Bjarmi - 01.11.2001, Blaðsíða 17

Guðrún Margrét (til vinstri) ásamt
tveimur af mörgum hjálparhellum
sínum, Mörthu Arnadóttur og
Jennýju Guómundsdóttur.
i
i
1>
Eru þessir samstarfsaðilar innlendir eða er
þetta hjálparstarffrá öðrum löndum?
— Á Heimili litlu Ijósanna og á El Shaddai
barnaheimilinu eru innlendir aðilar sem
starfa með okkur. I Uganda eru hjón
sem reka starfið, hún er frá Ástralíu og
hann er innfæddur. Á Filippseyjum eru
það bæði innlendir og Norðurlandabúar
sem vinna með okkur. Mission of Mercy
vinnur mest með innfæddum, en fólk frá
Bandaríkjunum og fleiri löndum kemur
þar einnig við sögu.
Finnið þið óánœgju íykkargarð frá innfœddum
sem eru annarrar trúar?
— I Uganda og á Filippseyjum eru sterk
kristin áhrifsvo starfið fellur vel aó sióum
þessara landa. Á Indlandi sæta kristnir
sums staðar ofsóknum. Þar er Heimili
litlu Ijósanna náttúrlega mest áberandi,
en það er passað upp á að vera með Ifkn-
arhjálp til þeirra sem eru fyrir utan og því
er heimilið afar vel liðið. Aðstaðan hef-
ur verið þannig aó það hafa komið börn
í heimsókn frá öórum skólum og íþrótta-
mót hafa verið haldin á heimilinu þannig
að þetta hefur skapaó kristninni mjög
gott orð. I rauninni undrast ég hvað vel
er á málum haldió þarna af því aó ekki
eitt einasta barn sem hefur komið þarna
hefur farió eða verið tekið af heimilinu.
Þau hafa öll haldið áfram og þau eru
oróin 1500. Þau geta farið ef þau vilja,
þannig að þetta er í raun ótrúlegt.
Hver er framtíðarsýn hjálparstarfsins?
— Við viljum reyna að hjálpa eins mörg-
um börnum og við getum með því aó
gefa íslendingum tækifæri til að láta gott
af sér leiða og gerast stuðningsforeldrar
umkomulausra barna. Meó sameigin-
legu átaki viljum við sjá þessi börn
blómstra á allan hátt. Við þurfum að
Ijúka við byggingu íbúðarhúss fyrir El
Shaddai barnaheimilið og unglingaskóla
í Uganda og fleiri verkefni bíða. Það
kemur í Ijós hvað okkur tekst að áorka í
framtíðinni. Mestu máli skiptir að vera í
vilja Guðs og að hafa samstarfsaðila í
þessum löndum sem maður treystir full-
komlega.
Af hverju eigum við að hjátpa börnum á Ind-
landi, Uganda og Filippseyjum? Er ekki nóg
eymd á Islandi?
— Jú, því miður er eymd líka á Islandi en
börn hér eru samt ekki í sambærilegri
stöðu og þau börn sem við erum að
hjálpa, maður getur í raun ekki ímyndað
sér eymdina. Gott dæmi er Róbert
Solomon sem var hér á landi í júní s.l.
Hann lýsti því svo vel, æðsti draumurinn
var að fá eina máltíð á dag. Við tökum
einnig inn alveg nýfædd börn, sem jafnvel
yróu borin út að öðrum kosti. Þetta
skiptir öllu máli fyrir þau börn sem fá
hjálp. Öll börn þurfa á ástúó og um-
hyggju að halda, en þegar maður sér að
börn hafa ekki húsaskjól og eiga ekki í sig
og á, þá snertir það mann sérstaklega.
Eins og stendur í Matteusarguðspjalli
25:40: „Sannlega segi ég yður, það allt,
sem þér gjörðuð einum minna minnstu
bræðra, það hafið þér gjört mér,“ þá er
þetta einnig spurning hvernig maður
stendur gagnvart Guði, hvað maóur ger-
ir. Það er svo auðvelt að láta svona bara
fara fram hjá sér, en við höfum tækifæri í
gegnum ABC og önnur hjálparstörf að
ná til þeirra sem eru í virkilegri þörf.
Oft fáum við aó heyra hörmulegar sög-
ur um aðstæður þessara barna áóur en
þau komu til okkar. Til dæmis kom
«