Bjarmi - 01.06.2001, Síða 14

Jesus er einhvern
veginn ególaus
Rætt við Halldóru Geirharðsdóttur
um spunasýningu um píslarsöguna
Viótal: Gyða Karlsdóttir
Aefri hæð í fallegu timburhúsi á
Lindargötunni situr Halldóra
Geirharósdóttir og lakkar á sér negl-
urnar. Oróin flæða frá henni. Hún er aó
segja frá spunasýningunni um píslar-
söguna sem hún og Bergur, eóa öllu
heldur trúóarnir Barbara og Úlfar,
sýndu í Borgarleikhúsinu í vetur. Þetta
var ekki frumraun þeirra í aó túlka
texta úr Biblíunni því þau hafa áóur
tekist á vió jólaguóspjallió og Faóirvor-
ió. A Kirkjudögum ájónsmessu í sumar
munu þau spinna út frá kærleikanum
meó 13. kafla Fyrra Korintubréfs aó
leióarljósi. I viótali vió Bjarma segir
Halldóra frá áhrifamætti rauóa nefs-
ins, sannleiksenglum og trúnni.
Hvað kom til að Barbara og Úlfar fóru að
pcela í Píslarsögurwi?
Eóli Barböru og Úlfars og þessarar
trúóatækni sem vió læróum í Nem-
endaleikhúsinu felst í því að gera
eitthvaó sem manni liggur á hjarta, -
flytja Ijóð, bænir eóa atriði úr leikrit-
um - texta sem snerta mann. Það
verður aó snerta hjartað. Þegar við
vorum í Nemendaleikhúsinu var ég
til dæmis með mónólóg úr
Hamlet um dauða Ofilíu, - eitt-
14
hvað sem snerti mig. Bergur var með „að
vera eða ekki vera“ og svo var ég með
efni sem ég hafði sjálf skrifað í dagbók —
eitthvað sem var mjög persónulegt og
snerti mig mjög djúpt. Þetta gengur út á
það að Bergur og
Dóra þekki efnið út og inn, en þegar þau
setja upp nefin taka Barbara og Úlfar
yfir. Þá byrjar spuninn, allt hið óvænta
og ófýrirsjáanlega. Barbara og Úlfar gera
það sem þeim býr í brjósti.
Strax í Nemendaleikhúsinu var Bergur
kominn meó jólaguóspjallið og
það var mjög gaman þeg-
ar hann tók þaó. Eðli sýn-
ingarinnar var þannig að
þegar Úlfar byrjaói að fara
meó sinn texta, jólaguð-
spjallið, duttum við hinir
trúðarnir alltaf inn. Við lék-
um fæöingu Jesú, samskipti
Jósefs og Maríu og vandamál
eins og: Sat María á asnan-
um allan tímann, eða fékk
Jósef hana stundum til aó
skipta við sig? Var fæóingin
erfið hjá Maríu? Hvað átti
barnið að heita? ... það komu
ótrúlegustu hlutir út úr þessu
en allt gert í fúlustu alvöru og
einlægni. Svo eftir að vió út-
skrifuðumst og héldum áfram
tvö að vinna með trúðana kom
ég — Barbara, inn meó Faðirvor-
ið. Þá hafói ég uppgötvaði hvað
Faðirvorió var mögnuð bæn. Og
hvað hún var alltaf ólík í hvert
skipti sem ég fór með hana á
kvöldin eða hvaö það var alltaf ólík