Heima er bezt - 01.07.1966, Blaðsíða 40

19. Einn góðan veðurdag kom Humri arðandi inn í stofu
og hrópaði: — Komið |»ið uú og flýtið ykkur, Jakob og Kð-
varð. N'ú hef úg hitt ;l óskastundina. Inni í skógarjjykkni
hafði hann rekizt á nýborna kú, og er |>cir lúifðu fylgt ráði
haus og sigað liundinuiu á kúna, náðu |>cir kálfinuui og
létu hann upp í vagninn og héldu heimleiðis incð hann.
Kn kýrin heyrði eymdarnauðið í kálfinum og elti vagninn.
20. Kvrin clti |>á alvcg heim að nýja fjósinu hans Hunira.
En á hcimleiðinni urðu j>eir fyrir ójjægilegri árás, cinn
tarfurinn hafði orðið þcirra var og ætlaði scnnilega að
koma inæðginunum til hjálpar og réðist á vagninn, Kn
jakob brá uj>|> hyssunni og missti ckki marks. Kr hcitn
kom tókst Humra að varpa handlykkju um horn kýrinnar
og batt hana svo nrkilcga. Jakob og Kðvarð voru báðir
Mórhrifnir af |>ví að boll.dcggingar llumra hiifðu hcp|>u-
a/t svona vcl. — 21. Sfðdcgis fóru |>cir ntcð vagttinn út til
bola, fh’igu hann og limtiðu suttdur og byltu iillu ttpp f
vagninn. Daginn cftir ók Jakob til borgarinn.tr. scldi kjiit-
ið og kcypti uú strokk og mjólkuríiitur og flcira scin |>örf
var fyrir, cn Itafði samt peninga afgangs. — 22. hcgar kálf-
urinn var orðinn mánaðar gainall, vildi lluiiiri íara að
mjólka kúna. Fyrst sparkaði hún og |>eyiti llumra og fiit-
unni langar lciðir, en sætti sig loks við |>ctta, og ntjólkin
varð Itcldur cn ckki búbætir og daglcgur matarauki í frani
rciðslu Klsu og Editar.