Bjarmi - 01.06.2001, Side 20

Guði aó nýju, þegar taka þarf mikilvægar
ákvarðanir og þegar sérstakar og mikil-
vægar þarfir kalla. Þær geta snert sjálfan
mig, náió fjölskyldufólk, þarfir á vinnu-
staðnum eða í þjónustunni fyrir Guðs
ríki. Auk þess getur Guð kallað okkur til
föstu og bænar fyrir sérstökum bænaefn-
um (fýrir sérstöku fólki, félagslegum erf-
iðleikum, neyð, fyrir þjóðinni, fyrir kirkj-
unni o.s.frv.). Heppilegast væri efvió
gætum við og við horfið frá daglegum
störfum og helgað okkur bæn, lestri
Biblíunnar og kyrrð á föstutímanum.
Góð regla er að skrifa hjá sér í upphafi
föstunnar hvers vegna við föstum og
gjarna skrifa dagbók meðan hún stendur
yfir. Meðan vió föstum getum við öölast
skýra, andlega sjón á vissum tímum og
Guó getur talað til okkar um ýmis mál.
Það getur komið sér mjög vel aó festa
þetta á blað.
Aðrir kjósa fremur aó fasta ákveðinn
dag vikunnar eóa tengja hana viö sérstök
föstutímabil, t.d. föstutíma kirkjuársins.
Meginmáli skiptir að þetta verði meira
en venja, að við föstum vegna Guðs,
biðjum og látum Guó rannsaka hjörtu
okkar. Sumir eiga erfitt meó að iðka
venjulega föstu vegna starfs eða heilsu-
brests og gætu þá ef til vill fastað aó
nokkru leyti. Ef menn eru í vinnu á
föstutímanum getur verið æskilegt að
sneyða hjá sjónvarpi o.þ.h. til þess að fá
meiri tíma til bænar.
Menn fasta einslega og einnig er til
opinber fasta. Mörg dæmi eru um þaó í
Biblíunni að boðuð sé opinber fasta á
miklum neyðartímum. „Þá fastaði jafn-
vel öll þjóóin. A síðari árum hefur það
orðið æ algengara að kirkjuleiótogar
hvetji til bæna og föstu vegna kirkjunnar
og þjóðarinnar. Ef til vill er þekktasta
dæmið þegar Bill Bright, virtur stofnandi
og forseti hinna alþjóðlegu samtaka
„Campus Crusade for Christ“, fastaði í
fjörutíu daga árið 1994. Þegar fastan
stóó sem hæst stefndi hann saman 600
bandarískum kirkjuleiótogum og hvatti
þá til bænar fýrir kirkjunni og þjóðinni
(Bandaríkjamönnum). Eftir þetta hefur
Bill iðulega gengist fyrir ýmiss konar
átaki líku þessu og sífellt hvatt fólk til að
biðja og fasta. Ég held að á komandi
tímum muni Guð oftar en áður kalla
kirkju og kristna menn á Islandi til þess
konar föstu- og bænaþjónustu.
Fastan er tengd bæn
Varla er unnt að hugsa sér föstu án bæn-
ar. Fastan er viðbót við bænina og eykur
mikilvægi hennar. Við leggjum áherslu á
að við séum háó Guói og reiðum okkur
á hann en ekki á mannlegan styrk. Hér
varðar einnig miklu hversu hver og einn
helgar sig Guði. Við auðmýkjum okkur í
föstunni til þess að Guð veiti okkur náð
sína og kraft. Það er ekki svo aó við
þvingum Guð til að lúta okkar vilja í
föstunni. Samfélag okkar við Guð og
djörfungin byggist á hjálpræóisverki Jesú
og fýrirheitum Guós. Fastan breytir okk-
ur og gerir okkur móttækilegri fýrir því
sem Guó vill gefa okkur. Lykillinn að því
að Guó fái komist aó í lífi okkar er að
við séum auðmjúk og háð honum. Fast-
an er ein leióin til að tjá þetta. Hún
brýtur niður stolt okkar og við segjum af
öllu hjarta: „Ég þarfnast þín, Guð.“
Gott er að spyrja í byrjun föstunnar:
1. Hvaða syndir og veikleiki er þaö í lífi
mínu, Guð, sem þú vilt að ég sigrist á?
2. Hvaó viltu sýna mér um þig sjálfan,
Guð?
