynna
framtíðarsýn hreyfingarinnar og koma
hreyfingum, sem vilja vinna að mark-
miðinu, í samband hverri við aðra og
samhæfa störf þeirra. Einnig hefur
verið reynt að fá fleiri til að taka þátt í
að vinna að þessu markmiði. Áhersla
hefur verið lögð á að kynna fólki löndin
í 10/40 glugganum og fá kirkjur og
kristniboðsfélög til að athuga mögu-
leika á að hefja starf á meðal þjóða
innan hans.
Árið 1995 var haldin 4.000 manna
ráðstefna í Seoul i Suður-Kóreu til að
leggja á ráðin um framhaldsaðgerðir.
Þetta var GCOWE 95. Markmiðið var að
fá fleiri til að taka þátt í starfí AD 2000
and Beyond. Niðurstaða ráðstefnunnar
var vinna enn frekar að myndun safn-
aða á meðal allra þjóða og þjóðarbrota
sem em fjölmennari en 10.000 manns,
sem leituðu út fyrir mörk sín með hinn
kristna boðskap, fýrir árslok árið 2000.