Heima er bezt - 01.09.1997, Blaðsíða 24

Einar Vilhjálmsson:
Reimleifear á Hrauni
/
rið 1943 flutti Hermann Vilhjálmsson og
ijölskylda frá Hrauni í Seyöisfjarðarhreppi í
Helgahús, sem er númer 11 við Austurveg
á Seyðisfirði. Njáll Stefánsson og fjölskylda flutti þá frá
Norðfirði í Hraun.
í kjallaranum bjó um þessar mundir, Valgeir Emilsson
og frú.
Fljótlega eftir komu Njáls fór að bera á reimleikum á
Hrauni, sem ágerðust er líða tók á veturinn.
Húsið stóð í halla, tvílyft timburbygging með kjallara.
Við vesturenda var hlaða en við austurenda steinsteypt við-
bygging, timburþiljuð í hólf og gólf, tvær hæðir og kjallari.
Aðal inngangur hússins var í viðbygginguna frá suðri í for-
stofu á jarðhæð. Eldhús var móti suðri og stofa mót norðri
og gengið inn frá forstofúnni. Gegnt eldhúsdyrum var
gengið inn í svefnherbergi hjóna í viðbyggingunni. Stigi
var úr forstofu upp á gang á efri hæðinni. Gengið var af
stigapalli inn í óinnréttaða geymslu í eldri hlutanum,
„Dimmaloftið,“ en inn af því var herbergi og geymslu-
kompa.
1 austurendanum, á efri hæð viðbyggingar, var stúlkna-
herbergi. Gengið var í kjallara um útidyr að norðanverðu
en einnig af hæðinni um stiga frá forstofu og um stigagat á
eldhúsgólfi. í kjallara var búr, smíðastofa og herbergi sjó-
manna.
Reimleikamir hófúst um miðnætti uppi á Dimmalofti,
með því að rótað var í bókakössum og ýmsu dóti og því
dreift um gólf. Síðan heyrðist marrið í stiganum, þegar
gengið var af loftinu niður í forstofuna. Var síðan tekið í
snerilinn á eldhúshurðinni, honum snúið og hurðinni
hrundið upp. Heyrðist þá að gengið var inn í eldhúsið.
Einnig átti draugurinn til að rótast um í geymslu í kjall-
ara. Var það leikur hans þar að kasta kartöflum upp í stig-
ann og láta þær velta niður á gólf. Þessi óhugnaður endur-
tók sig nótt eftir nótt.
Eitt sinn að kvöldi, þegar Valgeir var að heiman, varð
draugsins vart í kjallaranum. Heyrði fólkið umstang
frammi á ganginum. Fór Emil, bróðir Valgeirs, fram í for-
stofúna og svipaðist um, en þar var enginn sjáanlegur.
Margir gerðust til þess að vaka og freista þess að kveða
niður drauginn. Engum tókst þó að leysa þrautina og eng-
inn fékkst til þess að vera nema eina nótt, svo hræddir urðu
menn við návist draugsa.
Vigfús Jónsson fór mörgum háðulegum orðum um reim-
leikana á Hrauni og taldi þá helbera ímyndun. Hann vakti
þar eina nótt en gaf ekki kost á meiru.
Þórir Daníelsson hugðist vaka eina nótt, vopnaður hagla-
byssu. Hann sofnaði á verðinum og varð því einskis var.
Fullhuginn Einar Ólafsson bauðst þá til þess að vaka.
Hann var annáluð skytta og hugðist skjóta kauða.
Undir miðnætti, þegar heimilisfólkið var gengið til náða,
settist hann á stól gegnt eldhúsdyrum, með byssuna hlaðna
á hnjám sér. A miðnætti hófst atgangurinn á Dimmalofti
og gekk nú meira á en nokkru sinni fyrr. Barst hann niður
stigann og að eldhúshurðinni. Einar spennti þá byssuna og
miðaði á hurðina. Hann sá að snerlinum var snúið, hurð-
inni hrundið upp og marrið í gólfinu gaf til kynna að geng-
ið var inn í eldhúsið og fann Einar til návistar draugsins, án
þess að sjá hann. Byssan kom því að engu gagni og full-
huganum fór eins og fyrirrennurum hans, hann vildi ekki
reyna aftur.
Stuttu síðar gafst Njáll upp fyrir draugnum og flutti frá
Hrauni.
Árið 1944 flutti Eðvald Jónsson útgerðarmaður í Hraun.
Varð aldrei vart reimleika þar upp frá því.
gjp
Á förnum vegi...
„Sýnum að viö séum frá Lofeinhömrum"
Einhvern tíma var það að hópur manna var saman
kominn við flutninga. Þá kom að því að lyfta þurfti fullri
tunnu. Þá var einum að orði:
„Sýnum að við séum frá Lokinhömrum og tökum hana
tveir“
Var þetta lengi haft að orðtaki hér um slóðir þegar átti
að taka á einhverjum hlut.
(Sögn Sigurjúns G. Jónassonar frá Lokinhömrum.)
Komið að lufetum dyrum
Örlögin spá engu góðu,
andinn stendur kvrr.
Aðurfyrr mér ávallt stóðu
opnar þessar dyr.
Elías M. V. Þórarinsson frá Hrauni orti er hann kom að
luktum dyrum í Höfn vorið 1943, eftir að Kristján
Jakobsson og fjölskylda fluttu þaðan alfarin til Þingeyrar.
(Sögn Eliasar Kjaran.)
(Heimild: Mannlíf og saga í Þingeyrar- ogAuðkúluhr. hinum fornu.)
340 Heima er bezt