3. Hvað viltu sýna mér um köllun mína
og þjónustu fyrir þig?
Guð vill einnig að syndir og vandamál
kirkjunnar og þjóðarinnar leggist þungt
á okkur þegar við föstum. Daníel og
Eesra játuðu syndir lýósins fyrir Guði.
Þeir urðu eitt meó fólkinu og gengu fram
fýrir Guð sem fulltrúar þess. Slík synda-
játning er orðin æ algengari á ýmsum
stöðum í heiminum um þessar mundir.
Syndir fortíðarinnar snerta einnig okkur
kristna menn hvort sem þær hafa verið
drýgðar í nafni kirkjunnar eóa ekki. A
árunum 1 996 til 2000 voru farnar bæna-
og iðrunargöngur suður Evrópu til Mió-
Austurlanda. Með því vöktu kristnir
menn frá mörgum löndum athygli á því
að þúsund ár voru liðin frá krossferóun-
um. Þeir báðu múslima fýrirgefningar á
þeim ódæðisverkum sem framin höfðu
verið í nafni Guós. Þetta hafði djúp
áhrif á múslima enda tóku þeir göngu-
mönnum vel. Hér á landi birtist þessi
hugsun í fyrra í iðrunargöngum þeim
sem farnar voru í tengslum við Kristni-
tökuhátíóina. Syndir liöins tíma eru eins
og andlegar viðjar sem ekki veróa leystar
nema fyrir uppgjör og fyrirgefningu
Guðs. Það er eins og Guó geri okkur
ábyrg fyrir óuppgerðum syndum fyrri
kynslóða. Þetta finnst okkur torskilið
vegna hinnar ríkjandi einstaklingshyggju
nútímans.
Þegar við föstum á neyðartímum lát-
um við í Ijós hversu áríðandi það sé að
Guð taki í taumana. Ef til vill þarf að
berjast til sigurs gegn andlegri andstöðu
við bænasvarið. Daníel bað og fastaói í
tuttugu og einn dag áður en bænheyrsl-
an kom. I föstunni eigum við vopn og
andlegan kraft sem li'tió er notaður.
Nokkur orð um heilsufarið og föstu
Sumir óttast aó fastan skaði heilsuna. Ef
þú ert hraustur hefur fastan einungis góð
áhrif. Urgangur hreinsast úr líkamanum
og fólk léttist. Þá hefur hún oft góð áhrif
á meltinguna. Meltingin leggst í dvala.
Þess eru dæmi að meltingartruflanir hafi
horfið af sjálfu sér eftir föstutíma. Fastan
eflir sjálfstjórn okkar. Okkur getur reynst
auóveldara að breyta mataræóinu til hins
betra eftir föstu en áóur. I föstu komast
menn oft aó raun um hversu bundnir þeir
geta verið af óhollum matarvenjum, t.d.
of mikilli neyslu kaffis og sætinda. Fastan
hjálpar okkur aó leggja af slíkar venjur.
Ætli menn að fasta í langan tíma ættu þeir
aó kynna sér hvers konar fæðu skynsam-
legt sé að neyta rétt fýrir föstuna og strax á
eftir. Meltingarfærin eru aðgeróalaus í
langri föstu og þarfnast aólögunar áóur
en farió er aó borða þungmelta fæðu. At-
huga ber aó aukaáhrif sumra lyfja geta
verið meltingartruflanir og magasár.
Hættan kann aó aukast þegar maginn er
tómur. Þegar svo er getur verió ráólegt aó
takmarka föstuna.
Bæn og fasta eru orkulindir sem eru
ekki nýttar sem skyldi í kirkjunni nú á dög-
um (þetta á við um allar kirkjur). Þess
vegna er samfélag okkar við Guó einatt yf-
irborðslegt og óstöóugt, vió bíóum ósigur
fýrir ýmsum veikleika og vió sjáum einatt
lítinn árangur af þjónustu okkar fýrir Guó
enda þótt við leggjum mikið á okkur.
Skilningur á gildi bænar og föstu fer nú
vaxandi í mörgum kirkjum. Við hér á
landi ættum aó gefa gaum að þessu.
Göngum fram fýrir Guð í föstu og bæn
fýrir kirkjunum og þjóðinni svo aó Guð fái
endurnýjað okkur og úthellt anda sínum.
OlafEngsbrðten er prestur
í Islensku Kristskirkjunni.
20